Αντιγράφω το post ενός καλού φίλου (Dali), από
σχετική συζήτηση στο forum του Avopolis, με δεδομένο πως η συζήτηση παρέκλινε φυσιολογικά στο ζήτημα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού (έκανα κάποιες απαραίτητες, ελάχιστες, αλλαγές για να βγαίνει νόημα):
Άποψή μου είναι ότι η πλειοψηφία και όχι η μειοψηφία είναι ξενόφοβη. Όλοι δηλώνουν ότι δεν είναι ξενόφοβοι και δεν έχουν πρόβλημα με τους ξένους, αλλά βάζω στοίχημα ότι όποιον κι αν ρωτήσουμε στο δρόμο θα πεί ότι :
α. Φοβάται τους "εγκληματίες" Αλβανούς
β. Δε χωνεύει τους Κινέζους γιατί είναι "κρυφοί" και δε μιλάνε για τις δουλειές τους.
γ. Οι Πακιστανοί είναι μόνο για να δουλεύουν σε βενζινάδικα και παζάρια. Δεν είναι πολύ έξυπνοι .(Ασχέτως αν Πακιστάν και Ινδία θεωρούνται δεξαμενή ταλέντου για τον χώρο των υπολογιστών)
δ. "Νάτα μας, οι Φιλιππινέζοι πάνε και στην Καθολική εκκλησία, κοίτα τους!" (το έχω ακούσει κι αυτό , στον Πειραιά)
ε. "Τολμάνε ρε οι κωλομουσουλμάνοι και θέλουν και τζαμί μες στην Αθήνα!" (Άλλο αν στη Βαγδάτη υπάρχει χριστιανική εκκλησία!)
στ. Καλά το κλασικό για τους Εβραίους δεν το συζητάμε. Άνοιξε συζήτηση με κάποιον για το θέμα, με οποιονδήποτε και θα δούμε τί θα σου πει.
ζ. Δεν έχει πρόβλημα γενικά με κανέναν ξένο αρκεί ο τελευταίος όπου σταθεί και βρεθεί να βροντοφωνάζει υπέρ της Ελλάδας. Αν τολμήσει δε να υποστηρίξει την χώρα του όπως κάνουν οι δικοί μας μετανάστες είναι "προδότης, δε σέβεται το ψωμί που τρώει και τη χώρα που τον φιλοξενεί, κι άμα δεν του αρέσει να γυρίσει πίσω". Το τελευταίο ακούγεται επίσης σε περιπτώσεις που "τολμά" ο ξένος να διαμαρτυρηθεί για κάποια ανισότητα/αδικία/κακώς κείμενο στη χώρα μας. "Ακούς θράσος". Αν δεν πηγαίνουν γενικώς όλοι οι άλλοι με τα νερά μας, άστα να πάνε, βγαίνει όλη η καφρίλα.
Παράδειγμα Α: Γυναικείο Μπάσκετ Ελλάδα-Ιαπωνία το καλοκαίρι. Απίστευτες εικόνες και ήχοι. Μικρά παιδιά από πίσω μου να βρίζουν και να γιουχάρουν, να διαολοστέλνουν, κυρίες να φωνάζουν "Να πεθάνετε βρωμιάρες, ουουου παλιοβρώμες" για τις αντίπαλες, μιλάμε οι άνθρωποι συμπεριφέρονταν σαν να τους σκότωσαν οι κακόμοιρες οι Γιαπωνέζες τον πατέρα!! Ας μην μιλήσω δε τί άκουγαν οι Γιαπωνέζοι που τολμούσαν (!) να παροτρύνουν την ομάδα τους και να πανηγυρίζουν όταν έβαζε καλάθι!!
Παράδειγμα Β: Σε καφετέρια στον Πειραιά, δίπλα μπυ κάθεται παρέα 30-35άρηδων με τα παιδιά τους. In fashion φυσικά, με το μπλουζάκι τους, το γυαλάκι τους κλπ. Τα παιδάκια σινιέ ρουχαλάκια, η εικόνα εν ολίγοις της νεπελληνικής επιτυχίας, Αράχωβα στυλ. Ε ρε τί έπαθε ένας κακομοίρης μαύρος που πήγε να τους πουλήσει CD! Tο τί ρατσιστικά σχόλια, το τί γελοίους χαρακτηρισμούς, δε λέγεται. Τα παιδάκια ρωτούσαν "μπαμπα γιατί είναι μαύρος αυτός?" κι ο μαλακός πατέρας απάντησε ότι τον έκαψε ο ήλιος!!!!!! Δεν προχωράω παρακάτω, αυτό ήταν αθώο. Με το πρόσχημα ότι κοίταζαν τα CD κορόϊδευαν για ένα 10λεπτο ένα φτωχαδάκι που είχε την ατυχία να γεννηθεί μαύρος. Και μετά μου λες εσύ για πλειοψηφία. Αυτή είναι η πλειοψηφία! Μια χωρίς κουλτούρα και κοινωνική παιδεία μάζα που ψάχνει ευκαιρία να πει "ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε? Τολμάς να μη σκύβεις το κεφάλι μπροστά μου όντας κατώτερος κοινωνικά/οικονομικά?" Βλαχονεόπλουτοι είμαστε φίλε, αυτό είμαστε!!
Εμείς βέβαια απ' την άλλη έχουμε κάθε δικαίωμα να βρίζουμε και να κοροϊδεύουμε τους ξένους ακόμα και μέσα στη χώρα τους. Με μια γενίκευση και στερεοτυπικό λόγο είμαστε συνέχεια : "Έλα μωρέ οι Γάλλοι είναι φλούφληδες, οι Άγγλοι αδερφές, οι Γερμανοί ψυχροί, οι Ρώσοι/Βούλγαροι/Ρουμάνοι είναι πρώην πειναλέοι που αξίζουν μόνο να τους πηδάμε τις γυναίκες, οι άλλοι έτσι, οι άλλοι γιουβέτσι, κλπ.
ΥΓ
Πρέπει κάποτε να παψουμε να προβάλλουμε τα μειονεκτήματά μας σαν πλεονεκτήματα όπως κάνουν μερικοί γονείς για το μπέμπη που βρίζει. Ας κρατήσουμε τα καλά μας στοιχεία και ας αποβάλλουμε τα κακά.
