Ένα τραγούδι έγραψα
για σένανε μιλάει
στη πόρτα σου το πέταξα
μα,άνεμος το σκορπάει.
Κυλάει στο πεζοδρόμιο
ποδοπατιέται άδικα
και κατά τα χαράματα
το λιώνουν σκουπιδιάρικα.
Και,τώρα,το τραγούδι μου
στα σύννεφα,μόνο,κλαίει
και λόγια,που ήθελε να πει
με μια βροχή στα λέει.
Ένα τραγούδι έγραψα
για σένανε και μόνο
και μές στους στίχους έκρυψα
το δάκρυ και το πόνο.
Μα,φύσηξε τρελλός βοριάς
και το σκορπάει άδικα
και κατά τα χαράματα
το λιώνουν σκουπιδιάρικα.