Όπως έχω πεί και παλιότερα σε άλλη σχετική συζήτηση, οι αυθεντικές Les Paul της δεκαετίας του '50 ήταν φτιαγμένες από Βραζιλιάνικο μαόνι και Ινδικό τριανταφυλλόξυλο. Προφανώς η επιλογή των συγκεκριμένων ξύλων έγινε κατόπιν μελέτης, γιατί το αποτέλεσμα ήταν μια κιθάρα με εκπληκτικές ηχητικές ιδιότητες, όπως το γνωστό sustain, το χαρακτηριστικό "μουσικό" feedback κλπ. Όταν η Gibson άρχισε να κατασκευάζει ξανά τις Les Paul το 1968, το Βραζιλιάνικο μαόνι δεν ήταν πλέον διαθέσιμο, ενώ το Ινδικό τριανταφυλλόξυλο ήταν τόσο ακριβό ώστε η τιμή της κιθάρας θα ήταν εξωπραγματική. Από τότε χρησιμοποιούνται μαόνι και τριανταφυλλόξυλο διαφορετικής προέλευσης, και αναμφισβήτητα καλή ποιότητας, αλλά όχι τόσο καλής όσο εκείνα τα αυθεντικά ξύλα. Σήμερα το ινδικό τριανταφυλλόξυλο το βρίσκεις μόνο σε συγκεκριμένα μοντέλα Martin ή Taylor, οι τιμές των οποίων ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες λίρες.
