Κι όμως.... πέρασαν αρκετοί, εγνωσμένης αξίας, προπονητές από τον ΠΑΟΚ (Μπέγκστον, Χάαν, Μπλαχίν) ανεξάρτητα του μπάτζετ της ομάδας. Τα οικονομικά του ΠΑΟΚ, πάντα ήταν προβληματικά. Δεν θυμάμαι , αν εξαιρέσω τα πρώτα 2 χρόνια του Μπατατούδη, καμιά περίοδο παχιών αγελάδων.
Τι θέλω να πώ? Δεν άλλαξαν δραματικά πέρσι, τα οικονομικά του ΠΑΟΚ. Πάνω κάτω ήταν πάντα τα ίδια. Αυτό που έχει αλλάξει, είναι η εποχή. Το ύψος του μπάτζετ είναι και ο απόλυτος σχεδόν, οδηγός για την πορεία και την ποιότητα που θα έχει μια ομάδα. Η κατάταξη στον βαθμολογικό πίνακα, είναι ευθέως ανάλογη με τον προυπολογισμό της ομάδας. Οι ελάχιστες και κομητοειδείς εξαιρέσεις το επιβεβαιώνουν αυτό, παγκοσμίως.
Δεδομένης της κατάστασης, οδηγούμαστε με μαθηματικό τρόπο, σε «αριανοποίηση», όπως εύστοχα σημείωσε ένας φίλος,

με καυστική διάθεση για τον συμπολίτη. Όπου αριανοποίηση σημαίνει η βαθμιαία, χρόνια και σταθερή αποδόμηση του όποιου κύρους διαθέτει μια ομάδα

.
Έτσι, δυσκολεύομαι να ρίξω ευθύνες, αφειδώς, σε πρόσωπα, για την οικονομική τους ανεπάρκεια. Για την διαχείριση, ίσως. Αλλά, δεν είναι δική μου δουλειά αυτή.
Τον Βούκοτιτς δεν τον ξέρω. Μακάρι να πετύχει το αδιανόητο. Αλλά αυτό που πραγματικά πικραίνει, είναι ότι έχω φτάσει (και εγώ και άλλοι) σε σημείο, να μην έχουμε καμιά απαίτηση από αυτόν.