Μάτια γλυκά μου βρόχινα
που δάκρυ τα 'χεις βρέξει
σας έχασα και φτώχυνα
τούτο ποιος θα τ' αντέξει
Όμορφα χείλη μου άλικα
που έχασα το φιλί σας
οι λύπες μου αμμοχάλικα
στον κήπο της αυλής σας
Αχ όνειρά μου μενεξιά
μαύρης νυχτιάς κοχύλι
με αυτή τη μαύρη μοναξιά
πως να γελούν τα χείλη
Κορμί μου αέρα μου και φως
παλάτια πως να χτίσω
πόθος μου έμεινες κρυφός
και δεν θα σ' αποχτήσω
