"Παρά Πέντε" χαλαρά και μακράν. Όχι γιατί ο καπουτζίδης είναι Σερραίος, αλλά γιατί η Καρύδη δίνει ρέστα, οι ατάκες είναι ανεπανάληπτες, η Θεοπούλα είναι άπαιχτη, η πλοκή είναι άκρως πρωτότυπη, το σενάριο είναι καλοδουλεμένο, δεν υπήρξε φειδώ σε εφέ (δεν εννοώ special effects) αλλά όλα ήταν αλληθοφανή. Βασικά αφού έπεσαν τόσα λεφτά και σε συνδυασμό με το πάρα πολύ καλό καστ (όχι απαραίτητα καταξιωμένο) έγινε αυτό το κάλλιστο αποτέλεσμα.
Δεν το βάζω ακόμα στο πάνθεον των all time classics, γιατί ακόμα δεν έχει τελειώσει και δεν ξέρουμε τί πορεία θα έχει φέτος και αν θα κάνει κοιλιά, αλλά πιστεύω ότι έχει τα φόντα για μια μεγάλη πορεία.
Από τις all time classics σειρές ξεχωρίζω τους "Απαράδεκτους" και το "Είμαστε στον Αερα", όπως επίσης και το άψογο "Δύο Ξένοι" για τις τρελές και ανεπανάληπτες ατάκες του Ρήγα.