Αυτές τις μέρες το Kithara.gr κλείνει τα 5 χρόνια ύπαρξής του (όπως μπορείτε να δείτε και στην
ιστορία του site, και όπως συνηθίζεται σε κάθε επέτειο, βγάζουμε λόγους, κουνάμε σημαίες και λέμε βαρύγδουπες και φιλοσοφημένες κουβέντες.
Πέντε χρόνια στους ρυθμούς του Internet είναι σχεδόν μια ζωή, αν συλλογιστούμε ότι το ίδιο το Internet στην σημερινή μορφή του υπάρχει εδώ και 12 περίπου χρόνια, το Yahoo δέκα και το Google περίπου εφτά. Και πράγματι, μου φαίνεται σαν να πέρασαν ατέλειωτα χρόνια και όχι μόνο πέντε, με όλα αυτά που συνέβησαν στο ενδιάμεσο, από πού και πώς ξεκινήσαμε και πού έχουμε φτάσει σήμερα.
Ξεκινήσαμε με μια συλλογή 1250 τραγουδιών, στον δωρεάν server της Tripod, με ελάχιστες άλλες σελίδες και πληροφορίες, και έχοντας μόλις πληρώσει το συμβόλαιο της ΑΕΠΙ μόνοι μας, σίγουροι ότι κάναμε μια άσκοπή μας τρέλα. Ακόμη και τα 2000 τραγούδια μας φαινόταν άπιαστο όνειρο τότε, οι επισκέπτες ήταν ελάχιστοι και τα πάντα φτωχικά σε σύγκριση με σήμερα.
Πολύ γρήγορα το ενδιαφέρον του κόσμου για την συλλογή άρχισε να ανεβαίνει ραγδαία, και η δημιουργία του φόρουμ έδωσε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση σε εμάς και στη συλλογή, προσφέροντας ένα βήμα για σχολιασμό και συζήτηση για τα τραγούδια (αυτός ήταν και ο αρχικός λόγος δημιουργίας του).
Μετά την απαγόρευση (ουσιαστικά) της εμφάνισης των στίχων από την ΑΕΠΙ, πιστέψαμε ότι ήρθε το τέλος, αλλά το φόρουμ είχε αποκτήσει τέτοια δυναμική, ώστε το κοινό συνέχισε να αυξάνεται. Με τη δημιουργία του portal, το site πήρε πάνω-κάτω τη σημερινή μορφή του, και συνέχισε να εμπλουτίζεται και να διευρύνεται. Και παρά την αποσπασματική εμφάνιση των τραγουδιών, αυτά δεν σταμάτησαν να αυξάνονται, ξεπερνώντας τις 7000 σήμερα.
Όλο αυτό τον καιρό, το Κιθάρα ήταν ένα πλούσιο βήμα αλληλοενημέρωσης και ανταλλαγής απόψεων, πολλές φορές ταχύτερο και αποδοτικότερο από πολλά περιοδικά, το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση. Βοήθησε να γίνουν πολλές γνωριμίες και συνεργασίες μεταξύ των επισκεπτών του, δεκάδες μικρές και μεγάλες συναντήσεις, πρόβες, μέχρι και εκδρομές.
Πέντε χρόνια και τέσσερις μετακομίσεις server μετά, έχουμε συγκεντρώσει τόσα πολλά άρθρα, λογοτεχνήματα, ποιήματα, κείμενα και χρήσιμες πληροφορίες που δεν φτάνουν μέρες για να τα διαβάσει όλα κάποιος. Η δημιουργικότητα των μελών φανερώνεται στις δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες) στιχάκια, συνθέσεις και μελοποιήσεις που εμφανίζονται στις σελίδες, και που πολλές από αυτές είναι πραγματικά αξιοθαύμαστης ποιότητας.
Περάσαμε πολλές ευχάριστες στιγμές, όταν ερχόταν κάποιο ενδιαφέρον άρθρο ή συνέντευξη, όταν παίρναμε κάποια καλή κριτική, όταν βλέπαμε ότι η όλη δουλειά πιάνει τόπο και υπάρχουν κάποιοι που βοηθήθηκαν, εκτιμούν, ή ακόμα και έχουν ανάγκη αυτό που γίνεται.
Ζήσαμε και άλλες δυσάρεστες στιγμές, όταν δημιουργήθηκαν κακίες, παρεξηγήσεις και προστριβές, φτάνοντας σε αποχωρήσεις μελών και ατέλειωτες συζητήσεις για την δήθεν κρίση που δημιουργήθηκε, κλπ. Ευτυχώς, σε όλες τις περιπτώσεις, οι κρίσεις αποδείχτηκαν εντελώς προσωρινές και οι φόβοι μας άδικοι.
Μέλη ήλθαν, έμειναν και απήλθαν, πολλοί για τους οποίους λυπηθήκαμε που έφυγαν, και άλλοι για τους οποίους λυπηθήκαμε που... ήρθαν
. Και πώς ερχόταν πάντα τα πράγματα, κάθε φορά που στεναχωριόμασταν γιατί κάποιο από τα σοβαρά και βασικά μας μέλη δεν ξαναφάνηκε, κάποιο άλλο νέο μέλος εμφανιζόταν και έπαιρνε σιγά-σιγά την θέση του. Και το Κιθάρα παρέμενε πάντα απρόβλεπτο, ανήσυχο και ευρηματικό, όπως οι επισκέπτες του και όπως ακριβώς η ίδια η μουσική.
Σε άλλες περιπτώσεις αναρωτηθήκαμε αρκετές φορές, αν η όλη προσπάθεια είναι εντελώς μάταιη, και αν τελικά το όλο επιχείρημα και η δουλειά αξίζει τον κόπο, ή αν έχουμε πάρει στραβό δρόμο και οδηγούμαστε άθελά μας σε κάποιο αδιέξοδο και η όλη προσπάθεια πάει ολοταχώς προς το πουθενά.
(Συνέχεια αμέσως παρακάτω...)
