vertούλη σ' ευχαριστώ πολύ για την ειλικρινή σου απάντηση και τις παρατηρήσεις σου! Έχεις απόλυτο δίκιο για τον τονισμό, είναι κάτι που προσπαθώ να το διορθώσω στα τωρινά γραπτά μου αλλά θα διαφωνήσω μαζί σου ως προς την
αυταπάτη του έρωτα καθώς πιστεύω ότι ο καθένας μας γράφει για να βγάλει αυτά που έχει στην ψυχή του... και τι γίνεται όταν είσαι γεμάτος απ' αυτήν την αυταπάτη;;; Σαφώς είναι ένα θέμα χιλιοειπωμένο και τετριμμένο για πολλούς αλλά σίγουρα αν ήσουνα σε μία παρόμοια κατάσταση θα το έβλεπες διαφορετικά ( όπως ορθώς λες κι εσύ! ). Αναφορικά με το ταλέντο μου που το θεωρείς και δεδομένο ( και με τιμά και με συγκίνησες όσο δεν φαντάζεσαι μ' αυτό που έγραψες

) ήθελα απλά να πω ότι ακόμα μπουσουλάω μυξοκλαίγοντας από άποψης στιχουργικής τεχνικής, δομής, ύφους.....
Πάντως θα το βασανίσω γλυκέ μου όταν θα πάψω να βασανίζομαι εγώ και θα βρω την δύναμη.... πολλά φιλιά....
pony μου, καταρχήν να σου πω ότι πέθανα απ' τα γέλια με το χαρακτηρισμό που μου έδωσες στο πμ και σ' ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου.