ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ... ΛΟΓΙΑ!
Άκουσα, λόγια του νοτιά,
που φέρνανε πολλά
κύματα κι άλλων εποχών ωραία παραμύθια.
Για βράχια, χρόνια, που μιλούν,
γι αυτά που κουβαλούν,
για της θαλάσσης τον θυμό,που έγινε συνήθεια!
Άκουσα, λόγια του βοριά,
που κρύβαν μυστικά.
Ψυχρές ανάσες των βουνών και δάκρυα από χιόνια.
Για όσες βλέπουν οι κορφές
του κόσμου τις πληγές,
σημάδια που αφήνουνε οι άνθρωποι στα χρόνια!
Άκουσα λόγια της καρδιάς,
τραγούδια της φωτιάς,
που γίναν και ταξίδεψαν στο άρμα των ανέμων.
Δεν είμαι βράχος και βουνό,
μα, σαν κι αυτά πονώ,
κρυμμένος ειν στα λόγια μας της μοναξιάς ο δαίμων!
Άκουσα, λόγια αλλωνών,
τα λόγια των πολλών,
για κάτι βράχια και βουνά, με σίδερο φτιαγμένα,
με λέξεις διαφορετικές,
για κάτι μηχανές,
που σίδερο θα κάνουνε, τη σκέψη μου και μένα.....
*αφιερωμένο στα λόγια σας.....
στα τραγούδια σας και
στις σκέψεις μας, που καμμιά μηχανή δεν θα μπορέσει να τις κάνει ψυχρές σαν σίδερο.....
pimami (ΔΜ)
