Μια αντίφαση του έρωτα

[pinelopi]

Όταν μου φέρνεις χωρισμό
τροχίζονται μαχαίρια
ρίχνεις για σπόρο χαλασμό
και μου φιλάς τα χέρια

Δεν είναι πάντα ο χωρισμός
του τέλους το σημάδι
μοιάζει το φύγε γυρισμός
αν νοσταλγείς το χάδι

Δεν είναι πάντα το κενό
της μοναξιάς εικόνα
το πήγαινε – έλα είναι σταθμός
αν ρίζωσες στο χώμα

Στο "σ' αγαπώ" σου κρύβονται
μαβιές κηλίδες λύπης
κι όσο κι αν μοιάζει να'ρχεσαι
τόσο μ' εγκαταλείπεις

Μ’ αφήνεις, μάτια μου, μισό
μακριά μου περπατώντας
πρέπει να μάθω ν’ αγαπώ
και ν’ απαντώ ρωτώντας.

[Μαργαρίτα Π.]

Μου άρεσε πολύ, Πηνελόπη! 

[Ektor_S]

Οι αντιφάσεις σε κάθε κουπλέ είναι πολύ δυνατές.
Θα μου άρεσε περισσότερο αν το εμπλούτιζες παραπάνω.

'..πρέπει να μάθω ν' αγαπώ
και ν' απαντώ ρωτώντας'  !!!!!!!!
 

[Twix]

υπέροχο......  τι άλλο;

[porky]

μου αρεσε πολυ όλο αλλά θα αυτο ιδιαιτερα...
απο τα "δυνατά" γραπτα σου παντως....


Δεν είναι πάντα ο χωρισμός
του τέλους το σημάδι
μοιάζει το φύγε γυρισμός
αν νοσταλγείς το χάδι

[alex68]

1.μαχη ειναι και ο ερωντας κι αγαπη το πεδιο

2.και ηττημενος νικητης εβρισκοντε κι οι δυο

3.ταξιδιωτες που ανταμωσαν και δε βρισκουν τελος

4.σε ψεμα ριζωμενο λουλουδο απου το λενε ερως

5. οπου διαβαινουν και περνουν ρωτουν με τη ματια τους
   κι αφηνουνε το βλεμμα ν απαντησει της καρδια τους

πινελοπη εγραψες !!!!!!!!!!!!!!!!   
   

[FSL]

...μοιάζει το φύγε γυρισμός
   αν νοσταλγείς το χάδι...

Αυτο το δίστιχο μ άρεσε ιδιαίτερα γιατί είναι τόσο αληθινό.
Μπράβο...

[monalizagreen]

Πολυ ωραιο Πηνελοπη!!! 
                    αλλα τι πιο αντιφατικο απο ενα δυνατο ερωτα...? 

[holliday]

πολυ πρωτοτυπο και ομορφο οπως και ολα οσα μας εχεις δειξει.


μπραβο 

[pinelopi]

Μαργαρίτα, χαίρομαι που σου άρεσε 

Ektor_S, ίσως να έχεις δίκιο μα το θέμα είναι ανεξάντλητο έτσι κι αλλιώς
θα το προσπαθήσω πάντως, σ' ευχαριστώ 

Χαρά, με τιμάς με την λεξούλα ''υπέροχο'', σ' ευχαριστώ πολύ 

porky, 

alex68, αχ με αυτές τις ''τραγουδιστές'' απαντήσεις σου...με στέλνεις!

FSL, σ' ευχαριστώ πολύ 

Ευτυχία, έχεις δίκιο όσο πιο δυνατός ο έρωτας τόσο πιο μεγάλες κι οι αντιφάσεις του 

holliday, να είσαι καλά, σ' ευχαριστώ πολύ 

[old_lion]

"... Στο "σ' αγαπώ" σου κρύβονται
     μαβιές κηλίδες λύπης
     κι όσο κι αν μοιάζει να'ρχεσαι
     τόσο μ' εγκαταλείπεις..."

Τίποτα , τίποτα , μία απλή παράθεση , Κατερινιώ .

"...Μ’ αφήνεις, μάτια μου, μισό
    μακριά μου περπατώντας
    πρέπει να μάθω ν’ αγαπώ
    και ν’ απαντώ ρωτώντας..."

Και γιατί όχι να απαντάς έτσι απλώς  απαντώντας ?
Μια απάντηση με ερώτηση δεν είναι απάντηση .
Με υπεκφυγή δε μοιάζει ?

Όλη η αγάπη μου πάντοτε μαζί σου .

[Stergios Kourou]

Πάρα πολύ ωραίο....
Μπράβο!

[pinelopi]

   
Και γιατί όχι να απαντάς έτσι απλώς  απαντώντας ?
Μια απάντηση με ερώτηση δεν είναι απάντηση .
Με υπεκφυγή δε μοιάζει ?

Κι όμως τις περισσότερες φορές μέσα στις ίδιες τις ερωτήσεις
φωλιάζουν και οι απαντήσεις τους.
Δέξου και κάποια πράγματα γραμμένα ποιητική αδεία...!!!

[pinelopi]

qrusticks, σ' ευχαριστώ πολύ 

[old_lion]

"...Δέξου και κάποια πράγματα γραμμένα ποιητική αδεία..."

Αυτή η "ποιητική αδεία" είναι ακριβώς
το ό,τι εκφράζει τα πιο εσώτερά μας , τα πιο μύχια μας .

Με άλογο την "ποιητική άδεια" καλπάζουμε στα λειβάδια
τής εσωτερικότητάς μας .

Τι κι αν παριστάνουμε το ότι μιλάμε με άλλο στόμα ?

[pinelopi]

Με άλογο την "ποιητική άδεια" καλπάζουμε στα λειβάδια
τής εσωτερικότητάς μας .

Έτσι ακριβώς...το είπες πάρα πολύ όμορφα, μόνο που ο εσώτερος κόσμος του καθένα
γι αυτόν που τον ''διαβάζει'' μπορεί να επιδέχεται πλήθος ερμηνειών...

[Κατερινα_]

Από όσα δικά σου έχω διαβάσει το συγκεκριμένο είναι πιο τραγούδι, πιο εύκολο, πιο μελοποιήσιμο. Δεν στερείται "ιδιαίτερου" νοήματος και ευτυχώς δεν του λείπει και το ιδιόρρυθμο ύφος σου {αυτό το ζάχαρη-λεμόνι }. Η γραφή σου με "ξυπνάει" 


 

[pinelopi]

Κατερίνα συνονόματη  , θα συμφωνήσω πως είναι πιο τραγούδι όπως λες.
Σ' ευχαριστώ πολύ , το να σε "ξυπνάει" κάτι που έχω γράψει είναι μια συναισθηματική επιβεβαίωση για μένα, με τιμάει.
Όσο για το  ύφος ''ζάχαρη - λεμόνι'' πραγματικά το βρήκα πολύ πετυχημένο και έξυπνο!

[DEROS]

Καλησπερα σας Κυρια !!! Δεν ξερω γιατι αλλα μου εφερε αμεσως στην σκεψη τον Δουρδουμπακη, ελπιζω να τον γνωριζεις,... Παρα πολυ ομορφο και λυρικο απλα με μια αναγνωση ! Τα σεβη μου !!!!