Αυτό που δίνει ψυχή είναι οι άνθρωποι που συμμετέχουν. Οι κρίσεις τους, οι απόψεις τους, οι διαφωνίες τους, η διαφορετικότητά τους, η προσωπικότητά τους, ο λόγος τους. Όταν οι συμμετέχοντες είναι ενδιαφέροντες και το φορουμ έχει ενδιαφέρον. Αυτό που παρατηρώ κι εγώ είναι ότι αυτοί που είχαν κάτι να πουν, που ο λόγος τους και οι απόψεις τους έχουν βαρύτητα και ενδιαφέρον, γράφουν όλο και σπανιότερα. Συμμετέχουν όλο και λιγότερο. Τουλάχιστον όπως εγώ το βλέπω. Θεωρώ πιθανό αυτό που αναφέρθηκε πιο πάνω, ότι δηλαδή ίσως να τους πέρασε ο ενθουσιασμός της αρχής, ίσως βαρέθηκαν κλπ. Όπως επίσης θεωρώ πιθανό να βαρέθηκαν (μερικοί) να έρχονται συνέχεια σε αντιπαράθεση με "κάποιους" άλλους και σιγά σιγά αποστασιοποιούνται. Εύχομαι να είναι το πρώτο γιατί αν ισχύει το δεύτερο τότε τελικά και το φόρουμ αυτό (ή το κάθε άλλο αν θέλετε) είναι ακόμα ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας. Η βλακεία καταφέρνει και πάλι να κερδίσει εκτοπίζοντας ότι άλλο βρεθεί στο δρόμο της. Η δεύτερη υπόθεση εξάγεται ως πιθανό συμπέρασμα αν κάποιος παρατηρήσει στα θέματα των αντιπαραθέσεων όπου συνήθως την τελευταία κουβέντα αρέσκονται να την έχουν οι "κάποιοι", οι "φίλοι" τους και οι των αυτών (κατά σύμπτωση πάντα) απόψεων με τους "κάποιους". Τέλος πάντων, το σημαντικό είναι ότι όποιος θέλει μπαίνει, όποιος θέλει απομακρύνεται, όποιος θέλει μιλάει και όποιος βαριέται δε μιλάει. Δε μπορεί να γίνει κάτι για να είμαστε ευχαριστημένοι όλοι. Κι αφού εμείς δίνουμε την κατεύθυνση με το λόγο μας εδώ, τότε εμείς είμαστε υπεύθυνοι, είτε γιατί δεν έχουμε να πούμε σοβαρά πράγματα είτε γιατί αφήνουμε τους "κάποιους" να μας παίρνουν φαλάγγι και παραιτούμαστε δίνοντάς τους πεδίο δράσης.