Στης σιωπής σου το νυχτέρι
στης ντροπής σου το τεφτέρι
αντάμωσες ανηφοριά και μόχθο
Θολές εικόνες η ζωή σου
όσα ξέχασες θυμήσου
Διώξε με κρασί τον φόβο
Μα για όλες της ζωής σου τις κατάρες
στρέψε στα ψηλά το βλέμμα
δάκρυσε και πες μια προσευχή
Στα ζάρια κι αν δεν έφερες εξάρες
κι αν ετρεξέ δειλά το αίμα
σκουπίσου και ξεκίνα απ την αρχή
Κάθε σκέψη που σε πίκρανε
κάθε πόνο που σε γλύκανε
βάψτα μπλε και πέτα τα στη θάλασσα...
