Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => Μουσικά νέα και συζητήσεις => Μήνυμα ξεκίνησε από: m@ster k@frer στις 20/04/08, 03:11
-
Παιδια οπως ακριβως το λεει ο τιτλος.....
Ποιο ειναι κατα τη γνωμη σας το καλυτερο αλμπουμ των Nevermore ???
BTW: O καθενας εχει μεχρι 2 ψηφους.....
-
Με δυσκολευεις πρωινιατικα... Το αγαπημενο μου συγκροτημα ειναι και εινια δυσκολο να βγαλω τα 2 καλυτερα... Παντως για τν ιστορια εβαλα dreaming neon black+dead heart in a dead world
-
μμμ προτιμω dead heart και politics of ecstasy
-
This godless endeavor
Αν και τους έμαθα με το politics προσπάθησα να είμαι "αντικειμενικός" :o Φοβερή μπάντα...
-
Ψήφισα το Dreaming επειδή για μένα είναι ελαφρά λίγο καλύτερο από όλα τα άλλα albums τα οποία είναι όλα αριστουργηματικά.. Τους έμαθα στην εποχή του politics of ecstasy σε μια TDK 60άρα που μου είχε γράψει ένας φίλος, την οποία την είχα λιώσει κυριολεκτικά (την είχε μασίσει το walkman - ωραίες εποχές btw- σε κανά 2 σημεία).. Όμως το dreaming είναι ίσως το πιο πολύπλοκο με την έννοια ότι έχει πολλά όμορφα και διαφορετικά κομμάτια και τον Warrell στην πιο απίστευτη (και παρανοϊκή συνάμα) απόδοση του.. Κομμάτια όπως το beyond within, deconstruction, poison godmachine δεν πρόκειται να ξαναγραφτούν ούτε από τους ίδιους.. Επίσης το κλασικό (για την εποχή) artwork της Century media (με τα χρυσά γράμματα) μαζί με την απίστευτη φωτογραφία στον εξώφυλο δεν πρόκειται ποτέ να φύγουν από τη μνήμη μου..
-
This Godless και Enemies of ....παιδια...γινεται να τους επιλεξω ολους???
-
Dreaming Neon Black και This Godless Endeavor, με το πρώτο να είναι καλύτερο κατά τη γνώμη μου...
-
Dreaming Neon Black και Politics Of Ecstasy χαλαρά...το πρώτο το είχα ακούσει την εποχή που είχε βγει (το είχα κάνει δώρο σε ένα φίλο και μου το είχε γράψει σε κασέτα) και είχα πάθει τη πλάκα μου...η μουσική σε συνδυασμό με στίχους και βιβλιαράκι μου έφερναν ένα απόλυτα σκοτεινό συναίσθημα το οποίο ζωντανεύει κάθε φορά που το ξανακούω...εννοείται οτι το αγόρασα και σε CD...όσο για το δεύτερο το αγόρασα αργότερα αλλά τα λόγια περιττεύουν...κορυφή απλά!
-
Ποιά είναι τα αγαπημένα σας τραγούδια από nevermore? Ρωτάω γιατί εγώ τώρα άρχισα να ψάχνομαι με την μπάντα...
-
ειναι ερωτηση παγιδα!!!!
δεν εχουν καλυτερο... ολα ειναι εξισου τελεια και εχουν το καθενα απο 3-4 κομματια που κολλας
-
Ποιά είναι τα αγαπημένα σας τραγούδια από nevermore? Ρωτάω γιατί εγώ τώρα άρχισα να ψάχνομαι με την μπάντα...
Όπως ειπώθηκε έχουν πολλά καλά. Θα σου πώ λίγες επιλογές από 3 άλμπουμ:
Dreaming Neon Black:
-Beyond Within
-Dreaming Neon Black
-The Lotus Eaters
-No More Will
-Forever
Dead Heart, In A Dead World:
-Inside Four Walls
-The River Dragon Has Come
-Engines Of Hate
-Insignificant
-Dead Heart, In A Dead World
This Godless Endeavor:
-Born
-Acid Words
-Sentient 6
-Sell My Heart For Stones
-This Godless Endeavor
A, epishs des kai gia "I, Voyager" ;)
-
Ποιά είναι τα αγαπημένα σας τραγούδια από nevermore? Ρωτάω γιατί εγώ τώρα άρχισα να ψάχνομαι με την μπάντα...
Θα ήθελα να πω τη γνώμη μου για το ύφος του κάθε δίσκου, και εσύ με βάση τα ακούσματα σου και τις προτιμήσεις σου μπορείς να διαλέξεις με ποιο θα αρχίσεις ;)
Nevermore: Πρώιμο album αλλά αρκετά δυνατό, δεν είναι όμως για πρώτη επαφή με τη μπάντα.. Έχει μερικές μέτριες στιγμές (Garden of Gray, Timothy Leary) που στα επόμενα albums απλά δεν υπάρχουν!! To opening song όμως (What tomorrow knows) αποδεικνύει ότι ένα εντελώς απλούστατο riff μπορεί να γίνει ένα μεγαλειώδες κομμάτι..
In Memory: EP στα βήματα του προηγούμενου album (και αυτό κατά τη γνώμη μου δεν είναι για πρώτη επαφή).. Ακούγεται όμως ευχάριστα, αν και είναι το λιγότερο δημοφιλές για μένα album τους..
Politics of Ecstasy: Αρχίζουν τα αριστουργήματα!! Ατέλειωτα riffs, απίστευτος όγκος, ο Warell απλά δεν πιάνεται στα φωνητικά.. Ο Loomis ακόμα δεν έχει δείξει τι μπορεί να κάνει με την κιθάρα του, αλλά τα πρώτα "περίεργα" solo έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση τους..
Dreaming Neon Black: Αν μου ζητούσαν να χαρακτηρίσω αυτό τον δίσκο με μια λέξη θα έλεγα απόλυτη ισορροπία.. Συναίσθημα και θυμός, αργά και γρήγορα tempo, κλασικές, ηλεκτρικές, ακουστικές, ότι μπορεί κανείς να φανταστεί ακούγεται σε αυτόν τον δίσκο.. Ενδείκνυται για πρώτη επαφή, απλά επειδή έχει μερικές κομματάρες μέσα, δυστυχώς ευνοεί την επιλεκτική ακρόαση.. Προσωπικά για να φτάσω στο σημείο να ακούω όλο το δίσκο από την αρχή ως το τέλος πέρασαν 2 μήνες (μέσα σε αυτούς τους 2 μήνες, άκουγα 2-3 κομμάτια τη φορά από 10 φορές το καθένα, την άλλη φορά άκουγα άλλα 2-3 από 10 φορές το καθένα, κ.ο.κ.,αν πιάσεις κάποιο κομμάτι από αυτό το δίσκο και διαβάσεις και τους στίχους παράλληλα απλά δεν το αφήνεις).. Α, τώρα που είπα για στίχους, θέλω να τονίσω ότι ο Warell φαίνεται, είναι και δείχνει ψαγμένος, αλλά στο συγκεκριμένο δίσκο, οι στίχοι του αγγίζουν την τελειότητα.. Δεν υπάρχει κομμάτι που η κεντρική ιδέα του να μην έχει περάσει από το μυαλό σου.. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος στιχουργός στο metal που να αγγίζει τον ακροατή με τέτοιο τρόπο όταν μιλάει για συναισθήματα όπως ο Warell.. Απλά στίχοι για σεμινάριο και για μάθημα στα Κείμενα που κάναμε στο σχολείο :D..
Dead Heart in a Dead World: Προσωπικά, αν και μου αρέσει πολύ αυτός ο δίσκος, εν τούτοις τον θεωρώ λίγο "μικρό" σε διάρκεια (όχι σε λεπτά αλλά στο ότι δεν είναι τόσο απλωμένα τα κομμάτια όπως στο Politics για παράδειγμα, τι να κάνουμε είμαι progressivas ;D).. Θα ήθελα τα κομμάτια να διαρκούσαν λίγο περισσότερο.. Είναι γρήγορος, κοφτός και straightforward δίσκος, ενώ μερικά riffs από τον συγκεκριμένο δίσκο, προκαλούν "αυτόματο headbanging" (ενδεικτικά αναφέρω τα the river dragon has come, engines of hate, inside four walls) και τα οποία όταν τα ακούς ψάχνεις μανιασμένα δίπλα σου για μια κιθάρα και ένα high-gain ενισχυτή!! Επίσης υπάρχουν και πολύ καλά "ήρεμα" κομμάτια, τα οποία όμως δεν έχουν την ατμόσφαιρα του Dreaming..
Enemies of reality: Από το πρώτο ομώνυμο κομμάτι και το πρώτο solo καταλαβαίνεις ότι ο Loomis έχει καλοπιάσει τον θεό και εκείνος του έχει δώσει τη δυνατότητα η μέρα του να διαρκεί 40 ώρες, έτσι ώστε στις 30 να μελετά κιθάρα.. Τα κομμάτια; Όπως πάντα τέλεια, αλλά αυτό που κόβει την ανάσα είναι τα εκπληκτικής συνθετικής ικανότητας solo που ακούγονται διάσπαρτα σε όλο τον δίσκο.. Ενδείκνυται για όσους ψάχνουν guitar heroes, που όμως δεν θέλουν να ακούσουν instrumental.. Ο Dane τραγουδάει ίσως τις πιο παράξενες φωνητικές γραμμές που έχει γράψει.. Άκρως ενδιαφέρον δίσκος..
This Godless Endeavour: Δυστυχώς, σε αυτόν τον δίσκο, κάνανε τη βλακεία και βάλανε το καλύτερο κομμάτι που έχουν γράψει ποτέ στην αρχή.. Μένεις απλά με τα σαγόνια κάτω στο άκουσμα του Born.. Από' κει και πέρα, στα επόμενα κομμάτια πέφτει λίγο η διάθεση για να επανέλθει στα 2 τελευταία κομμάτια που πραγματικά γίνεται χαμός.. Δεν είναι κακός δίσκος (οι Nevermore δεν γράφουν κακούς δίσκους) απλά δεν προκαλεί έκπληξη όπως οι προηγούμενοι.. Δεν κάνει το βήμα μπροστά..
Υ.Γ.: Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με Mithrandir για το shortlist που προτείνει, αλλά θα σου έλεγα να μην ακούσεις μεμονωμένα κομμάτια, αλλά τα albums ολόκληρα.. Δεν υπερβάλω όταν μιλάω για ένα από τα 10 καλύτερα συγκροτήματα του metal..
-
Kαταρχάς να ευχαριστήσω πολύ και τους δυο σας!! :) Faser πόση ώρα σου πήρε το post? :D
Λέω να αρχίσω με το politics of ecstasy!!! Faser τους δίσκους τους έχεις βάλει με χρονολογική σειρά?
-
Kαταρχάς να ευχαριστήσω πολύ και τους δυο σας!! :) Faser πόση ώρα σου πήρε το post? :D
5 λεπτά.. Γράφω γρήγορα :D
Λέω να αρχίσω με το politics of ecstacy!!! Faser τους δίσκους τους έχεις βάλει με χρονολογική σειρά?
Ναι, με χρονολογική σειρά..
-
OK, αφού γράφεις γρήγορα, δε μου λες τι διαφορά έχει το remastered απ το παλιό politics of ecstasy? :P
-
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Politics_of_Ecstasy_%28album%29
Αυτο ειναι το songlist του κανονικου αλμπουμ και στο τελος εχει το εξτρα τραγουδι που ειναι στο remastered
-
OK, αφού γράφεις γρήγορα, δε μου λες τι διαφορά έχει το remastered απ το παλιό politics of ecstasy? :P
Περιέχει μια διασκευή στο Love Bites των Priest και καλύτερη συμπίεση ήχου.. Δεν ήξερα ότι υπήρχε remastered όμως.. Τώρα το είδα που το είπες.. Πάντως ο κανόνας λέει ότι όταν βγαίνει remastered προτιμάς αυτό από το αυθεντικό.. :D
-
Μια χαρά... αρχίζει η ακρόαση!! 8)
-
OK, αφού γράφεις γρήγορα, δε μου λες τι διαφορά έχει το remastered απ το παλιό politics of ecstasy? :P
Περιέχει μια διασκευή στο Love Bites των Priest και καλύτερη συμπίεση ήχου.. Δεν ήξερα ότι υπήρχε remastered όμως.. Τώρα το είδα που το είπες.. Πάντως ο κανόνας λέει ότι όταν βγαίνει remastered προτιμάς αυτό από το αυθεντικό.. :D
Εγω γιατι νομιζω οτι το love bites ειναι των def leppard???
-
OK, αφού γράφεις γρήγορα, δε μου λες τι διαφορά έχει το remastered απ το παλιό politics of ecstasy? :P
Περιέχει μια διασκευή στο Love Bites των Priest και καλύτερη συμπίεση ήχου.. Δεν ήξερα ότι υπήρχε remastered όμως.. Τώρα το είδα που το είπες.. Πάντως ο κανόνας λέει ότι όταν βγαίνει remastered προτιμάς αυτό από το αυθεντικό.. :D
Εγω γιατι νομιζω οτι το love bites ειναι των def leppard???
Χαχα, έχουν και οι 2 τραγούδι love bites.. Όπως είπα και στο προηγούμενο post μου δεν ήξερα ότι έχουν βγάλει remastered για το Politics και έτσι έκανα ένα γρήγορο searching και είδα love bites (bonus track).. Υπέθεσα ότι ήταν των Priest.. Αν είναι των Leppard, ζητώ συγγνώμη για την άγνοια :D..
@Gers,
Ahoyy, Johnny Depp, και τα λοιπά, έτσι ;D !!!!!
-
Δισκάρα το politics of ecstasy!! 8)
@Gers,
Ahoyy, Johnny Depp, και τα λοιπά, έτσι ;D !!!!!
Δεν το έπιασα! :-[ Είναι από κάποια ταινία? ::)
-
dhiadw ειναι χαλαρά το καλύτερο για μένα... βασικά είναι από τα κορυφαία metal cds...
-
Δισκάρα το politics of ecstasy!! 8)
Ένας ακόμη fan γεννιέται :D..
@Gers,
Ahoyy, Johnny Depp, και τα λοιπά, έτσι ;D !!!!!
Δεν το έπιασα! :-[ Είναι από κάποια ταινία? ::)
Ναι, είναι από τους ΠΕΙΡΑΤΕΣ (;D) της Καραϊβικής..
-
χαχαχα!!! ;D ;D Τώρα το κατάλαβα ο καμμένος!! ;D
Btw, άκουσα και μεμονωμένα τραγούδια από άλλους δίσκους τους (π.χ. the river dragon has come - αριστούργημα!! :o) και είναι όλα τους τρομερά!! Έχω ενθουσιαστεί λέμε!!! ;D
-
Απλά μια διευκρίνιση (http://www.seaoftranquility.org/reviews.php?op=showcontent&id=4213) ότι στο remastered του Politics of Ecstasy είναι το κομμάτι των Priest και όχι των Leppard.. Μόλις πάω σπίτι θα το ακούσω.. Είμαι πολύ περίεργος να δω πως το χειρίστηκαν.. Αν είναι σαν το Sound of Silence θα τους βγάλω για ακόμα μια φορά το καπέλο.. Δεν είμαι από αυτούς που απαιτώ οι διασκευαστές να κρατούν ίδιο το κομμάτι εκείνου που διασκευάζουν.. Εκτός αν η Aguilera διασκευάζει σε pop ύφος το Master of Puppets.. :D
-
(Σόρρυ παιδιά που το γράφω εδώ, αλλά εδώ σ' αυτό το θέμα έχει τους περισσότερους κιθαρίστες που ακούνε Nevermore)
Χρειάζομαι βοήθεια...στο 1ο σόλο του Enemies Of Reality(3.09), ξέρει κανείς τι ακριβώς παίζει ο Loomis? Στο περίπου οκ...αλλά θα ακουγόταν πολύ καλύτερο αν ήξερα ακριβώς.
Για το 2ο δεν τίθεται θέμα, χρειάζεται οπωσδήποτε 7χορδη...και δεν έχω :P
-
(Σόρρυ παιδιά που το γράφω εδώ, αλλά εδώ σ' αυτό το θέμα έχει τους περισσότερους κιθαρίστες που ακούνε Nevermore)
Χρειάζομαι βοήθεια...στο 1ο σόλο του Enemies Of Reality(3.09), ξέρει κανείς τι ακριβώς παίζει ο Loomis? Στο περίπου οκ...αλλά θα ακουγόταν πολύ καλύτερο αν ήξερα ακριβώς.
Για το 2ο δεν τίθεται θέμα, χρειάζεται οπωσδήποτε 7χορδη...και δεν έχω :P
Μπορείς να ρίξεις μια ματιά εδώ (http://www.911tabs.com/tabs/n/nevermore/enemies_of_reality_tab.htm).. Κάποιο χρωματικό κατέβασμα κάνει αλλά με μια παρτιτούρα guitar pro θα δεις καλύτερα τι παίζει..
-
(Σόρρυ παιδιά που το γράφω εδώ, αλλά εδώ σ' αυτό το θέμα έχει τους περισσότερους κιθαρίστες που ακούνε Nevermore)
Χρειάζομαι βοήθεια...στο 1ο σόλο του Enemies Of Reality(3.09), ξέρει κανείς τι ακριβώς παίζει ο Loomis? Στο περίπου οκ...αλλά θα ακουγόταν πολύ καλύτερο αν ήξερα ακριβώς.
Για το 2ο δεν τίθεται θέμα, χρειάζεται οπωσδήποτε 7χορδη...και δεν έχω :P
Μπορείς να ρίξεις μια ματιά εδώ (http://www.911tabs.com/tabs/n/nevermore/enemies_of_reality_tab.htm).. Κάποιο χρωματικό κατέβασμα κάνει αλλά με μια παρτιτούρα guitar pro θα δεις καλύτερα τι παίζει..
Δυστυχώς έχω ρίξει μια ματιά εδώ ακριβώς...
Πολλές νότες είναι λάθος. :-\
Όταν το βγάλω καλά μπορεί να ανεβάσω την ταμπλατούρα σωστή ;)
-
(Σόρρυ παιδιά που το γράφω εδώ, αλλά εδώ σ' αυτό το θέμα έχει τους περισσότερους κιθαρίστες που ακούνε Nevermore)
Χρειάζομαι βοήθεια...στο 1ο σόλο του Enemies Of Reality(3.09), ξέρει κανείς τι ακριβώς παίζει ο Loomis? Στο περίπου οκ...αλλά θα ακουγόταν πολύ καλύτερο αν ήξερα ακριβώς.
Για το 2ο δεν τίθεται θέμα, χρειάζεται οπωσδήποτε 7χορδη...και δεν έχω :P
Μπορείς να ρίξεις μια ματιά εδώ (http://www.911tabs.com/tabs/n/nevermore/enemies_of_reality_tab.htm).. Κάποιο χρωματικό κατέβασμα κάνει αλλά με μια παρτιτούρα guitar pro θα δεις καλύτερα τι παίζει..
Δυστυχώς έχω ρίξει μια ματιά εδώ ακριβώς...
Πολλές νότες είναι λάθος. :-\
Όταν το βγάλω καλά μπορεί να ανεβάσω την ταμπλατούρα σωστή ;)
Συμβαίνει συχνά πολλές νότες να είναι γραμμένες λάθος, ειδικά σε πολύ γρήγορα σημεία.. Πάντως αν έχεις κάποια τελευταία έκδοση του windows media player, το οποίο μπορεί να μειώνει την ταχύτητα χωρίς να επηρεάζει την τονικότητα, μπορείς να το βγάλεις.. Ακούγονται σαν συνεχόμενες νότες χρωματικής κλίμακας οπότε δεν νομίζω να είναι πολύ δύσκολο.....να το βγάλεις, γιατί να το παίξεις σωστά θα είναι PITA :-X..
-
Συμβαίνει συχνά πολλές νότες να είναι γραμμένες λάθος, ειδικά σε πολύ γρήγορα σημεία.. Πάντως αν έχεις κάποια τελευταία έκδοση του windows media player, το οποίο μπορεί να μειώνει την ταχύτητα χωρίς να επηρεάζει την τονικότητα, μπορείς να το βγάλεις.. Ακούγονται σαν συνεχόμενες νότες χρωματικής κλίμακας οπότε δεν νομίζω να είναι πολύ δύσκολο.....να το βγάλεις, γιατί να το παίξεις σωστά θα είναι PITA :-X..
Το έκανα και αυτο...οι νότες μετά οκ
αλλά στην αρχή του σόλου που παίζει μπάσες νότες δεν μπορείς να καταλάβεις...
Και ναι, είναι ΠΙΤΑ όπως λές...παλούκι!
-
Συμβαίνει συχνά πολλές νότες να είναι γραμμένες λάθος, ειδικά σε πολύ γρήγορα σημεία.. Πάντως αν έχεις κάποια τελευταία έκδοση του windows media player, το οποίο μπορεί να μειώνει την ταχύτητα χωρίς να επηρεάζει την τονικότητα, μπορείς να το βγάλεις.. Ακούγονται σαν συνεχόμενες νότες χρωματικής κλίμακας οπότε δεν νομίζω να είναι πολύ δύσκολο.....να το βγάλεις, γιατί να το παίξεις σωστά θα είναι PITA :-X..
Το έκανα και αυτο...οι νότες μετά οκ
αλλά στην αρχή του σόλου που παίζει μπάσες νότες δεν μπορείς να καταλάβεις...
Και ναι, είναι ΠΙΤΑ όπως λές...παλούκι!
A για την αρχή του solo λες; Έλα μωρέ, αυτοσχεδίασε τώρα για 2 secs ;D..
Btw PITA: Pain in the ash :)
-
Dreaming Neon Black...ετσι απλα!
-
πωω ρε παιδακι μ με την τσιμπλα σ ματι!!!τ ν πρωτοδιαλεξεις....ολα ενα κ ενα!!!!
Εν τελει, ψηφισα DEAD HEART IN A DEAD WORLD και THIS GODLESS ENDEAVOR..αν κ θ ηθελα ν τ ψηφισω ολα με σειρα προτιμησης : dead heart, this godless, dreaming neon black, politics of ecstasy, in memory, enemies of reality και nevermore.......! ευχαριστω για το πολυ ωραιο θεμα!
-
Btw PITA: Pain in the ash :)
Ε ναι...εγώ το λέω παλούκι, το ίδιο είναι :P
-
Aφού άκουσα όλους, έναν προς έναν, τους δίσκους των nevermore... κι αφού έχουν γίνει χαλαρά η αγαπημένη μου μπάντα... ας ψηφίσω κι εγώ! :P
Η αλήθεια είναι πως όλοι τους οι δίσκοι είναι απίστευτοι!! :D Κι αυτό κάνει την επιλογή πολύ-πολύ δύσκολη... Για την ιστορία, χωρίς να ξεχωρίζω ιδιαίτερα κάποιον, ψήφισα ''Nevermore'' και ''Politics of Ecstasy''... Αν μπορούσα να ψηφίσω μέχρι 4, θα έβαζα και τους δίσκους ''Dreaming Neon Black'' και ''Dead Heart in a Dead World'' που όμως είμαι σίγουρος πως θα έχουν ψηφισθεί από πολλούς έτσι κι αλλιώς...
Ο δίσκος ''Nevermore'', αν και πρώτος δίσκος του ομώνυμου συγκροτήματος και ίσως όχι τόσο δημοφιλής όσο άλλοι, περιέχει κάποια αριστουργήματα όπως το opening song What tomorrow knows (απλό και συνάμα τόσο όμορφο και δυνατό), το C.B.F., το Sanity Assasin, το Garden of Gray (η φωνή του warrel σε αυτό το τραγούδι, καθώς και τα φωνητικά είναι πολύ ωραία δουλεμένα), το hurting words (πολύ ωραίοι στίχοι, συναίσθημα, ωραίος συνδιασμός απαλής συνοδείας κιθάρας με δυνατά ακκόρντα), Godmoney.
Το ''In Memory'' που ακολούθησε, πρόκειται για έναν μικρό σε διάρκεια δίσκο (ΕΡ) με 5 ωραία τραγούδια... Σε γενικές γραμμές ένας δουλεμένος και ευκολοάκουστος δίσκος!
Ο επόμενος δίσκος των Nevermore, το ''Politics of Ecstasy'' πρόκειται για πραγματικό αριστούργημα! Tα κομμάτια που ξεχώρισα ήταν το opening song The Seven Tongues of God (δυνατά riffs που διαδέχονται το ένα το άλλο), το This Sacrament, το Next in Line (τα υπέροχα riffs καλά κρατούν), το Passenger (σε ταξιδεύει...), το Lost (διαφορετικό και ωραίο), το The Tiananmen Man, το instrumental Precognition, το 42147.
Το ''Dreaming Neon Black'' μπορεί να χαρακτηριστεί με 3 μόνο λέξεις... συναίσθημα, συναίσθημα, συναίσθημα... Με 4 μάλλον αν βάλει κανείς και τα υπέροχα riffs του Loomis που δε λείπουν ποτέ και σε κανέναν δίσκο...
Όλα υπέροχα τραγούδια... αυτά που μου άρεσαν απίστευτα ήταν τα Beyond Within, the Death of Passion, Dreaming Neon Black (οι στίχοι, η φωνή του warrel, κάνουν αυτό το τραγούδι απλά φανταστικό), Deconstruction (riffάρες και πολύ ωραίοι στίχοι), The Lotus Eaters (δεν έχω λόγια για αυτό το τραγούδι, πραγματικά... απλά επιβεβαιώνεται αυτό που λέω στην αρχή της παραγράφου), Poison Godmachine (πολύ ωραία κρουστά και οι στίχοι για άλλη μια φορά καταπληκτικοί), No More Will (ειδικά η εισαγωγή...), Forever.
Μην κάνει κανείς το ''λάθος'' να ακούσει τον δίσκο χωρίς τους στίχους μπροστά του...
Ο δίσκος ''Dead Heart in a Dead World'' αποτελεί ένα ακόμα από τα αριστουργήματά τους... Κομμάτια όπως Narcosynthesis, We Desintegrate (οι ψηλές του Warrel τα σπάνε!!), Inside Four Walls (τα χώνει άγρια...), Evolution 169, The River Dragon Has Come (από τα καλύτερα που έχουν γράψει ever με Warrel και Loomis σε ''τρελά κέφια''), Engines of Hate, Sounds of Silence (αυτό θα πει διασκευή!!), Insignificant, Believe in Nothing, δείχνουν το μεγαλείο των Nevermore!!
Το ''Enemies of Reality'' πρόκειται για έναν δίσκο με απίστευτα riffs και solos... Έχει πολλά ωραία κομμάτια όπως το ομώνυμο Enemies of Reality, το Ambivalent (ωραίες κιθάρες), το Never Purify, το Tomorrow Turned into Yesterday (κινείται σε διαφορετικό ύφος από τα υπόλοιπα αλλά είναι πολύ ωραίο κομμάτι), το I, Voyager (δυνατό κομμάτι με κάπως ιδιαίτερη φωνή και πολύ ωραία riffs-solo), Create the Infinite.
Ο τελευταίος μέχρι σήμερα δίσκος τους, ''This Godless Endeavor'' περιέχει κι αυτός πάρα πολύ καλά και δουλεμένα κομμάτια!! Από αυτά ξεχώρισα τα Born (speedάτο κομμάτι με ωραίες εναλλαγές στο tempo), Final Product (ωραίοι στίχοι, ωραίες κιθάρες), My Acid Words (ωραία ρυθμικά), Sell my Heart for Stones (πάρα πολύ καλό, με συναίσθημα...), The Psalm of Lydia (το κεντρικό riff είναι απλά υπέροχο...), This Godless Endeavor (πολύ δουλεμένο κομμάτι με κάτι άπιαστα, μελωδικά sweeps στο τέλος...).
Σε γενικές γραμμές, οι Νevermore είναι ένα από τα καλύτερα metal συγκροτήματα που κινείται σε power, thrash γραμμές με πολύ ωραία, συγκρατημένα progressive περάσματα!! Οι στίχοι τους καταπληκτικοί και κάτι επίσης που μου αρέσει πολύ είναι τα εφέ που χρησιμοποιούν -συγκρατημένα πάντα- σε πολλά κομμάτια τους!!
Απ όσο ξέρω ετοιμάζουν καινούριο δίσκο... οπότε περιμένουμε!! 8)
-
Μπράβο gers αγόρι μου.. Είμαι περήφανος για σένα.. Τον έσκισες τον Χάκο στα αφιερώματα ;D :D..
Στο μεσοδιάστημα της αναμονής του νέου δίσκου των Nevermore, ρίξτε μια αυτιά και στη solo δουλειά του Warrell Dane (τραγουδιστής του συγκροτήματος για τους αμύητους) η οποία τιτλοφορείται "Praises to the War Machine".. Αρκετά καλός δίσκος και με ενδιαφέρουσες συμμετοχές (James Murphy, Chris Broderick)..
-
Εννοειται το Dreaming Neon Black... ;)
-
το This Godless Endeavour..!!
-
This Godless Endeavor:
-Sell My Heart For Stones
ΩΩΩΩΩΩ ΝΑΙ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Απο τα καλυτερα κομματια του αλμπουμ κατα τη γνωμη μου!!!
Οπως επισης κ το future uncertain.....!
Μελλοδικα, συναισθηματικα κ εκφραστικα κομματια
Συν τη μαεστρια του jeff κ του smyth....
Απλα Aριστουργηματικα ! ! !
-
Dreaming Neon Black και Politics Of Ecstasy χαλαρά...το πρώτο το είχα ακούσει την εποχή που είχε βγει (το είχα κάνει δώρο σε ένα φίλο και μου το είχε γράψει σε κασέτα) και είχα πάθει τη πλάκα μου...η μουσική σε συνδυασμό με στίχους και βιβλιαράκι μου έφερναν ένα απόλυτα σκοτεινό συναίσθημα το οποίο ζωντανεύει κάθε φορά που το ξανακούω...εννοείται οτι το αγόρασα και σε CD...όσο για το δεύτερο το αγόρασα αργότερα αλλά τα λόγια περιττεύουν...κορυφή απλά!
Θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ αυτό! ;D
Τους Nevermore τους έμαθα όταν κυκλοφόρησε το "Dreaming Neon Black". Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, το Metal Hammer τότε, power metal τους ανέβαζε, power metal τους κατέβαζε. Ε, φανταζόμουν κι εγώ κάτι σαν Helloween, που δεν γουστάρω καθόλου. Μέχρι που άκουσα τον δίσκο στο σπίτι ενός φίλου και μου έπεσε το σαγόνι! Χαλαρά είναι ο αγαπημένος μου από το συγκρότημα, μαζί με τα "The Politics Of Ecstasy" και "This Godless Endeavor".
-
Dreaming Neon Black και Politics Of Ecstasy χαλαρά...το πρώτο το είχα ακούσει την εποχή που είχε βγει (το είχα κάνει δώρο σε ένα φίλο και μου το είχε γράψει σε κασέτα) και είχα πάθει τη πλάκα μου...η μουσική σε συνδυασμό με στίχους και βιβλιαράκι μου έφερναν ένα απόλυτα σκοτεινό συναίσθημα το οποίο ζωντανεύει κάθε φορά που το ξανακούω...εννοείται οτι το αγόρασα και σε CD...όσο για το δεύτερο το αγόρασα αργότερα αλλά τα λόγια περιττεύουν...κορυφή απλά!
Θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ αυτό! ;D
Τους Nevermore τους έμαθα όταν κυκλοφόρησε το "Dreaming Neon Black". Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, το Metal Hammer τότε, power metal τους ανέβαζε, power metal τους κατέβαζε. Ε, φανταζόμουν κι εγώ κάτι σαν Helloween, που δεν γουστάρω καθόλου. Μέχρι που άκουσα τον δίσκο στο σπίτι ενός φίλου και μου έπεσε το σαγόνι! Χαλαρά είναι ο αγαπημένος μου από το συγκρότημα, μαζί με τα "The Politics Of Ecstasy" και "This Godless Endeavor".
Χα χα! Τελικά κάτι παίζει με μας τους δύο, πρέπει κάποια στιγμή να τα πούμε από κοντά οπωσδήποτε! Ακριβώς έτσι σκεφτόμουν κι εγώ τότε βλέποντας τη ταμπέλα power metal που τους είχαν κοτσάρει...καμία σχέση βέβαια! Και φυσικά αυτοί τα Dreaming, Politics και This Godless (με αυτή τη σειρά) αποτελούν κι εμένα το προσωπικό μου top-3 από Nevermore!
-
Έχω την εντύπωση ότι υπάρχει το ευρωπαϊκό power metal (στυλ Gamma Ray, Kamelot) και το αμερικάνικο power metal (στυλ Nevermore, Morgana Lefay) τα οποία σαφώς και έχουν τόσες διαφορές όσες να μπορούν άνετα να χαρακτηριστούν ως εντελώς διαφορετικά παρακλάδια του metal.. Τουλάχιστον έτσι τα θυμάμαι και εγώ από το Hammer, το οποίο καλώς ή κακώς αποτελούσε τη μόνη πηγή πληροφόρησης μας εκείνα τα χρόνια :)..
-
Δέν νομίζω πως οι Nevermore μπορούν να χαρακτηριστούν power metal...
-
Ισως να συγχεεις το power metal με το ευρωπαικο παρακλαδι του για αυτο.Δηλαδη συγκροτηματα οπως οι Helloween,gamma ray,stratovarius etc...Το αμερικανικο power metal(loveee ;D) ειναι ακριβως αυτο που λεει η λεξη με τραγουδια που βασιζονται στα ριφς,φωνητικα που δεν ειναι αναγκαστικα τσιριδες αλλα εχουν και επιθετικοτητα κλπ...Τετοια συγκοτηματα ηταν οι riot,jag panzer,armored saint παλιοι queensryche,παλιοι fates warning,παλιοι savatage κλπ..
Βεβαια οι Nevermore δυσκολα χαρακτηριζονται ακομα και αμερικανικο παουερ μεταλ παντως δανειζονται παρα πολλα στοιχεια απο αυτο οπως και απο πιο ακραια ειδη.Πιο χαρακτηριστικη αμερικανικη power/speed μεταλ μπαντα ειναι η παλια του μπαντα sanctuary τους οποιους χιλιοπροσκυνω οχι μονο εγω αλλα ολοι οι εραστες του αμερικανικου ηχου..
Faser οι Morgana lefay ειναι σουηδοι..Βεβαια ειναι παουερ και βεβαια σπερνουν!!! ;D
-
Ισως να συγχεεις το power metal με το ευρωπαικο παρακλαδι του για αυτο.Δηλαδη συγκροτηματα οπως οι Helloween,gamma ray,stratovarius etc...Το αμερικανικο power metal(loveee ;D) ειναι ακριβως αυτο που λεει η λεξη με τραγουδια που βασιζονται στα ριφς,φωνητικα που δεν ειναι αναγκαστικα τσιριδες αλλα εχουν και επιθετικοτητα κλπ...Τετοια συγκοτηματα ηταν οι riot,jag panzer,armored saint παλιοι queensryche,παλιοι fates warning,παλιοι savatage κλπ..
Βεβαια οι Nevermore δυσκολα χαρακτηριζονται ακομα και αμερικανικο παουερ μεταλ παντως δανειζονται παρα πολλα στοιχεια απο αυτο οπως και απο πιο ακραια ειδη.Πιο χαρακτηριστικη αμερικανικη power/speed μεταλ μπαντα ειναι η παλια του μπαντα sanctuary τους οποιους χιλιοπροσκυνω οχι μονο εγω αλλα ολοι οι εραστες του αμερικανικου ηχου..
Faser οι Morgana lefay ειναι σουηδοι..Βεβαια ειναι παουερ και βεβαια σπερνουν!!! ;D
Ναι, Σουηδοί είναι.. Αυτό που εννοούσα δεν είναι ότι αν ένα συγκρότημα εδράζεται στην Ευρώπη αυτόματα θα παίζει ευρωπαϊκό power και το αντίστροφο, απλά το power χωρίζεται σε αμερικάνικο και ευρωπαϊκό ανάλογα με τον ήχο και όχι με την έδρα του συγκροτήματος.. Το αμερικάνικο power, τουλάχιστον όπως το νομίζω ότι ορίζεται είναι πιο αργό, πιο βαρύ και σίγουρα με πολύ λιγότερο δίκαση με την τεχνοτροπία που την χρησιμοποιούσαν οι Stratovarius για παράδειγμα (μην παρεξηγηθώ και μου πει κανείς ότι οι Nevermore δεν έχουν δίκαση μέσα -- φαντάζομαι καταλάβετε τι εννοώ, στυλ Labyrinth, Edguy, κ.λπ.).. Από την άλλη, αφού μου λες ότι αμερικάνικο power είναι οι Jag Panzer, οι Riot (τι θεός ο Mark Reale!!!!!!) και οι παλιοί Queensryche, τότε σίγουρα οι Nevermore δεν ανήκουν σε αυτό το είδος.. Είχα καταλάβει λάθος προφανώς ::) (Χάκο θα σε σκοτώσω :D).. Οπότε αυτόματα γεννάται η ερώτηση, οι Nevermore τι είδος παίζουν;
-
Σωστά όλα τα παραπάνω. Τουλάχιστον και εγώ έτσι τα αντιλαμβάνομαι, αλλά και έχω μία σαφή προτίμηση στον (πιο "σοβαρό") αμερικανικό ήχο του ιδιώματος. Παρεμπιπτόντως, οι καταπληκτικοί Morgana Lefay δεν είναι οι μόνοι Σουηδοί που κλίνουν προς τον συγκεκριμένο ήχο. Tad Morose, Memory Garden κλπ επίσης φλέρταραν με αυτόν. Σχετικά με το τί παίζουν οι Nevermore, δεν νοιώθω την ανάγκη ή "υποχρέωση" να το περιγράψω, αλλά, σε κάποιον μη γνώστη, θα έλεγα μάλλον κάτι σαν μοντέρνο αμερικανικό μέταλ, προτείνοντας ταυτόχρονα "άκου". :)
-
Ισως να συγχεεις το power metal με το ευρωπαικο παρακλαδι του για αυτο.Δηλαδη συγκροτηματα οπως οι Helloween,gamma ray,stratovarius etc...Το αμερικανικο power metal(loveee ;D) ειναι ακριβως αυτο που λεει η λεξη με τραγουδια που βασιζονται στα ριφς,φωνητικα που δεν ειναι αναγκαστικα τσιριδες αλλα εχουν και επιθετικοτητα κλπ...Τετοια συγκοτηματα ηταν οι riot,jag panzer,armored saint παλιοι queensryche,παλιοι fates warning,παλιοι savatage κλπ..
Ναι, γι' αυτό δεν τους θεωρώ power metal...
Γενικά, πιστεύω πως οι Nevermore χαρακτηρίζονται καλύτερα Metal με progressive και thrash στοιχεία
-
Ισως να συγχεεις το power metal με το ευρωπαικο παρακλαδι του για αυτο.Δηλαδη συγκροτηματα οπως οι Helloween,gamma ray,stratovarius etc...Το αμερικανικο power metal(loveee ;D) ειναι ακριβως αυτο που λεει η λεξη με τραγουδια που βασιζονται στα ριφς,φωνητικα που δεν ειναι αναγκαστικα τσιριδες αλλα εχουν και επιθετικοτητα κλπ...Τετοια συγκοτηματα ηταν οι riot,jag panzer,armored saint παλιοι queensryche,παλιοι fates warning,παλιοι savatage κλπ..
Ναι, γι' αυτό δεν τους θεωρώ power metal...
Γενικά, πιστεύω πως οι Nevermore χαρακτηρίζονται καλύτερα Metal με progressive και thrash στοιχεία
Και παρα πολλα στοιχεια αμερικανικου παουερ..Και οχι τοσο θρας νομιζω..Τα ριφ τους ειναι πολυ πιο ξεκαθαρα και λιγοτερο βρομικα αλλα πολυ βαρια..Ενταξει μην το παρακανω με τις ταμπελες..Το θεμα ειναι οτι τα σπανε ομως ετσι να γινεται κουβεντα.
Οσο για τους Morgana lefay ειναι αυτο που λενε power-doom πως γινετια να υπαρχει κατι τετοιο δεν ξερω αλλα οντως αν τους ακουσεις αυτο βγαζουν ενω διαθετους σπιντατα τραγουδια βγαινει αυτη η σπαιλα και η απογνωση που ενταξει..Memory garden εχω ακουσει ελαχιστα αλλα μου αρεσαν..Tad morose καθολου ακομα
Οσο για τον Χακο(μια και μιλαμε για ολα :P) εχει τρελες γνωσεις απλα μου τη δινει πολλες φορες..Σιγουρα ομως δεν ειναι ο πιο αντιπαθης εκει μεσα(υπαρχει και ο Συμελιαδης ας πουμε..)..Και ξαναλεω δεν εχεις καταλαβει λαθος αλλα οπως και να το κανουμε αυτα τα συγκροτηματα που ανεφερα ειναι 80s ενω οι nevermore ξεκινησαν μεσα 90s και συνεχιζουν εξελισσομενοι οποτε ειναι λογικο ειναι να ηχουν διαφορετικα λογω και των μιξεων κλπ..