Μολύβι και χαρτί η μόνη σωτηρία
θανάσιμα απόψε με απειλή η σιωπή
φτηνή πρωταγωνίστρια η τραγική ειρωνεία
το τέλος βλέπω πάλι πριν από την αρχή
Οι μοίρες σαν γεννήθηκα μου δώσανε για προίκα
την πιο βαριά κατάρα που η καρδιά αντέχει
αυτό που χρόνια έψαχνα και σήμερα το βρήκα
δρόμος στενός ,αδιάβατος, διέξοδο δεν έχει
Συνώνυμη έγινε η στιγμή με το μοιραίο λάθος
στο χάος των ματιών του βυθίστηκα και χάθηκα
αστείο, εξωπραγματικό μοιάζει αυτό το πάθος
μα πρέπει να ξεχάσω όλα όσα αισθάνθηκα
Νύχτα το μαύρο πέπλο σου ρίξε και τύλιξε με
τη σκέψη έλα και θόλωσε, καπνός από τσιγάρο
κοντά σου άλλη γίνομαι, αφήνομαι, ξεχνιέμαι
κακός καιρός με βρήκε και πρέπει να σαλπάρω..