Το βλέπω λίγο διαφορετικά...
Καταρχήν βάζοντας κάποιος τους στίχους του εδώ δεν μας αναγάγει αυτόματα σε κριτικούς τέχνης υψηλού επιπέδου, κρεμόμενος απ` τα σχόλιά μας, με αγωνία για την καριέρα του ως ποιητής! Φιλικά τους βάζει τους στίχους, σαν να τους δείχνει σε φιλαράκια, περιμένοντας φιλική αντιδραση, είτε η άποψη είναι θετική είτε αρνητική. Δεν νομίζω δηλ. να φανταζεται κανείς τον χώρο εδώ σαν μουσική ακαδημία, fame storry ή το "να ή ευκαιρία !"
Εδώ είναι σαν μια υποτυπώδη κοινωνία ας πούμε, όπου ο καθένας αυτοπροβάλλεται, παρουσιάζεται στα άλλα μέλη με όποιο τρόπο μπορεί κι έχει μάθει. Άλλοι με το χιούμορ τους, άλλοι στο chat, άλλοι συμμετέχοντας σε συζητήσεις, δημοψηφίσματα, συναντήσεις κτλ.. κι άλλοι με τραγούδια ή στίχους. Κι όλοι λένε "να... αυτός είμαι... έτσι σκέφτομαι... έτσι αισθάνομαι... έτσι είμαι... και σ`όποιον αρέσω..." Δεν περιμένει κανείς να τον πάρει την επόμενη μερα τηλ. ο μικρούτσικος ή ο νταλάρας για να μελοποιήσει τους στίχους του. Απλά αυτοπροσδιορίζεται αναζητώντας -ενδόμυχα ίσως- "ομοίους" φίλους.
Δεν κυνηγάμε ταλέντα εδώ... ανθρώπους ψάχνουμε.
Ημερολογιακή αξία έχουν τα περισσότερα απλοικά στιχάκια... "έτσι σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή -τότε- έτσι αισθανόμουν... κι αυτό έγραψα."
...και που είναι το κακό όταν κάποιοι έχοντας την ανάλογη ηλικία, νοοτροπία, βιώματα... κτλ.. συγκινούνται και τους αρέσουν? ? ?
...ναι είναι "καταθέσεις ψυχής" ... γιατί να μας ενοχλεί ο όρος? ? ( το ότι ειναι χιλιοειπωμένος δε σημαίνει ότι χάνει το νόημά του..)
...και γιατί να λένε ψέματα όταν λένε ότι τους αγγίζει την ψυχούλα τους και τους ταξιδεύει? ? (μακάρι να μουν 16χρονος... να `χω ψυχούλα και να μπορώ να "ταξιδεύω" μ` ένα απλό στιχάκι.)
...Κι αφού -όντως- ελάχιστα είναι τα καλά ποιήματα εδώ, τι θα `πρεπε δηλ.? να βγαίνει ένα κάθε μήνα? και με ποια κριτήρια? και ποιός θα τα ορίζει αυτά?
Σε μια κοινωνία... μια παρέα σαν εδώ αν θέλετε, όλα πρεπει να `ναι αποδεκτά, με εξαίρεση αυτά που είναι προκλητικά-προσβλητικά. Κι αν δεν μας αρέσει κάτι, απλά ας μην το κρίνουμε κι αν θέλουμε ντε και καλά να το κρίνουμε, ας μην το χλευάζουμε. Υπάρχουν πιο κομψοί τρόποι να πεις σ ένα φίλο σου -ή και σ` έναν ξένο- ότι δεν προσέχει αρκετά τον εαυτό του... απ το να του τσαμπουνάς με υπεροψία ότι είναι χοντρός κακομούτσουνος και κακόγουστος.
Σε πολλά άλλωστε "εκτρώματα", κάτω απ` την έλλειψη υψηλού επιπέδου μπορεί αν θέλει πραγματι κάποιος, να διακρίνει καλά στοιχεία που κρύβουν τα εφηβικά μυαλά για να μας κάνουν να γίνουμε λίγο καλύτεροι.
Αν μας "φτιάχνει" τόσο πολύ, ας βγάλουμε τα μάτια μεταξύ μας, αλλά ας αφήσουμε τα παιδιά στον ενθουσιασμό τους. Για να μη φτάσουμε στο σημείο κάποια στιγμή να "κακαρίζουμε" εδώ μέσα, βλέποντας τον Γ.Μιχαλακόπουλο να τινάζει τη χαίτη του, απαγγέλλοντας εκστασιασμένος τα "Μαύρα κοράκια " ! ! ! (από την ταινία "ξύπνα Βασίλη"...)
