Μέσα από τη λάμψη της δικής σου ψυχής
Ζω στο άπειρο του κόσμου
Έχω την ανάγκη σου φως μου
Είσαι παράδεισος κ κόλαση ρωγμής
Γελάω μόνο σαν ξυπνώ κ σε θυμάμαι
Χαρούμενη νότα, τα βραδιά μας γλυκά
Σαματάς απέραντος, φωνάζει η καρδιά
Όνειρο που ζω κ δε φοβάμαι
Το μικρό παραμύθι μου κοιτάζω
Πρίγκιπας με το λευκό του άτι
Αφού τα όνειρα δεν είναι πια αυταπάτη
Μολυβιά διαγώνια χαράζω
Μελωδικά να μου μιλάς, να με γεμίζεις
Ζωντανή από τα δικά σου τα φιλιά
Όσο υπάρχω, η παρουσία σου πουλιά
Τη ψυχή μου μοναδικά να φτερουγίζεις
Ήταν στιγμές που λάτρεψα, αλήθεια
Ήταν όμορφα μαζί σου να ξενυχτώ
Μια αγκαλιά στο κρεβάτι μαγικό
Γλυκιά ανάγκη που σε θέλω σα συνήθεια
