Το πρόβλημα φίλε Δημήτρη είναι πως ταυτίζουμε τον επαγγελματισμό με την ρομποτοποίηση...ξεχνάμε κάπου πως όσο "δικαιούται" να παρεκτρέπεται ο εκάστοτε οπαδός, άλλο τόσο "δικαιούται" να το κάνει ο όποιος παίχτης, όταν μάλιστα τον βρίζουν εν χορώ κι αυτόν και όλο του το σόι. Ο παίχτης ζει το παιχνίδι, παθιάζεται, συγκρούεται και σπρώχνεται κι είναι ευκολότερο να ξεφύγει, από κάποιον οπαδό που έχει αράξει στη θέση του κι έχει ως δικαιολογία μονάχα τον φανατισμό του με την ομάδα.
Δε θα διαφωνήσω πως η παρεκτροπή του παίχτη μπορεί να οδηγήσει σε πιο οδυνηρές καταστάσεις, αλλά δεν πρόκειται και να τον σταυρώσω κι όλας, ακύρωνοντας ανθρώπινες αντιδράσεις (κι όχι δράσεις).
Οσο για το αν μπορείς ή όχι να σιωπήσεις μερικές χιλιάδες κόσμου απο το να λειτουργούν ως ο χαμένος κρίκος του ανθρώπου με τον πίθηκο, εύκολα: τσιμπάς τις ομάδες ως διαιτητής, πας στα αποδυτήρια, παραδίδεις το φύλλο αγώνα και μην τον είδατε τον Παναή. (η περίπτωση να σου σπάσει τα μούτρα κανένας Κούγιας ή το μισό γήπεδο, δε συνάδει με το ιδανικό σενάριο)
Αλλά αφού λύσαμε το χρόνιο πρόβλημά μας με τους κάφρους οπαδούς, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με τους επαγγελματίες του είδους.
