Επειτα απο προτροπη ενος μελους του φορουμ, και επειδη ειδα οτι η στιχοποιια παει συννεφο τον τελευταιο καιρο<αλεξ το χεις παρει μονοτερμα
> ειπα να δωσω το παρον με μερικα πραματακια που ειχα γραψει πριν κατι μηνες, καπου στο φλεβαρη για την ακριβεια,....
ατιτλο:
"Ενα τραγουδι θα σκεφτω, σαν παραμυθι
να σ' το χαρισω μια βραδια με το νοτια,
να 'ρθουν τ'αστερια να φωτίσουνε τη ληθη
να ζωντανεψει εστω και λιγο η ζωγραφια.
Λιγα στιχακια να χωρεσουν τη ματια σου
σαν ηλιαχτιδες να σου αγγιξουν τα μαλλια,
με μια κιθαρα να γιατρεψω τα ονειρα σου,
βαρκουλα να'ρθω στης καρδιας σου τα νερα.
Θα λεει για χωρες μακρινες,ονειρεμενες,
οπου η αγαπη θα φωλιαζει στις ψυχες
μακρια απ' τ' αγαλματα και τις ματιες τις ξενες,
μακρια απο καστρα και τυφλους πολεμιστες.
Μεσα στου γερου τ' ασπρα χερια θ'αγναντευει
γλαρους,δελφινια και τριανταφυλλα λευκα.
Θα 'ναι η φλογα που θα μενει αναμμενη,
για να φωτιζει τα καραβια στ'ανοιχτα.
Κι οταν τελειωσει το μικρο μου παραμυθι,
θα κοιμηθεις στην αγκαλια μου σαν παιδι.
Αγγελοι θα' ρθουν να φιλησουνε τα στηθη,
σα μεθυμενοι, του ερωτα σου, ναυαγοι."
<εκλιπαρω οποιος μπορει να το μελοποιησει....
..θα χαρω πολυ να το ακουσω..>
