Αν θυμάμαι καλά όταν οι Καχιασβίλι, Μανιάνι, Ζβινατούρι (Ηλιάδης), Δήμας (Βορειοηπειρώτης...παράβλεψη) κοκ έφερναν μετάλια, ξεχνούσαμε και καταγωγή και τα πάντα. Ανεξάρτητα από τις προθέσεις που κρύβει πίσω από τις επιλογές της και η μία (παίχτης) και η άλλη πλευρά (ομοσπονδία), από τη στιγμή που κάποιος καταλήγει πως επιθυμεί να αποτελέσει μέρος μιας ομάδας, τέτοιες αγκυλώσεις ανήκουν στο παρελθόν. Δεν κάνουμε γιουρούσι στους Τούρκους, για να επικαλούμαστε μονίμως την αδάμαστη ψυχή του Έλληνα και το υψηλό φρόνημα. Άσε που κι αυτοί οι τελευταίοι διαθέτουν ακόμα και βραζιλιάνο στις τάξεις τους, χωρίς να γίνει το έλα να δεις...κι αν θυμάμαι καλά, τους έχουμε και για υπανάπτυκτους μπροστά στο δικό μας μεγαλείο! :p
Εν πάσει περιπτώσει...ο καθένας επιλέγει πως θα αυτοπροσδιορισθεί. Αν ο εκάστοτε αλλοδαπός αποφασίσει από κάποια στιγμή κι έπειτα να ενταχθεί σε ένα άλλο εθνικό σύνολο, δε χρειάζεται να σηκώσουμε και το τείχος του Βερολίνου για να μείνουμε πιστοί στην γενετική μας καθαρότητα.