Μαζεύω λύπη στα κρυφά
τη μοίρα να ξοφλήσω
και όπως μου είπες μια φορά
δεν θέλω να αγαπήσω
Τυφλά διαβάζω τη ζωή σου
στιγμές με δάκρυ ποτισμένες
με όνειρα πληρώνω την σιωπή σου
στο μαξιλάρι σου ελπίδες ξεχασμένες
Στα μάτια μας πεθαίνει ο ουρανός,
των αστεριών η απάτη
Στη καρδιά σου να ‘νατείλω προσπαθώ,
ήλιος σε λάθος μονοπάτι
Ξέρω οτι θέλει αρκετή δουλεια ακόμα, μέρος απο κάποια στιχακια γραμμένα βιαστικα...ευχαριστω για τον χρόνο σας...