Χάσατε το μουσικό όργανό σας ή σας το έκλεψαν; Δηλώστε το εδώ!
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Θεωρείς πως θα υπήρχε εξέλιξη έτσι ?? Πως υπάρχει εξέλιξη όταν αναγκαστικά μιμήσαι τον άλλο ? Όλα στάσιμα θα μένανε.
Μαθαίνουμε από τα λάθη μας κάνοντας το σωστό ή κάνοντας το λάθός ? ή δεν υπάρχει ούτε σωστό ούτε λάθος, απλά μία αναγκαιότητα να κάνουμε κάτι ? Κοίτα έτσι όπως τα λες, φαίνονται πολύ μπερδεμένα και ότι να ΄ναι. Τώρα δεν ξέρω αν όπως τα λέει ο Ντοκινς παρουσιάζουνε κάποια συνοχή. Μπορεί να κάτσω να ρίξω μια ματιά στο τι λέει., μήπως εντοπίσω κάτι ενδιαφέρον.
@Rakshinra: Μπορω να καταλαβω αυτο που θες να πεις ή τουλαχιστον έτσι νομιζω...τον τομεα των συναισθηματων πως τον εξηγεις, με βαση αυτη τη λογικη?
Παράθεση από: XoLiDoXoS στις 13/05/10, 00:09Μαθαίνουμε από τα λάθη μας κάνοντας το σωστό ή κάνοντας το λάθός ? ή δεν υπάρχει ούτε σωστό ούτε λάθος, απλά μία αναγκαιότητα να κάνουμε κάτι ? Κοίτα έτσι όπως τα λες, φαίνονται πολύ μπερδεμένα και ότι να ΄ναι. Τώρα δεν ξέρω αν όπως τα λέει ο Ντοκινς παρουσιάζουνε κάποια συνοχή. Μπορεί να κάτσω να ρίξω μια ματιά στο τι λέει., μήπως εντοπίσω κάτι ενδιαφέρον.Ναι, ζητώ συγγνώμη γι' αυτό... τα Ελληνικά μου είναι λίγο σκουριασμένα, και, επειδή προσπαθώ να το πω με απλά λόγια, νομίζω, παραλείπω μερικά σημαντικά για την επιχειρηματολογία μου στοιχεία.Ας το πω έτσι: Δεν μαθαίνουμε εμείς μόνο απ' τα λάθη μας -- αυτό απλά ήταν η γενική σημασία της φράσης "δοκιμή και πλάνη" -- μαθαίνουν και τα γονίδια κατά κάποιο τρόπο. Στην ουσία δεν υπάρχει σωστό και λάθος, όπως είπες, μα μια αναγκαιότητα. Αυτή όμως μπορεί να προσδιοριστεί σε σωστή ή λάθος, απ'τη στιγμή που μιλάμε για τη χρησιμότητα που φέρει για το Χ οργανισμό -- όπως είπαμε πριν, δηλαδή, στον πολλαπλασιασμό και στην επιβίωσή του. Ό,τι προσφέρει σ' αυτά, προσφέρει στον πολλαπλασιασμό των γονιδίων και των μιμηδίων. Στην ουσία κάθε εξέλιξη λάθος είναι. Απλά κάποια λάθη αποδεικνύονται πιο παραγωγικά από άλλα, και γι' αυτό το λόγο πολλαπλασιάζονται. Δεν είναι και πολύ δύσκολα αυτά. Εν τέλει, δηλαδή, είμαστε εμείς τα οχήματα και του γενετικού υλικού μας, μα και της γλώσσας μας κλπ., δηλαδή της μιμητικής μας κληρονομιάς, με μοναδικό σκοπό μας το πολλαπλασιασμό τους.Παράθεση από: _KAMELOT_ στις 13/05/10, 00:40@Rakshinra: Μπορω να καταλαβω αυτο που θες να πεις ή τουλαχιστον έτσι νομιζω...τον τομεα των συναισθηματων πως τον εξηγεις, με βαση αυτη τη λογικη?Τα συναισθήματα είναι μάλλον κι αυτά γενετικά προκαθορισμένα. Ο Ντόκινς εδώ, μάλλον θα μίλαγε για τον φαινότυπο -- υπάρχει ο γενότυπος, που είναι η γενετική σύστασή σου, και ο φαινότυπος, που είναι, στην ουσία, το πώς αυτή η γενετική σύσταση καθορίζει την εμφάνιση και τη γενική συμπεριφορά σου. Το φαινότυπο αυτό επίσης καθορίζει πώς χειρίζεσαι το μιμήδιο. Δηλαδή, ναι, μιμήσαι τις λέξεις και συνήθειες κλπ. απ'την οικογένεια και το περιβάλλον εν γένει, αλλά θα το κάνεις πάντα αυτόματα με το δικό σου τρόπο, επειδή, απλά, η γενετική σου σύσταση σ'έχει καθορίσει έτσι. Τα συναισθήματα, λοιπόν, ουσιαστικά είναι απλά παρενέργειες, κατά κάποιον τρόπο, κάποιων οργανικών λειτουργιών. Επίσης, δηλαδή, είναι μάλλον γενετικά σφάλματα, τα οποία έχουν αποδειχτεί χρήσιμα ως προς την εξέλιξη του οργανισμού, και, συνεπώς, και στον πολλαπλασιασμό του γενετικού του υλικού. Είναι δηλαδή συνήθειες, κατά κάποιο τρόπο, ή οποίες, με την συνεχή κι επανελειμένη σύρραξη με άλλους οργανισμούς, έχουν ενσωματωθεί στο φαινότυπο του οργανισμού-οχήματος -- ένστικτα, με λίγα λόγια. Ο έρωτας, π.χ., είναι το ένστικτο του πολλαπλασιασμού, ο φόβος της επιβίωσης -- και στα δύο το γονίδιο είναι, εν τέλει, που κερδίζει. Όπως επίσης και στον αλτρουισμό -- δεν βοηθάμε τον άλλο απλά επειδή νοιαζόμαστε γι' αυτόν --: νοιαζόμαστε, γιατί έχει παρόμοια γονιδιακή σύσταση με μας, και το γονίδιο θέλει να'χει όσα περισσότερα αντίτυπα μπορεί. -- υπάρχουν κι οι λεγόμενοι νευρώνες-καθρέφτες (δεν ξέρω πώς λέγεται επίσημα στα Ελληνικά -- πρέπει να το ψάξω), που ενεργοποιούν τις ίδιες διασυνδέσεις στον εγκέφαλό μας, που ενεργοποιούνται σε κάποιον δίπλα μας τη στιγμή που κάνει ή παθαίνει κάτι: χτυπάει τον αγκώνα του; Θα το νιώσω κι εγώ. Σ'αυτό το βασικό βαθμό, ήδη, είμαστε... παπαγάλοι. (Αυτό ισχύει ακόμα και με ζώα, εντωμεταξύ -- άμα δω ένα αυτοκίνητο να πατάει το πόδι ενός σκύλου, θα το νιώσω κι εγώ λιγάκι -- επειδή, και μ' αυτόν, σ'αυτό το επίπεδο, έχω ακόμα αρκετά παρόμοιο γενότυπο. Με μύγες αντίθετα, δεν έχω πρόβλημα. Τις σκοτώνω χωρίς καμιά ενοχή). Και φυσικά, άλλα πάλι, έχουν να κάνουν με την προαναφερθέντα σύρραξη με το περιβάλλον -- δηλαδή την περίφημη επιβίωση του ισχυρότερου -- θυμός, ζήλια, αγάπη (εδώ πρέπει να διαβάσεις Νίτσε, και γενικά τι λέει για τη θέληση για δύναμη, κ.ο.κ.). Πολλά απ' αυτά είναι και κοινωνικά, δηλαδή μιμητικά, αλλά και πάλι συνεπάγονται συχνά με βασικότερα ένστικτα. Γενικά δηλαδή πρέπει να φανταστείς ότι έχουμε να κάνουμε με έναν συνδυασμό μεταξύ γονιδιακών και μιμητικών παραγόντων που, πάνω-κάτω, καθορίζουν τη συμπεριφορά μας σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.Εγώ, δηλαδή, με μια γονιδιακή σύσταση Χ, και ένα μιμητικό απόθεμα Ψ, κάθομαι (φορτωμένος, ίσως, με μερικά συναισθήματα υπεροψίας και μάλλον και μια γερή πρέζα χαιρεκακίας, που πάλι μου κόλλησε στη τριβή με το περιβάλλον και με συνθήκες Ω), και σκορπάω ένα μάτσο παράσιτα που μάζεψα απ'το περιβάλλον μου (μαθήματα, βιβλία, κλπ.), που, βεβαίως (μάλλον λόγω της γενετικής μου σύστασης), με βρήκανε αρκετά ικανό όχημα ως προς το πολλαπλασιασμό τους. Να που αυτοαναιρούμαι πάλι (μην ανησυχείτε, το'χω συνηθίσει πια).
Αφού όμως το μυαλό είναι ικανό να μου λέει την αλήθεια, αλλά και να με κοροιδεύει, ποιά είναι η αλήθεια και ποιό το ψέμα ; Είμαι 1.000% σίγουρος για αυτά που έχω αντιληφθεί σαν αλήθεια; Κι αν εγώ φαντάζομαι ότι γράφω σε σας αυτή τη στιγμή; Κι αν δεν είμαι σπίτι μου , αλλά είμαι στη Πανεπιστημίου και μάλιστα ντυμένος έτσι όπως είμαι; Κι αν εσείς δεν υπάρχεται; Αν όλα είναι τελικά μέσα στο μυαλό μου; Μπορείτε να μου αποδείξετε ότι υπάρχετε; Πως; Θα μου το πείτε ; Και τι έγινε; Μπορεί το χαλασμένο μυαλό μου να νομίζει ότι μου απαντάτε . Ίσως να μην υπάρχετε...ίσως να είμαι μόνος μου σε αυτό το πλανήτη. Ίσως όλα να είναι στο μυαλό μου.
Παράθεση από: MACMISIAS στις 15/05/10, 01:58Αφού όμως το μυαλό είναι ικανό να μου λέει την αλήθεια, αλλά και να με κοροιδεύει, ποιά είναι η αλήθεια και ποιό το ψέμα ; Είμαι 1.000% σίγουρος για αυτά που έχω αντιληφθεί σαν αλήθεια; Κι αν εγώ φαντάζομαι ότι γράφω σε σας αυτή τη στιγμή; Κι αν δεν είμαι σπίτι μου , αλλά είμαι στη Πανεπιστημίου και μάλιστα ντυμένος έτσι όπως είμαι; Κι αν εσείς δεν υπάρχεται; Αν όλα είναι τελικά μέσα στο μυαλό μου; Μπορείτε να μου αποδείξετε ότι υπάρχετε; Πως; Θα μου το πείτε ; Και τι έγινε; Μπορεί το χαλασμένο μυαλό μου να νομίζει ότι μου απαντάτε . Ίσως να μην υπάρχετε...ίσως να είμαι μόνος μου σε αυτό το πλανήτη. Ίσως όλα να είναι στο μυαλό μου.Πολύ ενδιαφέρον αυτό που λες και με την ευκαιρία θα θέσω και ένα άλλο θέμα..Αν κλείσουμε τα μάτια μας,τα αυτιά μας,τη μύτη μας και γενικότερα σταματήσουμε τη λειτουργία όλων των αισθητηρίων οργάνων μας,δεν θα υπάρχει τίποτα για μας.Ο κόσμος θα χαθεί.Η αντίληψη που έχουμε λοιπόν για τον κόσμο οφείλεται αποκλειστικά στις αισθήσεις μας.Συνεπώς το ότι βλέπω την οθόνη του υπολογιστή μπροστά μου και νιώθω στα δάχτυλά μου τα πλήκτρα,οφείλεται σε μια σειρά ηλεκτρικών εκκενώσεων που γίνονται στον εγκέφαλό μου.Είναι σαν αυτό με το δέντρο στο δάσος.Αν πέσει και δεν είναι κανείς και τίποτα εκεί για να το ακούσει,θα ακουστεί;..Συμπερασματικά,όλα γύρω μας είναι όσο αληθινά τα κάνει ο εγκέφαλός μας να είναι.Πώς μπορούμε να μιλάμε για ύπαρξη Θεού όταν καλά καλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τη δική μας και του κόσμου γύρω μας;..
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%AE_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82 http://users.sch.gr/apouliassis/Quantum%20Mechanics/uncertainty.htm
Χωρίς πίστη, δεν προχωράει τίποτα. Θα καθόμασταν να χαζεύουμε τις αμφιβολίες μας.
Ξεκίνησε από kiseichukan « 1 2 » Αθλητισμός
Ξεκίνησε από Maria_Adouaneta Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Fusalida Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από moonflier Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από FAIRY-The return! « 1 2 ... 9 10 » Άνθρωπος και ζωή
Ξεκίνησε από Mithradir White Wizard Λοιπά
Ξεκίνησε από jacksonas « 1 2 3 4 5 » Άνθρωπος και ζωή
Ξεκίνησε από Ariel_1 Άνθρωπος και ζωή
Ξεκίνησε από iliolousth « 1 2 3 » Λοιπά
Ξεκίνησε από philip the great Μαγνήτες και ηλεκτρικά