Μονά – ζυγά
Έρχεσαι και φεύγεις στα κλεφτά,
δύο μονοπάτια η ματιά σου,
θα ’ρθει κάποια μέρα κι η σειρά σου,
μέσα σε μια ανάποδη ζαριά
Το τηλέφωνό σου θα ρωτάς,
μήπως κάπου έμπλεξα κι αργήσω,
μη με περιμένεις να γυρίσω,
φάε και κοιμήσου, γεια χαρά.
Νυχτερινές περιπλανήσεις,
χορεύουν άγρια οι αναμνήσεις,
τι να μου κάνουν οι εξηγήσεις,
τα θέλεις όλα μονά – ζυγά.
Χθες το βράδυ βγήκα να σε βρω
κι έκανα μια γύρα από τα στέκια,
μου ’πεσε στα ίσα η Αλέκα:
μη την ψάχνεις φίλε στο ποτό.
Ξύπνησε ο άλλος μου εαυτός,
κι είπα δε μπορεί να παει άλλο,
μ’ έπνιξε παράπονο μεγάλο,
μα είχε απεργία ο Θεός.
Νυχτερινές περιπλανήσεις,
χορεύουν άγρια οι αναμνήσεις,
τι να μου κάνουν οι εξηγήσεις,
τα θέλεις όλα μονά – ζυγά.
Giteana
