ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ

[holliday]

καιρο εχω να "πω" κατι.
και τωρα που θα το κανω, (γιατι αυτη την αναγκη νιωθω) δε θα ειναι ουτε βαθυστοχαστο, ουτε με μυρια κρυφα νοηματα, αλλα κατι τοσο καθαρο, που νομιζω οτι λιγο πολυ ολοι το νιωσατε καποια στιγμη.



ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ

Τελειώσαν οι μέρες
Που όλα γελούσαν
Γλυκές ψευδαισθήσεις
Τους φόβους νικούσαν

Σπασμένα κομμάτια
Πετάω τα όνειρα μου
Με δάκρυα στα μάτια
κρατάω την καρδιά μου

Θέλω να φύγω
Να φύγω από δω
Ήλιο να ψάξω
Και πάλι να βρω
Θέλω να φύγω
Να φύγω από δω
Σ ένα τραγούδι
Να γεννηθώ

Στο νου μου η φωνή σου
Ακόμα αντηχεί
Ακούω το γέλιο
Κι ας μην είσαι εκεί

ζητάω ένα ψέμα
για να κρατηθώ
δεν έχω πια λόγο
για να πολεμώ

Θέλω να φύγω
Να φύγω από δω

τρομάζω στη σκέψη
και πάλι ν αρχίσω
αγάπη και πόνο
και πάλι να ζήσω

 Θέλω να φύγω
Να φύγω από δω
Ήλιο να ψάξω
Και πάλι να βρω
Θέλω να φύγω
Να φύγω από δω
Σ ένα τραγούδι
Να γεννηθώ

[Μαργαρίτα Π.]

Σίγουρα όλοι το νιώσαμε κάποια στιγμή. Λιτό και όμορφο. Μπράβο! 



[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]

[pinelopi]

Ο τρόπος για να πει ο καθένας μας αυτό που ''κουβαλάει'' μέσα του είναι διαφορετικός. Αυτό που έχει σημασία - κατά την άποψή μου - είναι ο τρόπος αυτός ,εκτός των άλλων , να ''κουβαλάει'' και ψυχή. Και εδώ την βρήκα 

ζητάω ένα ψέμα
για να κρατηθώ
δεν έχω πια λόγο
για να πολεμώ  (χωρίς σχόλια...)  !!

[συννεφάκι]

Μεγάλο πράγμα η φυγή!
"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία"!
Ο φόβος, κάποια στιγμή εξαφανίζεται.. πίστεψέ με..

[FSL]

Γιατί λίγο πολύ όλοι το νιώσαμε κάποια στιγμή.Και γω μαζί.
Δύσκολο και τεράστιο πράγμα η φυγή.
Χτυπησες ευαίσθητη χορδή pinelopi....

[holliday]

κοριτσια ευχαριστω που συμπασχετε μαζι μου.

η αληθεια ειναι οτι γραφτηκε πολυ γρηγορα και "προχειρα" λογω μιας εντοντα φορτισμενης καταστασης, αλλα τελικα ειχα δικιο.

δεν ειμαι η μονη που ενιωσα ετσι.

[Απόλλων]

Μεγάλο πράγμα η φυγή!
"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία"!
Ο φόβος, κάποια στιγμή εξαφανίζεται.. πίστεψέ με..

O φόβος δεν εξαφανίζεται ποτέ. Απλά φεύγεις ούτως ή άλλως...

[holliday]

αρα, Απόλλων τελικα τι κερδιζουμε με την φυγη?

μηπως απλα μετακινουμαστε κουβαλωντας μαζι μας οτι μας φοβιζει, οτι μας ποναει?

και πως να καταπολεμηθει ενα τετοιο συναισθημα?

[συννεφάκι]

Ναι, Απόλλων, κάθε καινούρια αρχή είναι ένα ρίσκο και άρα ενέχει τον φόβο.
Όμως, δεν μπορώ να δεχτώ ότι πάντοτε φοβόμαστε, ούτε κι' ότι "απλα μετακινουμαστε κουβαλωντας μαζι μας οτι μας φοβιζει".
Δηλαδή, έρχεται κάποια στιγμή που το μόνο που έχουμε να προσφέρουμε είναι ο φόβος μας?? (τό χω νιώσει κι' αυτό, αλλά τα δεδομένα αλλάζουν με το χρόνο..)
Νομίζω πως υπάρχουν και καλές στιγμές... Και όπως διάβασα και κάπου :
" κατάπιε τον φόβο σου και ασ'τον να σε θρέψει"...

[Joe Santriani]

θελω να φυγω γιατι κουραστικα να ελπιζω λεει ενας φιλος.....
η φυγη δεν ειναι παντα λυση πρεπει να ξερεις ποτε να φυγεις
και γιατι.......φυγε για μην σκοτωσεις μια προσωπικοτητα






(Αναστασουλα μου καρδια μου τι και αν εφυγα παντα θα εισαι η ζωη μου συγνωμη καρδια μου)

[Απόλλων]

Ναι, Απόλλων, κάθε καινούρια αρχή είναι ένα ρίσκο και άρα ενέχει τον φόβο.
Όμως, δεν μπορώ να δεχτώ ότι πάντοτε φοβόμαστε, ούτε κι' ότι "απλα μετακινουμαστε κουβαλωντας μαζι μας οτι μας φοβιζει".
Δηλαδή, έρχεται κάποια στιγμή που το μόνο που έχουμε να προσφέρουμε είναι ο φόβος μας?? (τό χω νιώσει κι' αυτό, αλλά τα δεδομένα αλλάζουν με το χρόνο..)
Νομίζω πως υπάρχουν και καλές στιγμές... Και όπως διάβασα και κάπου :
" κατάπιε τον φόβο σου και ασ'τον να σε θρέψει"...

Έχω την εντύπωση ότι εκεί βρίσκεται το πρόβλημα, συννεφάκι, ή τουλάχιστον η διαφωνία μας. Εσύ απλά μιλάς για πράγματα που έχεις διαβάσει...

αρα, Απόλλων τελικα τι κερδιζουμε με την φυγη?

μηπως απλα μετακινουμαστε κουβαλωντας μαζι μας οτι μας φοβιζει, οτι μας ποναει?

και πως να καταπολεμηθει ενα τετοιο συναισθημα?

Δεν κερδίζεις τίποτα με τη φυγή, καλή μου. Η φυγή δεν είναι μέσον. Είναι σκοπός. Ίσως όταν "φύγεις", να καταλάβεις. Και σε τελική ανάλυση, γιατί πρέπει να "καταπολεμηθεί" ένα συναίσθημα; Τι θα κερδίσεις με αυτό...;

[συννεφάκι]

Απόλλων, ποτέ να μην υποτιμάς τις εμπειρίες του άλλου...
τη ζωή του την ίδια..
έχω φοβηθεί τόσο πολύ, που ένιωσα ν' αποσυντίθεμαι...

[old_lion]

"...Δεν κερδίζεις τίποτα με τη φυγή , καλή μου.
    Η φυγή δεν είναι μέσον , είναι σκοπός.
    Ίσως όταν φύγεις  να καταλάβεις.
   Και σε τελική ανάλυση ,
   γιατί πρέπει να καταπολεμηθει ένα συναίσθημα ;
   Τι θα κερδίσεις με αυτό ;..."

Μακρινέ κι αγαπημένε μου Γιώργο , σε φιλώ φιλικά ,
με "Κύπρις" φιλία .

[old_lion]

"...μηπως απλα μετακινουμαστε
    κουβαλωντας μαζι μας οτι μας φοβιζει ,
    οτι μας ποναει ?
    Και πως να καταπολεμηθει ενα τετοιο συναισθημα?..."

Και γιατί να καταπολεμάς τα συναισθήματα σου ,
Λιμνοθάλασσά μου εσύ ?

Ίσα και μόνο για να κουβαλάς μέσα σου
ό,τι σε φόβίζει και σε πονάει , Λιμνοθάλασσά μου ?

Γιατί να σε φοβίζει , γιατί να σε πονάει ?
Συναίσθημά σου δεν είναι ?
Κομμάτι τής ψυχής σου .

< Καιρό είχες να φανείς >
< Μού 'λειψες >

[old_lion]

"...έχω φοβηθεί τόσο πολύ ,
     που ένιωσα ν' αποσυντίθεμαι..."

Φοβιτσιάρα γκαρντασίνα εσύ .

Και θες να το παίξεις και μάγισσα .
Μάγισσα σε τι νεαρή ομορφιά μου ?

Νομίζω ότι ξέρω το τι θέλεις να μαγέψεις .

Τι φοβάσαι όμως εσύ κόρη ?

 

[Iroukos]

το διαβαζα κ νοτες κ ρυθμος ξεπιδουσε στο μυαλο μου!!!
 
παραξενο ε?

αχ, να σε κατι τετειους στοιχους που ο ρυθμος μου βγαινει αυτοματα αναθεματιζω που δεν εχω το αρμωνιο!!! 

πολυ ομορφο κ ταιριαζει με τις μονιμες τασεις φυγης μου!!!

[holliday]

ευχαριστω Iroukos για τα καλα σου λογια, ο πονος οταν προερχεται απ την αγαπη για καποιον δικο σου ανθρωπο, παντα ομορφα εκφραζεται.

και ευχαριστω ολους που με τον τροπο σας ο καθενας στην ουσια μου συμπαρασταθηκατε.

αλλα πως να μην νιωσει καποιος τετοιες τασεις?
οταν βλεπεις να επαναλαμβανεται μια ιστορια που σε πονεσε
οταν "χανονται" αγαπημενοι ανθρωποι απ τη ζωη? σου ρχεται να κρυφτεις μεχρι να τελειωσει. σαν μια κακη ταινια που δε θελεις να την δεις.

κι εκει που ελεγες οτι πληρωσες το τιμημα στον πονο, τοτε ερχεται και παλι η μοιρα να σου θυμησει οτι τελικα ποτε δε ξεχρεωνεις.
και αρχιζεις να πονας και παλι απ την αρχη.

και το χειροτερο οτι δε ξερεις ποιο θα ειναι το επομενο αντιτιμο.

τωρα απλα περιμενουμε το μοιραιο χωρις καμια δυνατοτητα να βοηθησουμε.

ξερω οτι πολλοι νιωσατε το ιδιο για διαφορετικους λογους... αλλα το συναισθημα ειναι το ιδιο.


ευχαριστω

[old_lion]

"... κι εκει που ελεγες οτι πληρωσες το τιμημα στον πονο,
     τοτε ερχεται και παλι η μοιρα να σου θυμησει οτι τελικα ποτε δε ξεχρεωνεις.
     κι αρχιζεις να πονας παλι απ' την αρχη
     και το χειροτερο είναι οτι δεν ξερεις ποιο θα ειναι το επομενο αντιτιμο .."
 
     "Τωρα απλα περιμενουμε το μοιραιο χωρις καμια δυνατοτητα να βοηθησουμε"

ή να βοηθηθούμε , μπορώ να συμπληρώσω Λιμνοθάλασσά μου εσύ ?
Μπορώ ?

Να μήποτε φύγεις .