Δεν είναι κακό να είμαστε καυστικοί, αρκεί να το καταλαβαίνουμε..
Γνώμη μου:
Καλό είναι να σεβόμαστε όλα τα είδη μουσικής και να κρίνουμε σαν να μας αντιπροσωπεύει το είδος ή να εξετάζουμε -όσο είναι εφικτό αυτό- τις προθέσεις του καλλιτέχνη για κάθε τραγούδι και όχι συνολικά, ώστε να απορίψουμε το συγκεκριμένο αλλα και να μη πάρει η μπάλα τα υπόλοιπα και το αντίθετο. Μπορούμε βέβαια να μην ασχοληθούμε κιολας.
Και ίσως κακώς το εστιάσαμε στο Μ.Χατζηγιάννη το όλο θέμα... Μιλάμε για διαφήμηση και μουσική.
και η ροκ έχει δώσει μουσική στη διαφήμηση και η τζάζ.. Το κακό δεν ανήκει μόνο στους μουσικούς, ανήκει περισσότερο σε μας αν πιαστούμε στη φάκα.. όπως και στο τζόγο, αν δεν υπήρχαν τζογαδόροι δε θα υπήρχαν τα καζίνο...
Έχει απόλυτο δίκιο ο Καιν ''Δεν περιμένουμε μια διαφήμηση για να κρινουμε έναν καλλιτέχνη, έχουμε ήδη σχηματίσει άποψη''
π.χ. πριν απο χρόνια μπορεί να είχε γίνει η ίδια συζήτηση σε ένα καφενείο για το Μάνο Λοϊζο και τα μακαρόνια.. όμως τώρα μετά απο τόσο καιρό ξέρουμε ποιος είναι ο Μάνος Λοϊζος και μόνο μακαρονάδα δε μας θυμίζει... Ας αφήσουμε το χρόνο να δείξει..
Μπορεί μετα απο χρόνια να ακούμε Χατζηγιάννης και να μας θυμίζει ΟΤΕ (αμφιβάλω)
Μπορεί να μιλάμε για κάποιον άλλο και ένας να αναφέρει ως παράδειγμα ανάλογο Λοϊζου (αμφιβάλω περισσότερο) .
Ποιό είναι το τηλέφωνο του Χατζηγιάννη? το 134

Αν μου τηλεφωνούσες..
Επίσης να προσθέσω, ότι τα συγκεκριμένα τραγούδια, όπως και πολλά άλλα του Μ.Χ., τα έχει γράψει η Στιχουργός: Ελεάνα Βραχάλη.. η οποία έχει ένα παρελθόν με τηλεφωνοστίχο (βλ. Αν μου τηλεφωνούσες) γι'αυτό δε ξέρουμε την ιστορία αυτής της συνεργασίας..
Πολλοί στιχουργοί δουλεύουν και ως διαφημηστές και είναι προτιμότερο να βγάζουν τα προς το ζειν απο κάτι που τους ταιριάζει στη δημιουργική τους τάση, απο το να κάνουν μια άσχετη δουλειά..
Μήμπως λέτε ότι και αυτούς πρέπει να τους ακυρώσουμε σαν καλλιτέχνες??
Αν γράψουν καλά ποιήματα ή τραγούδια, πρέπει να τα απορίψουμε επειδή κάποτε έγραψαν σλόγκαν για εκλογές?
Ας μιλήσει και κάποιος στιχουργός για το θέμα...