pascal δεν έχει νόημα να διαφωνήσω μαζί σου, αφού πάλι θα παρεξηγήσεις και θα ερμηνεύσεις με δικό σου τρόπο ο,τι κι αν πω. Ξέρω, με θεωρείς μπαμπούλα της ελεύθερης έκφρασης - και δικαίωμά σου - πάντως απ' όσα παρέθεσες δεν έπιασες το (δικό μου) νόημα ούτε σε ένα. Απλώς έπιασες ό,τι μπορούσες να παρερμηνεύσεις και να παρεξηγήσεις και έκανες την τρίχα τριχιά. Ωστόσο, αφού το ζήτησες ορίστε κάτι δικό σου και η κριτική μου :
------------------------------
Στα κρυφά
Κοίταξε αυτά τα βράχια εκεί που πάνω τους οι μήνες αιώνια αλλάζουνε
για να μπορούνε οι θνητοί την ομορφιά τους μια ζωή να τη θαυμάζουνε
Έχουν μια υπόγεια σπηλιά που με υπομονή τα κύματα σμιλέψανε
και όπως σπάζουν με ορμή ακούς όλου του κόσμου μυστικά που κλέψανε.
Εκεί να ψάξεις να τον βρεις
τον πόθο που φυλώ για σένα
Στα πιο κρυφά μέρη της γης,
στα πιο όμορφα και ξεχασμένα.
Και ύστερα δες εκεί ψηλά μια αετοφωλιά στέκει καιρό παρατημένη
Μέσα σε ήλιο ή βοριά τον αετό της να γυρίσει περιμένει
Θα σου φανεί μοναχική έτσι που χρόνια στον ορίζοντα κοιτάει
μα έχει παρέα το βουνό και κάθε άνεμο τρελό να της μιλάει.
Εκεί να ψάξεις να τον βρεις
τον πόθο που φυλώ για σένα
Στα πιο κρυφά μέρη της γης,
στα πιο όμορφα και ξεχασμένα.
Σχόλιο : Μπράβο ,υπέροχο.
----------------------------
Για εκείνες τις ψυχές
Με βλέπεις ώρες να περνώ ρομαντικά
Ν’ αράζω πέρα από τα μίλια, τα σύνορα τους μήνες
Θαλάσσιους παράδεισους να φτιάχνω στη στεριά
και μέσα να βυθίζομαι με τις ψυχές εκείνες…
…Αυτές που ξέρουν να σου πουν τι είναι η αγάπη
Σταγόνα από υδράργυρο που πουθενά δε μένει
Βασανισμένος άστεγος με όνειρα στην πλάτη
που φεύγει άμα την πόρτα σου θα βρει αμπαρωμένη.
Άσε με απόψε να είμαι αφελής,
μονάχα αφέλεια έχω απόψε να σου δώσω
Αύριο χάραμα μπορεί να μετανιώσω
Πρότυπο σύνεσης να γίνω,
να με δεις και να απορείς.
Με βλέπεις να μη λέω ποτέ “αδύνατον”
Και της καρδιάς μου τα εύφλεκτα συχνά ν’ ανατινάζω
Τη μια τον κόσμο να γυρνώ μ’ ένα ποδήλατο
Και από την άλλη στα όνειρα μ’ οργή φωτιά να βάζω…
…Μα δε με νοιάζει όσο έχω τις ψυχές
που ξέρουν να σου πούνε έρωτας τι σημαίνει
Πως θα δεχτείς και θύελλα, βροχή και αστραπές
Αν θέλεις νύχτες έναστρες και ήλιο που ζεσταίνει.
Άσε με απόψε να είμαι αφελής,
μονάχα αφέλεια έχω απόψε να σου δώσω
Αύριο χάραμα μπορεί να μετανιώσω
Πρότυπο σύνεσης να γίνω,
να με δεις και να απορείς.
Σχόλιο : Όλα καλά μέχρι που πετάς ένα "μονάχα αφέλεια έχω απόψε να σου δώσω". Μήπως έχεις να μου δώσεις και φράντζα και περμανάντ ; δε θέλω να το αναλύσω πολύ, αλλά καταλαβαίνεις τί λέω. Ψάξτο λίγο. Σωστή είναι η λέξη, αλλά αφού η εικόνα αυτή δημιουργεί τουλάχιστον μία αστεία διάθεση, γιατί δεν το κοιτάς λίγο παραπάνω.
Τέλος πάντων, οι παρατηρήσεις μου δεν ήταν για σένα και δεν ξέρω γιατί προσβλήθηκες τόσο και παρεξήγησες το κάθετι. Αυτό φυσικά δεν είναι υπαναχώρηση, πιστεύω κάθε λέξη που είπα. Τώρα εσείς ερμηνεύστε τη όπως αρέσει στον καθένα. ψάξτε να βρείτε λαβές για να με κατηγορήσετε και μη κοιτάτε την ουσία
