Για σας παιδία. Εγώ θα συμφωνήσω με τον Great Cornholio που λέει ότι, << αν δεν έχεις συμβιώσει με έναν ενισχυτή, δεν μπορείς να τον εκτιμήσεις σωστά >>.
Μετά πάλι, για να έχεις ολοκληρωμένοι άποψη πρέπει να έχουν περάσει, (γνώμη μου) 5 με 6 ενισχυτές τουλάχιστον από τα χέρια σου. Εμένα ο πρώτος μου ενισχυτής ήταν foul λάμπα, (τι άλλο Fender), μετά από κι και ύστερα είχα και τρανζίστορ και υβριδικούς. (Θα κάνω μια μικρή παρένθεση εδώ. Περίπου στην δεκαετία του 1990 με 1995 θα έλεγα υπήρχε μια τάση από τους επαγγελματίες κιθαρίστες μα και από του Έμπορους, πωλητές΄ φυσικά¨ τη λάμπα θα πάρεις είσαι τρελός, ένας τρανζίστορ, έχει αυτό έχει το άλλο, το τρανζίστορ είναι για μια ζωή και τέτοια). Τώρα πάλη τα πράγματα έχουν αλλάξει την τελευταία πενταετία όλοι μιλάνε για την λάμπα (οι περισσότεροι). Αυτή τη στιγμή έχω έναν foul λάμπα και ένα τρανζίστορ. Παιδία σαν την λάμπα δεν υπάρχει. Σε τι να αναφερθώ, στον γλυκό ήχο, στο όγκο που δίνει. Όπως και να το κάνουμε η λάμπα είναι για μια ζωή και όχι το τρανζίστορ. Της λαμπάς θα της αλλάξεις στα 3 με 5 χρόνια μια σειρά τετράδα, (ανάλογα πόσες τελικές έχει) και δεν είναι ακριβές όπως έλεγε ένας φίλος παραπάνω, αν έχει το πάρα πολλή στα 150euro και έναν ηλεκτρολύτη αν θυμάμαι καλά, έτσι πρέπει να λέγεται, αλλά 50euro και είναι πάλι καινούριος. Ένα άλλο παράδειγμα θα φέρω γενικά για την λάμπα. Οι ποιο πολλοί, για να μην πω όλοι σας, έχετε πάει σε στούντιο. Για ρωτήστε με τι θα ήταν καλύτερα να γράψετε μια φωνή, με ένα πυκνωτικό μικρόφωνο τρανζίστορ, ή με ένα λαμπάτο. Πιστεύω τέλος ότι συμφωνείτε με το περί λαμπάς, αλλά θα μου πεις τι γίνεται με τα Euro; Αυτό είναι ένα άλλο θέμα παιδία τι να κάνουμε, ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ.