Aπ'την ανατολή στη δύση

[Βραζίλης]

Θυμάμαι όσα είχες πει
ξανά εκείνο το βράδυ
θρόισμα φύλλων η φωνή
και πούπουλο το χάδι

Θυμάμαι όταν με άγγιξες
με δάχτυλα φοβισμένα
αλλά με λέξεις παράτολμες
σαν τραγουδούσες για μένα

Σαν αεράκι ανατολικό
που αισθήσεις μου'χε ξυπνήσει
με συνεπήρες μα μετά
στη δύση μ'έχεις αφήσει

Τα ίχνη στην άμμο που άφησες
πίστευα το κύμα θα σβήσει
τσιμέντο η άμμος έγινε
καρδιά που έχει ραγίσει

Έτσι εγώ παραπατώ
με μια πληγή που ματώνει
σημαδεμένη απ'τον καιρό
που απαλά με σκοτώνει

Σαν αεράκι ανατολικό
που αισθήσεις μου'χε ξυπνήσει
με συνεπήρες μα μετά
στη δύση μ'έχεις αφήσει


(22/10/2004. Γραμμένο για μια κοπέλα, προσπαθώντας να μαντέψω τις ενδόμυχες σκέψεις της.)

[nefelh]

Ως πρώτη αναγνώστρια  , δηλώνω ότι μου άρεσε πολύ, αν και λυπητερό (βέβαια με εκφράζει αυτές τις μέρες...)

[κατέ((γίδα))]

πολύ πολύ όμορφο....!!!!

[Πέτροc]

...  εγώ όμως δεν ενθουσιάστηκα και τόσο   ... ωραίο θέμα αλλά υστερεί τόσο στην πρωτοτυπία έκφρασης (πολύ απλές έως κοινότυπες λέξεις) αλλά κυρίως στα μέτρα ... (σε κάθε στροφή αλλάζουν οι τονισμοί των στίχων) ...  

Φίλτατε Βασίλη, παρόλο που είναι η δεύτερη σου δημοσίευση, σε κρίνω αυστηρά και σου λέω ότι θέλεις ΔΟΥΛΕΙΑ !!!!
(γι' αυτό λοιπόν συνέχισε να γράφεις ... )

/nEwBiE  

[Βραζίλης]

ΟΚ μαέστρο νιούμπι, πράγματι παρατήρησα τις ατέλειες όταν το ξαναδιάβασα μετά από ώρα. Το έγραψα αγουροξυπνημένος στη δουλειά. Όσο για το μέτρο και τους τονισμούς, έχοντας κάποια μελωδία στο νου μου, είδα οτι θα μπορούσε να τραγουδηθεί. Πιθανότατα όμως να χρειαστεί να αλλάξω μερικές λέξεις-φράσεις.

Οι στίχοι προορίζονται για ένα απλό απαλό τραγουδάκι. Τα καλύτερα τα κρατάω για μένα προς το παρον (ελπίζω να τα μελοποιήσω και ενορχηστρώσω ολοκληρωμένα κάποτε...)

[Anastasia_Th]

που να ηξερες τοτε Βραζιλη μου ότι λίγα χρόνια αργότερα θα κυκλοφορούσε το "Θυμάμαι όσα έχεις πει", το οποίο θα έμοιαζε τόσο πολύ με το δικό σου...
(ακόμα και το μέτρημα των συλλλαβών πλησιάζει..)
Χαριτωμένο και.... γλυκόπικρο..

[Βραζίλης]

Ωπ! μ'έπιασες Αναστασία! Το τραγούδι που λες είχα στο μυαλό μου όταν έγραφα τους στίχους (απ'οτι είδα στο διαδίκτυο, κυκλοφόρησε εκείνη την εποχή). Κράτησα μισή φράση που μου'μεινε και στα υπόλοιπα είπα να κρατήσω το μέτρο.

[Μαργαρίτα Π.]

Να το μελοποιήσεις να το ακούσουμε! 


[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]

[mymood]

Ναι ναι να το ακουσουμε!!! Απαιτουμε να το ακουσουμε.

[FSL]

Παρόλο που ως γνωστόν δεν ειμαι φαν του μέτρου κάτι δε μου κάθεται καλά σε κάποια σημεία.
Τεσπα μ αρέσει η μελαγχολία που βγάζει και με μουσική μπορεί να αναδειχθεί.
Μπράβο Βραζίλη...

[Anastasia.M.Ribas]

Ντάξει είναι σωστές οι παρατηρήσεις για τα μέτρα κλπ,αλλά είναι τόσο όμορφο που αρχικά δεν έδωσα σημασία.. Πρώτα με συγκίνησε και μετά παρατήρησα τα τεχνικά. Μπράβο