Προσωπικά, εφαρμόζω το κάτωθι που το έχω δει χρόνια πριν από luthiers (σε video στο youtube ντε).
Κιθάρα: Strat.
Κλειδιά: Κλασσικά strat. Τα modern όχι τα vintage-kluson-type. Ακόμα και σε αυτά όμως ίδια πρακτική χρησιμοποιούν.
Περνάς την χορδή και την κόβεις εκεί που συνατάει το μεθεπόμενο 'κλειδί'. Δηλαδή, περνάς την B. Τότε την κόβεις εκεί που συναντάει το κλειδί της χορδής D. Στην συνέχεια, φέρνεις το τέλος της χορδής στο κλειδί της B και τυλίγεις. Οι στροφές επομένουν αντιστοιχούν στην απόσταση μεταξύ των κλειδιών B και D. Απλά πράγματα. Δεν κλειδώνεις, δεν στρίβεις χορδές, δεν κάνεις τπτ.
Από εκεί κ πέρα, αν έχεις καλοκομμένο nut και δεν υπάρχουν άλλα θέματα, τότε σίγουρα δεν θα έχεις προβλήματα κουρδίσματος. Πολλοί φανατικοί του τρέμολο using, χρησιμοποιούν ακόμα λιγότερες στροφές. Η λογική λέει πως όσο λιγότερες στροφές, τότε σταθερότερο το κούρδισμα. Προσωπικά, χρησιμοποιώ ασύστολα στο τρέμολο και πλέον δεν έχω ξεκούρδισμα ακόμα και σε βίαιη χρήση.
Τον ίδιο τρόπο εφαρμόζω και στην ακουστική με την μόνη διαφορά πως κόβω την χορδή εκεί που συναντάει το κλειδί της αμέσως επόμενης χορδής (π.χ από B σε G). Δεν ασχολήθηκα ποτέ με γωνίες, την στιγμή που υπάρχει το string tree γι'αυτήν ακριβώς την δουλειά. Δεν θα προσφέρει τπτ απολύτως στο κούρδισμα κατά την γνώμη μου και με βάση όσο διάβασμα και πρακτική έχω εφαρμόσει. Τονίζω πως λόγω χρήσης τρέμολο, έχω ασχοληθεί αρκετά με το θέμα κι έχω βρει την υγειά μου με τον τρόπο αυτό. Φυσικά όπως σε όλες τις περιπτώσεις, το ίδιο ισχύει κι εδώ. Περί ορέξεως ...
