Μπορεί να είναι λίγο παλιομοδίτικο βιβλίο, αλλά το βιβλίο του Pujol μπορώ να πω ότι προσφέρει πολλά πράγματα όσον αφορά την τεχνική της κλασικής κιθάρας.. Πολύ στοχευμένο βιβλίο με ασκήσεις-φωτιά! Isnogood, αν το έχεις το 2ο βιβλίο ρίξε του πάλι μια ματιά γιατί νομίζω ότι το προσπέρασες άδικα αν και πιστεύω ότι για το επίπεδο, ας πούμε της μέσης, το 2ο βιβλίο είναι λίγο underqualified.. Καλύτερα να βρεις από κάπου το 3ο, αν νιώθεις ότι έχεις κενά τεχνικής και έχεις όρεξη να τα καλύψεις..
ihatepujol, και εμένα δεν μου άρεσε όταν διάβαζα τις ασκήσεις του, αλλά για να το ξεπεράσω έκανα το εξής.. Χώριζα τη διάρκεια της μελέτης σε 3 κομμάτια.. Το πρώτο ήταν φυσικά σκάλες, το δεύτερο ήταν η τεχνική και το τρίτο ήταν τα κομμάτια που έπρεπε κάθε φορά να διαβάσω.. Όταν τελείωνα με το πρώτο κομμάτι, ξεκουραζόμουν με κάτι ανάλαφρο.. Προσοχή όμως: Ανάλαφρο δεν σήμαινε ότι αρχίζω και παίζω ένα κομμάτι του 3ου μέρους της μελέτης, γιατί εκεί μπαίνεις στο πειρασμό να αφήσεις στην άκρη το 2ο μέρος και να πας κατευθείαν στο 3ο.. Ανάλαφρο σήμαινε ένα κομμάτι που είχα "τελειώσει" παλιότερα, σχετικά απλό και μελωδικό, και όταν ξεκουραζόμουν, "έμπαινα" στον Pujol.. Δεν ήταν ότι πιο ευχάριστο, αλλά η χαρά του να βγάλεις μετά από ένα μήνα, μια άσκηση του Pujol στη ταχύτητα που είχες βάλει στόχο όταν την πρωτοδιάβαζες δεν συγκρίνεται με τίποτα.. Εναλλακτικά μπορείς να κοιτάξεις προς Ηλιόπουλο μεριά, αλλά και εκείνες οι ασκήσεις ήταν το ίδιο βαρετές αλλά αποτελεσματικές.. Ο λόγος που οι ασκήσεις αυτές φαντάζουν (και είναι) βαρετές έγκειται στο ότι ότι δεν μπορεί να γραφτεί κάτι μελωδικό στις ασκήσεις τεχνικής γιατί θα πρέπει το αριστερό να παίζει εντελώς συμβατικά πράγματα έτσι ώστε ο εγκέφαλος να επικεντρωθεί στο δεξί.. Τι πιο απλό, συμβατικό και συνάμα βαρετό, από τις νότες της χρωματικής; Η χρωματική σκάλα όμως είναι η πλέον κακόηχη, οπότε μοιραία, όλες αυτές οι ασκήσεις είναι λίγο έως πολύ κουραστικές..
