Η θρησκεία είναι κάτι το τελείως υποκειμενικό!Απο την στιγμή που δεν μπορείς να αποδείξεις τίποτα, μπορείς είτε να αναιρέσεις τα πάντα αν το θέλεις, είτε να πιστέψεις βαθια!
Δεν ξέρω αν για ότι συμβαίνει στον κόσμο φταίει ο Θεός, απλά είπα ότι είναι κι αυτό μία εκδοχή. Αν ισχύει, δεν θέλω να πιστεύω στον Θεό. Αν πάλι δεν ισχύει, πάλι δεν θέλω να πιστεύω, δεν το θεωρώ κ τόσο απαραίτητο. Προτιμώ να πιστεύω σε πράγματα για τα οποία είμαι σίγουρη για την ύπαρξη τους.
Πάρα πολλά πράγματα δεν μπορούμε να αποδείξουμε, και σε αυτόν τον κόσμο και στον άλλον. Ακόμα κι αν υπάρχουν ενδείξεις, οι σκεπτικιστές θα τις απορρίψουν. Πολλοί θα ήθελαν να δουν για να πιστέψουν, πχ. θα'θελαν να δουν με τα "μάτια" τους αν υπάρχει ο "άλλος κόσμος", αλλά δεν θα'χει πια καμμία χρησιμότητα για τη ζωή τους σε αυτόν εδώ τον κόσμο, αφού για να τον δουν με τα "μάτια" τους θα πρέπει να έχουν πεθάνει!
Πιο εύκολο φαίνεται σε μερικούς να πιστέψουν σε έναν άνθρωπο, πχ. στην αγάπη ενός φίλου τους, γιατί τον βλέπουν και του μιλάνε και γνωρίζουν τις πράξεις του, αυτές που φαίνονται. Δεν γνωρίζουν βέβαια τις ενδόμυχες σκέψεις τους και την κρυφή ζωή τους αλλά δεν φαίνεται να τους απασχολεί πολύ. Η αγάπη του Θεού όμως δεν είναι κάτι "χειροπιαστό". Και συχνότατα ο Θεός κατηγορείται άδικα για τις πράξεις των ανθρώπων, ως αποδιοπομπαίος τράγος. Πχ. "Ο Θεός αφήνει να γίνονται πόλεμοι, να πεθαίνουν παιδιά από τη πείνα, να αρρωσταίνουν οι καλοί άνθρωποι, να σκοτώνονται νέα παιδιά στην άσφαλτο, κλπ κλπ."
Oλες οι θρησκειες/φιλοσοφιες εχουν κατι να προσφερουν... Προσωπικα, απο οσα μπορω και βλεπω/ακουω/διαβαζω, απο ολες τις φιλοσοφιες και θρησκειες μου αρεσουν αρκετα πραγματα και απο ολες απορριπτω παρα πολλα αλλα... Προσωπικα προτιμω να εχω τα δικα μου πιστευω και ιδεες και οχι ετοιμες/προκατ (ασχετο αν αυτα που πιστευω εγω τυχαινει να πιστευουν κι αλλοι) και να εχω την δικια μου φιλοσοφια πανω σε καθετι που με ενδιαφερει, χωρις να απορριπτω ομως (τουλαχιστον οχι προτου ακουσω) αλλες φιλοσοφιες και αποψεις... Αντιθετα, καθετι που με εκφραζει το δεχομαι και το κανω κομματι δικο μου, ενω καθετι που δεν με εκφραζει το απορριπτω...
Είμαστε πολύ μικροί για φτιάξουμε ο καθένας τη δική του θεωρία για τα φυσικά και τα μεταφυσικά.
Κάποια πράγματα ισχύουν, υπάρχουν, είτε το αποδεχόμαστε είτε όχι. Ο Θεός, το Υπέρτατο Ον, και ο άλλος κόσμος είναι η βάση (σχεδόν) όλων των πολιτισμών και θρησκειών, αλλά τα αναφέρουν με τον δικό τους τρόπο.
Πάντως πάνω σ'αυτή την "ιδεολογία" του "
καθετι που με εκφραζει το δεχομαι και το κανω κομματι δικο μου, ενω καθετι που δεν με εκφραζει το απορριπτω..." έχουν πατησει άπειρες νέες "θρησκείες" ώστε να προσηλυτίσουν τον κόσμο, με ιδιοτελείς και κερδοσκοπικές προθέσεις. Γιατί είναι πολύ εύκολο να πιστέψεις σε μια "θρησκεία" που την φέρνεις όπως θες, στα μέτρα σου.
αλλα ειναι γνωστο οτι τον χριστιανισμο τον εχουν "μεταποιησει" και τον διδασκουν οι ιεροις..δλδ μεταφραζουν τα τις γραφες οπως θελουν...
Οι ιερείς είναι άνθρωποι, μερικές φορές παρεκτρέπονται από τους κανόνες που έχει θέσει η Εκκλησία.
Η Εκκλησία αποτελείται από ανθρώπους και μερικές φορές θέτει κανόνες για το ποίμνιο που παρεκτρέπεται από την καθαρή διδασκαλία του Χριστού, έτσι ώστε να γίνεται διαχειριστής της μάζας και όχι αγγελιαφόρος των λόγων Του.
(Βέβαια, συνήθως η μάζα χρειάζεται διαχείριση, κανόνες, οπότε δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε με απολυτότητα την Εκκλησία για αυτό)
Στο πως έχουν εκμεταλλευτεί παπάδες σήμερα κλπ κλπ τις αρχές που κήρυττε ο Χριστός, όταν διέδιδε τον Χριστιανισμό ανά τον κόσμο, με αφήνει παγερά αδιάφορη. Θα σταθώ στο ότι αυτά που πίστευαν και διακήρυτταν και ο Χριστός και οι Απόστολοι μετέπειτα, αυτά θα έπρεπε να ισχύουν σήμερα.
Εδώ νομίζω ότι είναι η ουσία.
Αναρωτιέμαι, ποιος από εδώ μέσα έχει μελετήσει της Γραφές ή αρκούνται σε ότι ακούνε από εδώ και από εκεί για το παπαδαριό. Βέβαια, πολλοί θα ισχυριστούν ότι οι Γραφές είναι έργο των ανθρώπων (Αποστόλων), μεταγενέστερο του Χριστού, και δεν θα'χουν πολύ άδικο. Όμως είναι το πιο κοντινό στον Χριστιανισμό γραπτό έργο που διαθέτουμε, και χρονολογικά και σημασιολογικά.
Ο χριστιανισμος ειναι ενα κλασσικο παραδειγμα του πως η (τοτε) νεα θρησκεια ανακατευτηκε με την παλαιοτερη παγανιστικη (και οχι μονο) προκειμενου να γινει πιο κατανοητη και "ευπροσδεκτη", πιο "ευπεπτη" αν θελετε, ωστε να γινει αποδεκτη και να εξαπλωθει...
Και αυτό είναι πολύ πιθανό να ισχύει. Όπως είπα και πριν, η ανάγκη για λατρεία στο Υπέρτατο Ον υπάρχει σε όλους τους πολιτισμούς, και εκδηλώνεται με διάφορες θρησκείες/ιδεολογίες. Οι ιερείς της κάθε θρησκείας έχουν χρέος να την συντηρούν, να συντηρήσουν την πίστη των ακολούθων της, και να προσηλυτίσουν νέους ακόλουθους. Και στις θρησκείες λοιπόν, χρειάζονται δημόσιες σχέσεις, κανόνες, ανταλλάγματα (πχ. ελπίδα για τη σωτηρία).