εγώ θα πρότεινα μάλλον αυτό που λέει ο tccl flat, το οποίο αν έχεις συνηθίσει πλάγια δυσκολεύει να συνηθίσεις, αλλά αφού το συνηθίσεις νομίζω ότι μετά σου έρχεται πιο σωστά με το χρόνο
η πένα κάθετα στη χορδή και στους δύο άξονες στο σημείο που χτυπάει, να περισσεύει λίγη πένα, να έχει καλό κράτημα, και να διανύει όσο το δυνατόν λιγότερη απόσταση προκειμένου να χτυπήσει τη χορδή και όσο τη δυνατόν λιγότερη απόσταση αφού τη χτυπήσει,
ενώ με αντίσταση στο χέρι, αποκτάς σιγουριά πως ο ήχος θα βγει καθαρός και κρυστάλλινος ακόμα και στα ανεβάσματα ακόμα και με crunchy ήχο στη πεταλιέρα σου
η άκρη του αντίχειρα σχεδόν σε ορθή γωνία σε σχέση με την άκρη του δείκτη
στα καθαρά ακόρντα βέβαια, πιστεύω ότι μεγάλη σημασία έχει ο ήχος και γιαυτό νομίζω ότι η κλίση και το πάχος της πένας πρέπει να καθορίζονται κυρίως από αυτό
τέλος, ναι μεν απτην αρχή πρέπει να μαθαίνεις σωστά στη κιθάρα αλλά η πένα δεν έχει κάποιο μπούσουλα, δεν υπάρχει απόλυτο σωστό
να πω ότι δε χρειάζεται να αγχώνεσαι με αυτά, ίσως καλύτερα πρώτα λύσε μεγαλύτερα προβλήματα κι αυτά τα βλέπεις έτσι
το θέμα είναι να μάθεις να παίζεις γρήγορα με το δεξί, να μετράς σωστά, και φυσικά να κλείνεις σωστά
αν το μάθεις αυτό και πιάνεις περίεργα την πένα, κανείς δε θα σε ρωτήσει γιατί πιάνεις έτσι την πένα
αν μάθεις να πιάνεις σωστά την πένα κάθε φορά αλλά δε μάθεις τα υπόλοιπα σίγουρα θα σου το πουν
ελπίζω να μη σε μπέρδεψα
edit: απλά μη το πάρεις πατριωτικά το θέμα, με τον τρόπο που σου είπα γιατί θα αρχίσεις να χτυπάς σα μπουζουξής, δε θα μείνει τπτ...
