Ξέχασε απόψε να νυχτώσει
Γεννά ατέλειωτα
Παιδιά η μέρα
Ελεύθερη απ του πόνου
Την άπρεπη σοφία
Σκυφτός στα γόνατα ματώνω
Διψα από κάτω μου η γη
Για της φλέβας τους χυμούς
Μα εγώ μονάχος θα σταθώ
Τα στάχυα θα τινάξω στον αέρα
Την πλάτη μου θα στρέψω
Στην ηλιακή αυτή μυσταγωγία
Με κρυφές σπονδες θα πλησιασω
Τον Θάνατο, τον Υπνο,
Νύχτας τέκνα αγιασμένα
Σ’ Άγιους Τόπους κολασμένους
Θα δώσουμε τα χέρια
Το τέλος κι η άρχη
Σε πάντρεμα μεθυστικό
