Βιβλίο:Tι,που,πότε,πόσο

[juliad]

 Κατερίνα ,να διαβάσεις του Κουμανταρέα και το " Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω " αν δεν το έχεις ήδη .
Φαντάζομαι ,Τα καημένα ,την Βιοτεχνία υαλικών ,την Κυρία Κούλα ,το Σεραφείμ και Χερουβείμ τα έχεις υπ'όψη σου . 

 Mymood ,της Ομηρόλη έχω διαβάσει τους Αναλφάβητους του Έρωτα ,
αλλά δεν μου άρεσε καθόλου.Οι ήρωες ήταν ασυνεπείς,η ιστορία κοβόταν και πιανόταν απο αλλού ,
σαν να μην ήξερε κι η ίδια που θα ήθελε να επικεντρωθεί.
Ήταν όμως το πρώτο της βιβλίο αν δεν κάνω λάθος ε;
Το έχεις διαβάσει;Κι αν ναι ,το Αμέσως τώρα πια είναι παρόμοιο ή βρίσκεις πως εξελίχθηκε;
Επίσης δεν μου άρεσε και Το χρώμα του φεγγαριού της Αλκυόνης Παπαδάκη..
Μα της Λεονάρδου ,που μας προτείνεις ,θα σπεύσω να τα δώσω τα 9 ευρώπουλα..
Κι επιφυλάσσομαι να κεράσω και καφέδες..

[argentina]

Κατερίνα ,να διαβάσεις του Κουμανταρέα και το " Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω " αν δεν το έχεις ήδη .
Φαντάζομαι ,Τα καημένα ,την Βιοτεχνία υαλικών ,την Κυρία Κούλα ,το Σεραφείμ και Χερουβείμ τα έχεις υπ'όψη σου . 

Οχι δεν τα ειχα υπ'οψη μου, αλλα θα επανορθωσω
Καθως επισης και την προταση του Mymood. Εχω εμπιστοσυνη και στους 2 σας   

[pinelopi]

...και ανακαλυψα μια αλλη Μαλβινα σχεδον 5 χρονια απο το θανατο της.
... την απολυτα θηλυκη της ψυχη και την απαραμιλλη ευκολια της να βλεπει με διαυγεια αξιοζηλευτη μεσα απο το πρισμα της δικης της ιδιαιτερης ισως καθημερινοτητας τον ερωτα, τη φιλια, τη ζωη την ιδια και το θανατο και να τους αποδιδει τις πραγματικες τους διαστασεις, να τους παραχωρει το μεγαλειο που τους αξιζει και να τα απαλασσει απο μικροτητες και υπεκφυγες "τυπου".

Όταν διάβασα αυτό το βιβλίο εντυπωσιάστηκα.
Κατ' αρχάς από αυτήν την ''πλευρά'' της Μαλβίνας που δεν υποψιαζόμουν καν και κατά δεύτερον από τη ''μαγκιά'' της ψυχής της που ξεδιπλώνεται με αφάνταστο μεγαλείο μέσα από τα μάτια του Χαριτόπουλου.

Τζούλια, ''Η γυναίκα που πετάει'' ολοκληρώθηκε  ως ανάγνωσμα.
Έντεκα διηγήματα - κάποια σαφώς καλύτερα από κάποια άλλα - κατά την γνώμη μου.
Σαν σύνολο πιστεύω πως αξίζει να διαβαστεί.
Κατασταλαγμένα μεστός  ο Κουμανταρέας καταφέρνει με ιδιαίτερη απλότητα στη γραφή και με καθημερινές ιστορίες - κάποιες από αυτές (ίσως και όλες) αληθινές - να μιλήσει για σημαντικά θέματα βλέποντάς τα από μια διαφορετική γωνιά από ότι συνήθως τα βλέπουμε οι περισσότεροι.
Τα άλλα βιβλία του Κουμανταρέα που αναφέρεις τα έχω υπόψη μου, δεν τα έχω διαβάσει όμως. Στο άμεσο μέλλον όμως θα φροντίσω να αγοράσω το '' Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω'' αφού μου το προτείνεις 
Τη Δόνα Φλορ... την αγόρασα αλλά ακόμα δεν την έχω ξεκινήσει.
Έπιασα Hesse τώρα , "Το νησί των Ονείρων''.
Νεώτερα στην πορεία 

Η Ομηρόλη δεν μου αρέσει κι εμένα. Τους ''Αναλφάβητους του έρωτα'' έχω διαβάσει και τη ''Σεισάχθεια''. Το δεύτερο πολύ καλύτερο του πρώτου αλλά και πάλι δε θα έλεγα πως ήταν κάτι ιδιαίτερο.

Κατά την γνώμη μου το καλύτερο της Αλκυόνης Παπαδάκη είναι "Οι Κάργιες".

Argentina, το ''Ντιβάνι'' του Yalom με είχε απογοητεύσει. Περιμένω και τη δική σου άποψη όταν το διαβάσεις. 

[juliad]

Κατερίνα (Pinelopi) να την διαβάσεις την Δόνα Φλορ ,είναι
απολαυστικό κι ανάλαφρο βιβλίο.
Σχεδόν σε μεταφέρει στο Μακόντο και τις μυρωδιές του
αν και βέβαια δεν είναι Μάρκες..

Μόλις χθές πήρα το "Με το βήμα του κάβουρα-θερμοί πόλεμοι και λαϊκισμός των Μ.Μ.Ε "
του Ουμπέρτο Έκο.
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Δεν έχω προλάβει να διαβάσω ούτε μια γραμμή ακόμα,
γι 'αυτό σας γράφω το σημείωμα στο οπισθόφυλλο.

"Αλλά οι καιροί είναι σκοτεινοί και τα ήθη διεφθαρμένα ,
και ακόμα και το δικαίωμα στην κριτική ,
όταν δεν καταπνίγεται απο λογοκριτικά μέτρα ,
καταδηλώνεται στη λαϊκή οργή.
Δημοσιεύω λοιπόν αυτά τα κείμενα
υπο τη σκέπη της θετικής αντιπάθειας
που προασπίζω "
-------------------------------------------
Λοιπόν μια και το διάβασα λίγο,ας πούμε κάποια πράγματα.
 Το βιβλίο αυτό είναι μια συλλογή διαλέξεων και παλαιότερων κειμένων του Εκο γραμμένα όλα ανάμεσα στο 2000-2005 .
Απ'ότι λέει κι ίδιος ,αυτή η περίοδος είναι κρίσιμη.
Ξεκινάει με την 11η Σεπτεμβρίου και συνεχίζει με τους πολέμους στο Αφγανιστάν και Ιράκ,
ενω στην χώρα του ,ανεβαίνει ο Μπερλουσκόνι στην εξουσία.
 Τα άρθρα του λοιπόν,αφορούν τα πολιτικά και επικοινωνιακά γεγονότα των τελευταίων 5-6 χρόνων.
 Η γραφή του Εκο είναι ενδιαφέρουσα και χωρίς να είναι απλή,αποφεύγει να γίνεται υπερβολικά συμπυκνωμένη .
 Εξ'άλλου δεν γράφει φιλοσοφικά,μα σημειολογικά..-αν μπορώ να το θέσω έτσι .
 

Kain ,δεν έχω διαβάσει το Πώς Να Διαψεύδετε Μια Διάψευση Και Άλλες Οδηγίες Χρήσεως .Ωραία 
Μου αρέσει όμως η σκέψη του Εκο και απο τις ίδιες εκδόσεις (Ελληνικά Γράμματα),έχω απολαύσει
το Πρώτο Ελάχιστο Ημερολόγιο  (Κείμενα "πλαστά" ,παρωδίες και "ασκήσεις λογοτεχνικής παραποίησης")
Πραγματικά,ευφυέστατα δοσμένα "σοβαρά" κείμενα ,που η ...σοβαρότητα τους σε κάνει συχνά να χαμογελάς ,ως και να γελάσεις κανονικότατα μπορώ να πω..
το Μεταξύ ψεύδους και ειρωνίας  (Μελέτη του ψεύδους βασισμένη σε διάσημους ψεύτες ,όπως ο Καλιόστρο )
Ειλικρινά,θυμάμαι ελάχιστα απο αυτό το βιβλίο!
το Τι πιστεύει αυτός που δεν πιστεύει; (Η αλληλογραφία μεταξύ του Εκο και του καρδινάλιου Κάρλο Μαρία Μαρτίνι)
Το οποίο είναι και ανάμεσα στα πρώτα στις προτιμήσεις μου.
και τώρα πρόσφατα ,τέλειωσα Η δύναμη των λέξεων των Eco,Giudice και Ravasi .
(Οι συγγραφείς σκέφτονται ,μελετάνε και σχολιάζουν ιερά κείμενα ,λατινικά και ελληνικά και αναλύουν την σχέση λόγου-εξουσίας)
Μου άρεσε πολύ αν και πρέπει να το ξαναδιαβάσεις αφού το διαβάσεις...

[kain]

του Ουμπέρτο Έκο

Mια ωραία επιλογή (και λίγο "ανορθόδοξη") από τον ίδιο συγγραφέα είναι το Πώς Να Διαψεύδετε Μια Διάψευση Και Άλλες Οδηγίες Χρήσεως, εκδ. Γνώση - ή αλλιώς "αφήστε ένα φιλόσοφο να διασκεδάσει σατιρίζοντας..."

[amfenster]

Αντόνιο Πόρτσια «Φωνές»,Μτφρ. Βασίλης Λαλιώτης, Εκδόσεις Ινδικτος, τιμή 8 Ευρώ (δεν είναι από τσιγγουνιά, απλά τυχαίνει να προτείνω οικονομικά βιβλία… )

Ένα ανθολόγιο, μια συλλογή αποφθεγμάτων του ίδιου του συγγραφέα που, όπως αναφέρει ο μεταφραστής «υπήρξε συγγραφέας στο βαθμό που συγκέντρωσε και τύπωσε κάτω από το όνομα Φωνές τις ακαθορίστου είδους φράσεις του». Για αυτούς που αρέσκονται στη συγκομιδή ανθών του συγκεκριμένου τύπου και για «κλεφτρόνια» σαν την γράφουσα, που στα … δύσκολα και ελλείψει «ατάκας», χρησιμοποιούν τα «έτοιμα» - φανερώνοντας όμως πάντα τις πηγές τους… Και να κάποια που πολύ εκτίμησα:

16. Δεν βρήκα σαν ποιον είμαι σε κανέναν. Και έμεινα έτσι : όπως άλλος κανείς.
174. Όταν πεθάνω, δε θα με βλέπω να πεθαίνω, για πρώτη φορά.
192. Οι σκιές : μερικές κρύβουν, άλλες αποκαλύπτουν.
218. Παράξενοι, παράξενοι, παράξενοι, ένα άπειρο από παράξενους. Κι εγώ, ένας παράξενος μόνος.
315. Φορές σκέφτομαι να κερδίσω ύψος, αλλά όχι σκαρφαλώνοντας ανθρώπους.
324. Οι νεκροί μου συνεχίζουν να υποφέρουν τον πόνο της ζωής μέσα μου.
416. Όταν δε μπορείς να με κάνεις να κλάψω ή να γελάσω, μπορείς μονάχα να με κουράσεις.
468. Άρχισα την κωμωδία μου όντας ο μοναδικός ηθοποιός και την τελειώνω όντας ο μοναδικός θεατής.
514. Φορές αυτό που επιθυμώ κι αυτό που δεν επιθυμώ κάνουν τόσες παραχωρήσεις το ένα στο άλλο που φτάνουν να μοιάζουν.
546. Το αληθινό «όλα καλά» μου το λέω στο πάτωμα πεσμένος.
547. Δινόταν σε όλους χωρίς να ακολουθεί κανέναν. Και σε εκείνον τον κόσμο, όπου σχεδόν όλοι ακολουθούν όλους, χωρίς να δίνονται σε κανέναν.
621. Εγώ δεν βρίσκομαι εδώ, αλλά εδώ έχω ενδώσει κι αγαπώ εδώ.
661. Η σοβαρότης είναι ένα ποίκιλμα της παιδικής ηλικίας που σε κάποιους ανθρώπους διαρκεί.
774. Ζω από τις αποζημιώσεις που εγώ ο ίδιος μου εκχωρώ.
952. Με κοιτάζεις τώρα. Κι αν με κοιτάζεις όχι με τα ίδια μάτια που βλέπεις εσένα όταν κοιτάζεσαι, θα είμαι πολύ σύντομα μία από τις αυταπάτες σου.
968. Όταν όλα είναι πάγος, μια κούπα με αλκοόλ… είναι όλα.
991. Εγώ βλέπω σε σένα το ωραίο, αλλά τα μάτια… Καταλαβαίνω. Δεν είναι πράγμα των ματιών το ωραίο.
1006. Με το να βολεύεσαι εδώ, γέρος θα είσαι, γέρος, μονάχα γέρος, γιατί, νέος, δεν βολευόσουν εδώ.
1030. Πιστεύω πως είσαι υπερβολικά ανθρώπινος, γιατί έχεις υπερβολικά ελαττώματα.
1056. Όταν έχω ανάγκη να σου μιλήσω, προσπαθώ να σου μιλήσω όπως όταν δεν έχω ανάγκη να σου μιλήσω, για να σου μιλήσω «καλά».

Η αρίθμηση των «φωνών» που παραθέτω είναι όπως στο βιβλίο. Οι «φωνές» συνολικά είναι 1082 και χωρίζονται σε τέσσερις ενότητες : Φωνές, Νέες Φωνές, Φωνές Αφημένες και Φωνές Ανέκδοτες.

[amfenster]

Η προταση:
"Ο Καβος του Αγιου Αγγελου", Ελενη Σαραντιτη, Εκδ. Καστανιωτη (γυρω στα 18 Ευρω, αν θυμαμαι καλα)
Μυθιστορημα
Εκει που ο Μυθος συναντα την Ιστορια. Δεν προσφερει ενδοσκοπησεις, απολογισμους και αναζητησεις παρα μονο αναδρομη, ταξιδι και συγκινηση. Οδοιπορικο. Καταπληκτικη γραφη, ηδυσμενος λογος μα ευκολα κατανοητος, διαβαζεται - οσο το επιτρεπουν οι 592 σελιδες του - με μια ανασα. Τα ιστορικα στοιχεια ακριβη και τεκμηριωμενα, οι πηγες παρατιθενται (ως οφειλαν) στο τελος του βιβλιου.
Απο το οπισθοφυλλο:
"Τεσσερις σπουδαιες γυναικες, τεσσερις γενιες της ιδιας φαμελιας, εκατον εικοσι χρονια στη γη της Λακωνιας, οπου ερωτες και μαχες, στερηση και ταπεινωση, εκδικηση και πραξεις θεικες, θυσιες και ολοκαυτωματα, προδοσιες, απωλειες, αλλα και η λατρεια της ζωης, δεν εχουν αρχη και τελος".

Και, για να μη λεμε μονο λογια:
"Ξεφυλλιζοντας τη σιωπη" Αλκυονη Παπαδακη: με συνοπτικες διαδικασιες αγοραστηκε, διαβαστηκε, αγαπηθηκε και προωθηθηκε ηδη .
"Πισω απο πεπλο μυστηριου" Σωτηρια Λεοναρδου: ανα(κατα)ζητειται... ο ευρων, αμοιφθησεται!
"Μεταξυ ψευδους και ειρωνειας" Ουμπερτο Εκο: δρομολογηθηκε.
"Μαντινεια" Μαριος Μαρκιδης: αναρωτιεμαι... να το τολμησω?
και ο καταλογος μακραινει...

[mymood]

Παράθυρα - του Ζαν-Μπερτραν Πονταλίς

Εκδόσεις Εστία - κατηγορία Ψυχαναλυτικά. 15Ε - 222 σελιδες

Μιλάμε για το χάρισμα της αληθινης γραφής. Εμπιστευεται περισσότερο την ονειρευόμενη σκέψη απο ο,τι τον κυριαρχημένο λόγο. Ξεκινάει με ενα υμνο για τα παράθυρα, που ανοιγονται στα μακρινά ή στα αόρατα και ολοκληρώνεται με ενα υμνο για τα ξέφωτα, αυτά τα ανόιγματα που μενουν κάποτε για καιρό στην αφάνεια.
Σκέψεις,στιγμές και συναντησεις ερχονται στην επιφανεια με τη μορφη εικονων απο ονειρα, λεξεων απο το ψυχαναλυτικο ντιβάνι, φράσεων που εντυπώθηκαν απο κάποιο βιβλίο. Μικρες ιστορίες που μοιάζουν με μικρα μυθιστορήματα.

Τρέξτε. Απίστευτο!!!!!!!!!!

[kain]

"Μαντινεια" Μαριος Μαρκιδης: αναρωτιεμαι... να το τολμησω?

H τιμή του, στο γνωστό κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας επί της Γραβιάς, είναι πραγματικά εξευτελιστική.
Παρ' όλα αυτά, μπορώ να σου στείλω ένα ανθολόγιο του Μαρκίδη (τυχόν δεν τον γνωρίζεις), για να έχεις μια γενική ιδέα/εισαγωγή περί τίνος πρόκειται. Αναμένω οδηγίες.

[amfenster]

Δεν ειναι το κοστος φιλε kain που με κανει να δισταζω. Ειναι η αγνοια. Αν μπορεις να βοηθησεις και να με ενημερωσεις ως συνηθως, εγκυκλο-παιδικα, πολυ ευχαριστως.

[kain]

Πολύ σύντομα κοντά σας, λοιπόν, οι αναγνωστικές "λεπτομέρειες" του τι εστί Μαρκίδης.

[Symeon]

τυχαινει να ειμαι και εγω κάτοχος ενος του ιδιου, που δεν εχω αρχισει ακομη...λετε να ξεκινησω;;

[mymood]

Μαριος Μαρκιδης προσκυνω στην Αθανασία Του και προσυπογραφω.

Α και μη ξεχάσω και το " Παρα Ταυτα" απο τις εκδόσεις Νεφέλη μιας και πιασαμε τον μεγαλυτερο της γενιας μου.

Παρα ταυτα, παρα ταυτα
ημουν μουτρωμενος σαν παιδι ( Μπλαιζ Σαντραρ) και ο Μαρκίδης μας το παραθετει πρωτο πρωτο το 2001.


Αλλα να κι ενα μικρο δειγμα γραφης του Μαρκιδη

" Δεν μπορω ομως πιο πολυ να σ αγαπησω.
Τι να την κανεις αλλωστε εσυ τη σημερινη αγαπη μου
ενόσω ολα τα ιστιοφορα των ναυπηγειων μου άλλαξαν καιρό
ενόσω πνίγηκαν τα νησιά μου
κι οι μετοχες μου έπιασαν πάτο-

Πως να τολμήσω λοιπόν να σου υπενθυμίσω
τις Κυριακές που περάσαμε μαζί
εφόσον επακολουθησαν Δευτέρες;"

[mymood]

Κι ενα ακομη δειγμα Ποιητικης γραφης του Μαρκιδη


Λαθρεμποριο, γιατρε μου, ιδεών
λαθρεμπόριο αισθημάτων.
Εκλεισα τα εξήντα κι ειμαι παρών:
ετοιμος προς εκποιησιν τραυμάτων.

Ξόδεψα τη νοσταλγία των ουρανών
βγηκα με ψευδώνυμο στο κυνηγι
Διαπρεπής στοχαστής,σώφρων,
πλην όμως η πελατεία μου λίγη."

[Salinas]

Τολμάω να ζητήσω τα κάτωθι μόνο επειδή είδα ότι έχει τεθεί αυτό το θέμα (amfenster, « Απάντηση #94 στις: 11/03/07, 20:01 »)

Λοιπόν, μήπως τίποτε απ'αυτά τα μικρά ελληνικά βιβλιαράκια που λέτε θα μπορούσαν να υποστούν ένα σκανάρισμα και ν'αποσταλούν και σε μας τους ξενιτεμένους που αλλιώς δεν έχουμε τρόπο να τα βρούμε;

  Ιδίως το βιβλίο της Λεονάρδου μ'ενδιαφέρει πάρα πάρα πολύ...

[amfenster]

Τολμάω να ζητήσω τα κάτωθι μόνο επειδή είδα ότι έχει τεθεί αυτό το θέμα (amfenster, « Απάντηση #94 στις: 11/03/07, 20:01 »)

Να διευκρινισω πως η δικη μου εκκληση ηταν καθαρα χιουμοριστικη. Παρ' ολ' αυτα, ευχομαι να το κανει καποιος για σενα.

[Salinas]

Τολμάω να ζητήσω τα κάτωθι μόνο επειδή είδα ότι έχει τεθεί αυτό το θέμα (amfenster, « Απάντηση #94 στις: 11/03/07, 20:01 »)

Να διευκρινισω πως η δικη μου εκκληση ηταν καθαρα χιουμοριστικη. Παρ' ολ' αυτα, ευχομαι να το κανει καποιος για σενα.

Ωπ, ζητώ συγνώμη, αλλά πάνω στη δίψα μου για κανά καινούριο και δη ελληνικό ανάγνωσμα, και μάλιστα δια χειρός Λεονάρδου... ψάρωσα!
 Amfenster, σου ζητώ συγνώμη που χρησιμοποίησα ένα ποστ που έγραψες με άλλες προθέσεις...

[Αλκιβιάδης]

Ένα πολύ πρωτότυπο και ενδιαφέρον μυθιστόρημα είναι "Οι ξένες λέξεις" του Βασίλη Αλεξάκη. Κυκλοφόρησε το 2003, εκδόσεις Εξάντας.

[argentina]

Ενα αποσπασμα απο το "Γραμματα σε εναν νεο ποιητη"
Του Rainer Maria Rilke


 ".....Επικινδυνες και βλαβερες, ειναι μοναχα εκεινες οι θλιψεις, που για να τις βουβανουμε, τις σερνουμε μεσα στον οχλο.  Οπως οι αρρωστιες που γιατρευτηκαν ανοητα και επιπολαια, πισωπλατιζουν για λιγο μονο, και επειτα ξαναγυρνανε πιο τρομερες. Και στοιβαζονται εντος μας κι ειναι ζωη κι αυτες, ζωη καταφρωνεμενη ομως, χαμενη ζωη, που δεν τη ζησαμε, και που μπορει ωστοσο να μας φερει στο θανατο...
   Αν  ηταν βολετο ν'απλωθει η ματια μας περα απο τα συνορα της νοησης μας, και, ακομα μακρυτερα, απ' το φραχτη της διαισθησης μας, ισως να δεχομασταν με μεγαλυτερη εμπιστοσυνη τις θλιψεις μας παρα τις χαρες μας.
Γιατι τις στιγμες αυτες, κατι καινουριο σταλαζει εντος μας, κατι Αγνωστο μας διαπερνα...  δειλη και τρομαγμενη η ψυχη μας βουβαινεται, ολα μεσα μας παραμεριζουν, βαθεια γαληνη απλωνεται και το καινουριο, το αγνωστο ορθωνεται στη μεση σιωπηλο.
    Πιστευω πως ολες σχεδον οι θλιψεις μας, ειναι στιγμες ψυχικης εντασης, που τις υπομενουμε σαν να μας πετρωσε καποια παραλυση, τρομαγμενοι επειδη νιωθουμε  πως τα ξαφνιασμενα αισθηματα μας δεν ζουν πια! Επειδη μειναμε μονοι με το ξενο εκεινο που εισχωρησε μεσα μας.... Επειδη στερηθηκαμε ολα εκεινα που μας ειχε δεσει μαζι τους η συνηθεια και η εμπιστοσυνη... επειδη στεκομαστε καταμεσης σ'ενα περασμα, που δεν μπορουμε να σταθουμε αλλο...
 Γι'αυτο περναει η θλιψη απο 'κει: το καινουριο, το αγνωστο, που εχει σταλαξει εντος μας, εισχωρησε στην καρδια μας, εφτασε ως τις πιο μυχιες γωνιες της, και μαλιστα δεν ειναι πια εκει...ειναι στο αιμα μας μεσα. Κι ετσι δεν ξερουμε τι ετρεξε. Ευκολα θα μπορουσαν να μας πεισουν οτι δεν ετρεξε τιποτα, κι ωστοσο, εχουμε αλλαξει... οπως αλλαζει ενα σπιτι αμα μπει καποιος ξενος μεσα.   Δεν μπορουμε να πουμε ποιος ηρθε, δε θα το μαθουμε ισως ποτε!
     Πληθος σημαδια ομως δειχνουν, πως, ετσι, μ'αυτον τον τροπο, εισχωρησε εντος μας το αυριο!! Για να μεταμορφωθει μεσα στη δικη μας υποσταση πολυ πριν ερθει η ωρα του να πραγματοποιηθει στην εξωτερικη μορφη.
 Η στιγμη αυτη που το Αυριο σταλαζει εντος μας, ειναι πολυ κοντυτερα στη ζωη απο κεινη  την αλλη στιγμη, οπου το αυριο ερχεται μεσα στο θορυβο, τυχαια και μοιραια λες, σαν να μας το επιβαλλουν απ'εξω......"
 
 
                                                                      R.M.Rilke

[pinelopi]

Διάβασα λίγες ημέρες πριν το Δαιμονιστή του Αύγουστου Κορτώ.
Μου φάνηκε ιδιόρρυθμο αν και έξυπνο ως θέμα, πολύ καλό στη γραφή , ιδιαίτερα σκληρό και κυνικό στην περιγραφή, συνταρακτικό στην αποκωδικοποίηση συναισθημάτων που ξετυλίγονται.

Αν το έχει διαβάσει κάποιος θα ήθελα να ανταλλάξουμε απόψεις.
Επίσης αν κάποιος γνωρίζει βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα θα με ενδιέφεραν προκειμένου να κατανοήσω (ίσως) καλύτερα τα διαδραματιζόμενα στο βιβλίο.

[kain]

Επίσης αν κάποιος γνωρίζει βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα θα με ενδιέφεραν προκειμένου να κατανοήσω (ίσως) καλύτερα τα διαδραματιζόμενα στο βιβλίο.

http://www.corteau.gr/

Συμπληρώνω στα όσα αναφέρει το Βιογραφικό πως ως ένα σημείο ήταν φοιτητής (Ιατρικής, αν δεν απατώμαι), αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές για να αφοσιωθεί πλήρως στη συγγραφική δραστηριότητα. Στη δε Τεστοστερόνη, εκτός σεναρίου-μουσικής, κρατούσε κι έναν δεύτερο ρόλο.

[pinelopi]

Kain, σ' ευχαριστώ πολύ!

[Σ.απ.φώΣ]

O γάμος, Γιώργου Χειμωνά

Δεν ξέρω πόσο κοστίζει μόνο του, γιατί αυτό που διαβάζω εμπερικλείεται στα άπαντά του, τα οποία κοστίζουν 30 Λ.Κ. δηλαδή κάπου στα 50 ευρώ.
Όπως μας έχει συνηθισμένους, ο Χειμωνάς χρησιμοποιεί εσωτερικούς μονολόγους, συχνά μακροπερίοδο λόγο χωρίς στίξη και φαινομενικά χωρίς νόημα, σαν σε συνειρμική γραφή.

Το βιβλίο ξεκινά με έναν άγιο να σκοτώνει έναν άλλον άγιο. Και μετά προχωράει σε κάτι άσχετο.

[Μαργαρίτα Π.]

Νίκος Θέμελης - Μια ζωή δυο ζωές

Κέδρος, 2007.

Ένας άντρας και τρεις γυναίκες. Η γυναίκα του, η νεότερη συνάδελφος, η κόρη του φίλου του. Τρεις σχέσεις. Σχέσεις διακριτές, καθεμιά με το δικό της περιεχόμενο, επιζητούν να συνυπάρξουν με τις άλλες. Σχέσεις πότε δυνατές, βασανιστικές κι άλλοτε πρωτόγνωρες.
Ένας άντρας στο σταυροδρόμι της ωριμότητάς του. Ανατρέχει στην πορεία της ζωής του, σε καταστάσεις και επιλογές που επηρέασαν τη διαμόρφωσή της. Ανιχνεύει την ταυτότητά του στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία. Νοιώθει μάλλον ικανοποιημένος. Όμως και αμφιβάλλει.
Ο Οδυσσέας Πολίτης πρέπει να επιλέξει. Για τις σχέσεις του αυτές, την παραπέρα ζωή του, αυτό που θα εξασφαλίσει την προσωπική του ισορροπία. Για έναν νέο κύκλο ζωής. Αναρωτιέται αν θα μπορέσουν να χωρέσουν στη διάρκεια μιας ζωής δυο ζωές.

Τιμή 18 ευρώ.

[margaritarenia]

Σώτη Τριανταφύλλου-Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης

Απλά ΥΠΕΡΟΧΟ!