Ξαναχειμώνιασε

[pinelopi]

Ξαναχειμώνιασε


Στο κρύο σεντόνι ανασαίνει η απουσία
ξαναχειμώνιασε , περνάει ο καιρός
πάλι θα έχω τη μεγάλη ευκαιρία
να σου ξεφύγω, είναι ο πόνος δανεικός

Ξαναχειμώνιασε, η βροχή με παγιδεύει
ουράνιο τόξο που χαράζει ένας λυγμός
και μια ματιά μου που αιωνίως δραπετεύει
στο πριν που σάπισε σαν άρρωστος καρπός

Φλούδα νεράτζι στα χείλη δαγκωμένη
μα εσύ ποτέ τα βήματά μου μην ακούς
που σε γυρεύουνε εκεί που πια κανείς δε μένει
γιατί είναι βήματα που τρέχουν στους καημούς

Άλλαξα, κοίτα με, δεν είμαι πια η ίδια
πως θα μπορούσα αφού πια δε μ’ αγαπάς
φοράω στα χέρια του καπνού τα δαχτυλίδια
κι ένα παλτό από τη θλίψη που σκορπάς

Φωτογραφίες σου μες στις γροθιές κλεισμένες
να μη σε βλέπω απ’ το χαρτί πως με κοιτούσες
ασπίδες του μυαλού μου φυλαγμένες
και ένα βέλος να χτυπάει όπου πονούσες

Είναι καιρός που πια δε σε χωράω
στο χώμα μου όπως ρίχνεις πάντα κεραυνό
κάθε μου μέρα τώρα πια θα σε ξεχνάω
σαν μια εκδίκηση για όσα δε σου συγχωρώ

[parlats]

Θλίψη, θυμός, ίσως ανακούφιση μαζεμένα σε λίγα στιχάκια!

και μια ματιά μου που αιωνίως δραπετεύει
στο πριν που σάπισε σαν άρρωστος καρπός

Ας μη δραπετεύει πλέον, δύσκολο αλλά γίνεται, γιατί η σαπίλα θα επιστρέφει σε κάθε απόδραση

Φωτογραφίες σου μες στις γροθιές κλεισμένες
να μη σε βλέπω απ’ το χαρτί πως με κοιτούσες
ασπίδες του μυαλού μου φυλαγμένες
και ένα βέλος να χτυπάει όπου πονούσες

Είναι καιρός που πια δε σε χωράω
στο χώμα μου όπως ρίχνεις πάντα κεραυνό
κάθε μου μέρα τώρα πια θα σε ξεχνάω
σαν μια εκδίκηση για όσα δε σου συγχωρώ

Θυμός, θλίψη? Μήπως τελικά είναι όλα αυτά ταυτόσημες έννοιες? Μήπως τελικά συνδέονται αυτά τα συναισθήματα με δεσμούς που δεν λύνονται αλλά μόνο κόβονται? Κανείς δε ξέρει, ελπίζουμε κάποτε να μάθουμε!

Κατερίνα, απλά έγραψες! 

[monalizagreen]

   Καλημέρα πέρα ως πέρα!

   Ένα χαμόγελό μου θα σου στείλω (δικό μου,όχι της Μοναλιζα...) και με νόημα θα σου κλείσω το μάτι...
                                με βλέπεις,έτσι δεν είναι; το ξέρω πως με βλέπεις!

      κρατώ για μια ακόμα φορά όλα τα λόγια σου,λέξη προς λέξη...
                                                                                                     

     

[holliday]

αναρωτιεμαι

πως γινεται, παιδια εσεις να βγαζετε τοση δυναμη στα γραπτα σας?

και τι βιωματα σας γεμισαν τετοια θλιψη?

ο Παρης αναρωτιεται αν ειναι θλιψη ή θυμός.

μα η θλιψη παντα φερνει θυμο. και καλα κανει βεβαια, γιατι μονο ετσι ξεπερνιεται.

να εισαι καλα pinelopi

Kαι να συνεχισεις να γραφεις.

[FSL]

Συζητήσαμε εμείς οι δύο πρόσφατα και δεν το θυμάμαι?....
Μ αρέσει,απλά,πολύ.

[pinelopi]

Πάρη, ταυτόσημες έννοιες δε θα έλεγα πως είναι, αλληλένδετες σίγουρα. Μια αλυσίδα, ένα γαϊτανάκι συναισθημάτων που μπερδεύονται πολλές φορές. Όσο για τους δεσμούς που αναφέρεις , αυτούς που δε λύνονται αλλά κόβονται ,δεν ξέρεις πόσο μα πόσο σύμφωνη με βρίσκεις ! Θα μάθουμε άραγε ποτέ; Έχει και σημασία θα μου πεις; Μάλλον όχι...

Ευτυχία, σε βλέπω πως δε σε βλέπω...αυτό το χαμόγελο είναι ότι πρέπει!

holliday, οι ερωτήσεις σου ρητορικές φαντάζομαι, όσο για τη θλίψη και το θυμό...σε μένα αυτό το δίδυμο λειτουργεί αντίστροφα πάρα πολλές φορές κι όταν ξεντυθώ απ' το θυμό φοράω μόνο θλίψη...

Ιωάννα, και τώρα τι να πω που κι αν δε συζητήσαμε μοιάζει σαν πολλά να έχουμε πει;


Σας ευχαριστώ 

[kuiper]

 Ένα υπέροχο ποίημα

Μια αλυσίδα λέξεων - νοημάτων που απ' τη σιωπή της ψυχής μου πέρασαν
για να σπάσουν και να δω τη δική μου την ασπρόμαυρη φωτογραφία.

Καλή σου μέρα Κατερίνα και να είσαι πάντα καλά.

[συννεφάκι]

Άνοιξα πρωί πρωί στιχομυθίες με τη γάτα μου.. για τον μουντό καιρό, για το καράβι που έχασα, για τη βροχή...
Ξαναχειμώνιασε...?
Οι κεραυνοί που λες μέσα μου πέφτουν και τρομάζω απ'τις αλήθειες που μου υπενθυμίζεις...
Πολύ όμορφο Πηνελόπη.. Καλή σου μέρα..

[pinelopi]

Σας ευχαριστώ πολύ   

[Witchking]

Σχόλια επί προσωπικού να αποστέλονται με προσωπικά μηνύματα...

[Κατερινα_]

Η μεγαλύτερη εκδίκηση είναι της λήθης.Δυνατό το τέλος.

''...μα εσύ ποτέ τα βήματά μου μην ακούς που σε γυρεύουνε εκεί που πια κανείς δε μένει...''   μου άρεσε πολύ!!

Με αγγίζουν οι στίχοι σου, πάντα.

[pinelopi]

Σ' ευχαριστώ Κατερίνα ιδιαίτερα για το τελευταίο σου σχόλιο 

[alour_]

 
  εξαιρετικά δυνατό το τελευταίο τετραστιχό....συγχαρητήρια!!!!