Ακόμη ένα τραγούδι που είχα φτιάξει παλιά σε στίχους του Σπήλιου
Θαλασσα
Αναρριγάει η σάρκα σου στού ανέμου τα φιλιά
και τρεχαντήρια ανάρια σε αυλακώνουν.
Γοργόφτερα σε ισκιάζουνε της άρμης τα πουλιά
κι απ την κυματιστή σου αχολαλιά.
ναυάγια νανουρίζονται, παλιά.
Πανάρχαιες σε εκπορνεύουνε ονειροφαντασιές
στα ατέλειωτά σου, ρέμπελα, σουλάτσα.
Ψαράδων σάρκα ορέγονται οι υγρές σου δημοσιές,
και στις υδάτινές σου απλωσιές
πλανιόνται βαρκαρόλες καί βρισιές.
Στα σαρκοβόρα σπλάχνα σου, λιγοθυμάει το φως.
Στη γάστρα σου η ζωή τριζοβολάει.
Κυοφοράνε οι κοίτες σου τον ρου των προσεχώς
και της αγκουσεμιάς σου είναι ο αχός
κουρσάρικων ανασαμός κρυφός.
Αχόρταγη, ονειρεύεσαι λαχτάρες στεριανές
κι αδιάντροπα σε ακτές εκσπερματώνεις.
Χωνεύεις, σε καθρέφτισμα, το άδειο απ το αχανές
κι εικόνες της φθοράς του σκοτεινές,
σε αυγές τις μεταλλάζεις, Σκυριανές.
Παντάσσα μου, αφέντρα μου καί γλυκοθάλασσά μου
μια απουσία στεριανή και εγώ, μες στο σωρό,
τα οράματά μου έχω ντυθεί, τα μπλε, τα θαλασσιά μου
να σε χαρώ, στα βάθη σου, σε αντικρυστό χορό.
Δεν βρίσκω το παλιό topic (μπορεί και να το έσβησα ή μπορεί να μην το είχα ανεβάσει και καθόλου)
Το κομμάτι αυτό το πήρε ο Πέτρος (newbie)και του έκανε μια καλή ενορχήστρωση κατά την άποψή μου με όλα τα προβλήματα που έχει.
Ετσι σε μένα ανήκει η μελοποίηση και η ακουστική κιθάρα και το άθλιο τουμπελέκι.Πάνω εκεί ο Πέτρος έκανε ότι μπορούσε προσθέτωντας μαντολίνο ,ακουστική , μπότα ( προσπαθώντας να σώσει κάπως τον ρυθμό ) , κλασσική και λίγη λύρα στην αρχή.
Επίσης κάνει δεύτερη φωνή στα refren...
http://www.kitharagr.com/parp/thalassa10.MP3
