1
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο Νόστος σου
« Τελευταίο μήνυμα από diji grampsas στις Χθες στις 17:38 »Εκεί που κατοικούν τα ξωτικά
Σε μία πύλη γεμάτο νυχτερίδες
Πετούν ψιλά σαν να ναι αερικά
Του κόσμου τα στερνά και η λεπίδες.
Η σκέψεις σου για χρόνια έχουν ζήσει
Την σκύλα πού ουρλιάζει μοναχή
Στα άγραφα τευτεριά σου έχεις σβήσει
Την αλήθεια σου που μένει ζωντανή.
Τα έγκατα της γης πήραν φωτιά
Ο χρόνος σου γεμάτος με ρυτίδες
Στα χέρια σου ζυγίζεις την ψευτιά
Ο Νόστος σου γεμάτος με ελπίδες.
Τον ουρανό σου ξέρεις να κοιτάς
Εκει φωτίζονται τα αστέρια
Μονάχος το δρόμο σου τραβάς
Με ρήτρα τα αιχμηρά μαχαίρια.
Σε μία πύλη γεμάτο νυχτερίδες
Πετούν ψιλά σαν να ναι αερικά
Του κόσμου τα στερνά και η λεπίδες.
Η σκέψεις σου για χρόνια έχουν ζήσει
Την σκύλα πού ουρλιάζει μοναχή
Στα άγραφα τευτεριά σου έχεις σβήσει
Την αλήθεια σου που μένει ζωντανή.
Τα έγκατα της γης πήραν φωτιά
Ο χρόνος σου γεμάτος με ρυτίδες
Στα χέρια σου ζυγίζεις την ψευτιά
Ο Νόστος σου γεμάτος με ελπίδες.
Τον ουρανό σου ξέρεις να κοιτάς
Εκει φωτίζονται τα αστέρια
Μονάχος το δρόμο σου τραβάς
Με ρήτρα τα αιχμηρά μαχαίρια.