"...όσο για την τελευταία στροφή δεν είναι τίποτε άλλο από τις προσωπικές μας σταθερές
που λειτουργούν πάντα ως οι αναντικατάστατες κρυψώνες μας όταν έχουμε κουραστεί..."
Αυτές οι "προσωπικές σταθερές" δε μπορεί να είναι κάτι άλλο από τον πυρήνα τής ατομικής ύπαρξής μας .
Όμως εκεί , το σωστό είναι να καταφεύγουμε για να πάρουμε νέες δυνάμεις κι όχι για να κρυφτούμε .
Σωστά ?
"...προφυλαγμένοι και καλά κρυμμένοι από κύμματα φωτιές και ανέμους..."
Καλή μου , αυτό πάλι συμβαίνει όταν η μάννα Γη μάς σκεπάσει οριστικά πλέον.
"...Το εκλογίκευσα λίγο , αλλά anyway. 
..."
Μπα , εγώ το εκλογίκευσα ακόμη περισσότερο , σχεδόν μέχρι "προσγείωσης" .
Ωστόσο είναι αλήθεια ότι σε περιόδους ψυχικής και επακόλουθα σωματικής κούρασης ,
κούρασης που έρχεται μετά από μακροχρόνιους αγώνες με μη αίσιο τέλος ,
έχουμε την τάση να επιλέγουμε τα λεγόμενα "γήινα" στοιχεία για να ξαποστάσουμε .
Κι όσο πιο μεγάλη είναι αυτή η κούραση τόσο πιο έντονη η επιθυμία για το στοιχείο τής Γής ,
για την απλότητα και την ηρεμία τής φύσης , για χρώματα όπως το καφέ , και άλλα παρόμοια.
Είναι φανερό ότι το ταξίδι σου μέσα στα άλλα τρία στοιχεία σε κούρασε .
Ξεκουράσου , ξαπόστασε , κι ύστερα πάλι ξεκίνα να τα ξαναβρείς .
Είναι εξίσου χρήσιμα με το στοιχείο τής Γής .
