Αν θελήσεις... Άσματα ηθικά, πειραστικά

[amfenster]

Μην κλείνεις το παράθυρο
Ακου!!
Σε Ζω σφυρίζει.

Χτες είχα όλη μέρα στο μυαλό μου μια φράση, ένα στίχο: "κράτα μόνο τη γραμμή ανοιχτή". Σκοντάφτω στο στρωμένο με ερωτήματα πάτωμα κι ήθελα μόνο τούτο να ζητήσω. Δεν το έκανα ούτε κι αυτό. Γι' απαντήσεις, ούτε λόγος...
Σε χαίρομαι papou όταν γράφεις έτσι 

[papous]

Φαντάζομαι πως θα έπρεπε να πω "ευχαριστώ" για να είμαι μέσα στο κλίμα των ημερών. Του "μαζί", της "συνεργασίας", του "οράματος". Όμως, τουλάχιστον εσύ, ξέρεις πολύ καλά ότι σ' ευχαριστώ μόνο και μόνο διότι υπάρχεις.

Παράξενο.... αλλά το κομμάτι που παρέθεσες πίστευα ότι θα θεωρείτο κακόγουστο. Ένας κοινότυπος λαϊκισμός!



Πως τρέμω αυτούς τους νοτισμένους τοίχους
που ξεχωρίζουν το μυαλό απ' την ψυχή
Σ' ένα ηδύποτο το σώμα μου ριγμένο
θολή η βουή από παράθυρο ανοιγμένο
να καμπυλώνει την ηχώ από τους στίχους
στου στρεβλωμένου λαβυρίνθου την φυγή.

[papous]

Βίρα να φύγουμε Ντολόρες
ετούτες οι ασταθείς αιώρες
δεν τις αντέχουνε τις μπόρες.

Κόψε τις μαλ***ες Πολ
γεμάτο ήταν χθες το Μολ!!!

[papous]

Ενωμοτίας χορηγός
κι εκ των ενόντων αρχηγός
συσκέπτονται με σύνεση
τις πταίει δια την ύφεση:

-Γιατί έχει μειωθεί το ΑΕΠ?
-Λες φίλε μου να φταιν τα ΚΕΠ?
Υπηρεσίες δωρεάν....
Άμα τα κλείναμε? Λέω.... αν....

-Άμα τους τόπεις καθαρά
που σε πονεί και ποιος βαρά....
Ας ψάξουμε πιο σοβαρά.
Τις πταίει δια την πείνα?
Τι λέει ο Εκόνομιστ, ο τάδε ή ο δείνα?

-Η εξάντληση των σιτηρών
για τους φτωχούς των Ηπειρών
από τα βιοκαύσιμα
τα πράσινα και άσημα.

Κι η άρνηση η 'Βρωπαϊκή
για τα μεταλλαγμένα
με καλλιέργεια γενική
θα τρώγαν τα καημένα!

-Τόβρα!!! Θα κάνω δήλωση:
"Φταίει η ανακύκλωση
που οδηγεί σε μείωση του εγχώριου προϊόντος"
τώρα θα τους τα σούρω, δες, θα ακουστεί ο βρόντος!

"Αντί για το αλουμίνιον
που μπαίνει στο καμίνιον
θα κάναμε εξώρυξη τόνους από βωξίτη
που θ' απαιτούσαν πιο πολλούς τόνους από λιγνίτη".

-Έτσι δουλεύει το παρόν
σ' αυτόν τον άστατον καιρόν
"Κάνουμε αναδίπλωση
τέρμα η ανακύκλωση".

[papous]

Πιστεύω εις έναν θεόν
χρήμα τον παντοκράτορα
ποιητήν πλουσίων τε και πτωχών
τραπεζών μα και αγαθών απάντων.

Και εις μιαν νομισματικήν πολιτικήν
την εκ των Κεντρικών Τραπεζών εκπορευόμενην
συν Κυβερνήσεων και ιθυνόντων συσκεπτομένης και συνεφαρμοζομένης.

Άυλον χρυσόν
θεόν φανταστικόν εξ ανθρωπίνου νού
ποιηθέντα ου παραχθέντα
ομοούσιον των αϋλων τίτλων των εκ των subprimes εγέννεντο.

Τον δι ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν αδηφαγίαν
εκταμιευθέντα και δανεισθέντα
και φαγωθέντα και καταναλωθέντα

Και ανελθόντων των επιτοκίων επανερχόμενον εις το ταμείον
κραταιωθέντα και πολλαπλασιασθέντα
και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης εις τας τσέπας ημών
ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος.

Εις μιαν αγρίαν, καθολικήν και παγκοσμιοποιημένην οικονομίαν
ομολογώ κατανάλωση εις διόγκωση αριθμών
προσδοκώ ανάπτυξη αγορών
με υποθήκευση του μέλλοντος αιώνος.


edit: Διόρθωση σφαλμάτων γραμματικών κανόνων αλλά και δογματικών, έτσι όπως διαμορφώθηκαν από την τελευταίαν οικουμενικήν σύνοδον.

[Neikos]

χαχαχαχα απιστευτο!!
συγχαρητηρια για τα 12.000 views !!

[MACMISIAS]

YES YES YES!!!! : : :

[papous]

Τίποτα πια δεν σέβεσαι, καθήκι εσύ του νόμου?
Τόσα παιδιά που πούλησες πες μου πια δεν σου φτάνουν?
Μα τώρα που οι επενδύσεις σου κωλόχαρτα γινήκαν
ταμπόν και τα ομόλογα για τις αιμοροϊδες
και τους τριγμούς αφουγκράζεσαι της σταθερής καρέκλας
θαρρείς πως είσαι "τίποτα".

Όχι.... έχεις γίνει στόχος.....

[Anemos]

Παππού Παππού;

πώς γίνεται η σάτιρα
να ευφραίνει την καρδίαν
κι επιτυχώς να διαγράφει
κάθε την συγκυρίαν;

Ο στίχος σου να εκθέτει
προτείνοντας απαντήσεις
και συγχρόνως να εκτίθεται
εξυμνώντας ερωτήσεις;

Μην είναι η γνώση του έρωτα,
του πάθους σου η φλόγα;
ή εμπειρία μιας ζωής
πες το ευθύς, μολόγα.

πώς γίνεται σε μια γραμμή
να 'χεις στιγμές και χρόνια;
στίχους να τους διοικείς,
ως βασιλιάς τα πιόνια;

κι ως νομίζω αφελής
τη ρίμα να λατρεύεις
με ποίημα ελεύθερο ηχηρό,
τα άναρχα παντρεύεις. 

Μην είναι ο πόνος ο βαθύς
για όσα έχουν γίνει;
ή μια ελπίδα επιεικής
το νου που διευθύνει;

είναι παππού τόσα πολλά
που θέλω να ρωτήσω.
κι απ' όσα θα πεις σίγουρα
κάτι θα σου αντιρρήσω.

Μα η αλήθεια λέγεται
και θα το ομολογήσω,
πως από αυτά που έγραψες
πολλά θα τα αγαπήσω.

Παππού παππού...
πές μου κι εμέ να ξέρω!
--------------------

Δημήτρης

[lampros.]

Λίγο τον ξέρω τον παππού
μα βλέπω κατά βάθος
χωρίς να κάνω λάθος
πως είναι Εδώ κι Αλλού…

Δε θα το κρύψω, πως μπορώ;
Ζηλεύω τον ειρμό του…
κι ίσως το κάθε τι δικό του
να καταλάβω αξιωθώ!

Μεγάλα λόγια θα μου πεις!
Γραπτά είναι και μένουν…
αν ψάξεις τι σημαίνουν…
μ’ αλήθειες θα απορείς…

μας έλειψες, ξέρεις… Παππού…
Και για το ‘’μας’’ αν απορείς
το κάνω ‘’μου’’ να το αισθανθείς!
Μην γράφεις μόνο… αλλού!!!

[papous]

Ω Άνεμε! που επιθυμείς
να σ' οδηγήσει η πείρα
ακου δυό λόγια, απ' αυτά
που φέρνει στο νου η μπύρα:

Σαν άνεμος εσάρωσες
τα μπράβο σου αράδα
μάθε λοιπόν, οι στίχοι μας
είναι σαν μια κουράδα.

Που όταν σούρθει για να βγει
όπου και νάσαι τρέχεις
και όταν βγει, αγαλίαση
σ' όλο το σώμα έχεις.

Άλλος διαβάζει Σέξπυρο
άλλος εφημερίδα
μα όλοι μας στον αναγκιό
ακουμπάμε την αρίδα.

Άλλος την κάνει πιο σφιχτή
και άλλος κάνει ευκοίλια
άλλου είναι "μοσχομυριστή"
κι άλλον τον τρώει η ζήλεια

και θέλει όλοι να νιώθουνε
την μυρωδιά στον κάδο.
Όμως είναι πανεύκολο
αρκεί να φάει στιφάδο!

[papous]

Πήγαμε χθες με τα παιδιά στο γήπεδο για προπόνηση. Ήταν εκεί κι ο Κωστάκης -Να παίξω κι εγώ? μας ρώτησε. -Μα βρε Κωστάκη πως θα παίξεις ποδόσφαιρο με τις παντόφλες? Πήγαινε φόρεσε τα παπούτσια σου και έλα! -Δεν γίνεται, είναι σπίτι μόνο ο πατέρας μου και δεν ξέρει να δένει τα κορδόνια....

Δεν είπα τίποτα. Ο Κωστάκης, ένα πανέξυπνο δεκάχρονο και καλός μπαλαδόρος όπως αποδείχθηκε, είχε έρθει με τις παντούφλες του στο γήπεδο. Τι να πει κανείς.... Δεν θα άφηνα με τίποτα το παιδί μου να κυκλοφορεί έξω έτσι, με τέτοιο κρύο! Ξάφνου βλέπω τον Κωστάκη να σταματά φωνάζοντας "γ**ώτο, κωλόπετρα". Είχε κλωτσήσει μια πέτρα που για κακή του τύχη βρισκόταν μες το γήπεδο. Αμέσως αρπάζει την πέτρα και την εκσφεντονίζει με δύναμη σ' ένα διπλανό Δημόσιο κτήριο. Λίγο έλειψε να σπάσει η τζαμαρία.

-Πρόσεχε λίγο, Κωστάκη, παραλίγο να σπάσεις το τζάμι!
- Μα αυτό ήθελα....
- Γιατί παιδί μου? Το τζάμι αυτό θα το πληρώναμε εγώ κι ο πατέρας σου αν έσπαγε! Στο πρόσωπο του εμφανίστηκε μια ερωτηματική αγωνία.
- Έτσι είναι, συνέχισα, αυτά τα πράγματα τα πληρώνουμε όλοι μας από τους φόρους που δίνουμε στο κράτος.
Ξεφύσηξε ανακουφισμένος και απάντησε κάνοντας μια ειρωνική χειρονομία:
-Πφφφ... Εσύ μπορεί, ο πατέρας μου όμως δεν πληρώνει φόρους γιατί είναι φτωχός!

Πήγα αμέσως με τον Κωστάκη και αγοράσαμε ένα καινούριο ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια. Δεν ξέρω όμως αν αυτό τον έπεισε να μην σπάει τα τζάμια στα Δημόσια κτήρια...


Μου φώναζε,
δεν ήθελα ν' ακούσω
Μου έδειχνε,
δεν ήθελα να δω
Νόμιζα πως είχα μάτια και αυτιά....

[gkou]

Ωραίος και πάντοτε απολαυστικός, μπράβο σου φίλε μου!

[papous]

Tέτοια λόγια από μια υπέροχη ψυχή όπως η δικιά σου, είναι τιμή για έναν άχρηστο σαν κι εμένα!

Όμως θέλω βοήθεια...

Κάμποσες μέρες τώρα gkou
ψάχνω την ρίζα του κακού
νομίζω ότι την βρήκα...
Όχι, δεν είν' το ΙΚΑ

Είν' η απουσία λέξεως
από σταθμό μεθέξεως
για κείνο που υπάρχει
χωρίς όμως να υπάρχει.

Το υπαρκτο-ανυπαρκτό
σκέφτηκα, είναι εφικτό?
Ή θέλουμε μονάρχη
στην σκέψη μας να άρχει?

Πήγα και βρήκα ένα
τον φίλο τον κανένα
Και μου είπε:
"μαλ**α δες το θέμα
ψάχνεις να βρείς το "ψέμα"".

[Neikos]

επιτελους... η επιστροφη του papou

[gkou]

Ωραίος pappou, για άλλη μια φορά!!!

[papous]

Ξεφέντης:
-Έχουν έρθει τα πράγματα φίλε μου άνω κάτω
κι αυτά που επωλούσαμε δεν έχουν πλέον ζήτηση
νιώθω τον λείο του κενού ταμείου μας τον πάτο
θα μπούμε σ' επιτήρηση, δεν χωρά αμφισβήτηση.

Ως και την Ολυμπιακή την έχουνε χεσμένη
οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και οι Καταραμένοι.
Τα λάδια και ο μούστος μας δεν έχουν πια αξία
μέχρι κι εμείς εισάγουμε από την Τυνησία.

Κι αφού πουλήθηκ' ο ΟΤΕ κι οι κερδοφόροι κλάδοι
ρευστό ρουφά ο ελεύθερος τομέας ενεργείας
το σκατό σας θα κάνετε, φοβάμαι, παξιμάδι
για να ξεφύγετε από το φάσμα ανεργείας.

Η ανταγωνιστικότητα φίλε μου μας πιέζει
πρέπει ν' αλλάξετε ευθύς, να γίνετε Κινέζοι.
Γιατί άλλο να πουλήσουμε δεν έμεινε - αν το είδες -
μόν' οι ακρινές και άχρηστες σ' εμάς βραχονησίδες!

Ραβδιάς:
-Ω! Αφερίμ Ξεφέντη μου και μην βαρυγνωμιάζεις
την Ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σβήσει
μον' στίβει το τσερβέλο της, (κι εσύ να τακιμιάζεις)
και πάντα βρίσκει όμορφες ιδέες να πουλήσει.....





ΣΣ: Τι άραγε να βρήκε προς πώληση ο τετραπέρατος Ραβδιάς? Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο.... Μην το χάσετε!!!

[papous]

Ραβδιάς:
Το μόνο που χρειάζεται? Να πάρεις κοπυράϊτ
μην μας τις κλέψουν. Κι έπειτα όλα θα είναι ράϊτ.
Αφθόνως θα εξάγουμε πολύτιμο νόου χάου
όπως το κάναν κι οι Ναζί στη Χάϊφ απ' το Νταχάου.

-Τι εννοείς? Δεν τόπιασα.... -Δεν ξέρεις την Μοσάντο?
που κόπιαρε χοίρους, νεοσούς και σπόρους αβοκάντο?
Οι Ρωμιοί όμως ωσάν χαζοί αφήσαμε τις ΗΠΑ
να κλέβουν τις ιδέες μας. Στο είπα, δεν στο είπα?

-

- Καλά, δεν βλέπεις? Υιός Μπους, του Κλίντον γυναικάκι
αντιγραφή Νεποτισμού Κωστάκη και Γιωργάκη.
Τα συνθήματα? πχ "αλλαγή" σου φαίνονται για ξένα?
Μεθάνε με τ' αθάνατο κρασί του ογδόντα ένα!

Πούλησε ιδέες τώρα
Ξεφέντη μ' ήρθ' η ώρα!

1) Πως οδηγούμε εφυείς ψηφοφόρους στην στρούγκα
και όταν τους αρμέγουμε εκείνοι κάνουν μούγκα.

2) Πως όταν κλέβεις αποκτάς ύπατα αξιώματα
και όταν λες και ψέματα δυό - δυό πας τα πατώματα.

3) Πως στα ΑΕΙ θα αποκτούν οι βόμβες ασυλία
μα ιδέες και νεωτερισμοί θα είναι σ' ομηρία.

4) Πως δημόσια ιδρύματα τα κάνεις μαγαζάκια
και βάζεις μέσα χαμερπείς, νταήδες και τσιράκια

5) Πως κάνεις να δουλεύουν τρεις αλλά να τρώνε δέκα

6) Πως παίρνει τίτλους σανβουάρ του υφηγητή η γυναίκα

7) Πως και το τέκνο του κοντά εις τους γονείς του μένει
μαζί ανήψια κι εγγονοί, όλοι αγαπημένοι.

Πως καταφέρνεις και πουλάς τα φύκια για κορδέλες
τα ριγανάτα μπέϊκ ρόλς για μηχανής ροδέλες.

9) Πως εκχωρείς ακίνητα κι οικόπεδα σωρό
ενίοτε εισπράτοντας μια τρύπα στο νερό.

10) Πως μπάχαλοι και βουλευτές ειν' υπεράνω νόμων
και οι γριούλες γίνονται βορά των αστυνόμων.

11) Πως γίνετ' όλες οι τιμές στα ύψη ν' ανεβαίνουν
ενώ μισθοί, εισοδήματα, όλο να κατεβαίνουν.

12) Πως μετατρέπεις την γνωστή "πολιτική ευθιξία"
σ' είδος υποκειμενικό με "σχετική αξία".

Πούλησ' αυτά και πολλά άλλα
θα βρεις πλεονεκτήματα μεγάλα.

Πούλησε τις αξίες μας
πούλησε και τ' αρχαία
πούλησε την Ακρόπολη
και την Καπνικαραία.

Πούλησε όλα τα βουνά
πούλησε και τα δάση
πούλησε τ' ακρογυάλια μας
κι εκείνα έχουν φάση.

Πούλησε τα σχολεία μας
πούλησε τις σχολές μας
και τα νοσοκομεία μας
κι όλες τις οφειλές μας.

Πούλησε τέλος τα παιδιά
πούλησε και εμένα
μα ξέχασα.... αυτά τα δυό
είν' ήδη πουλημένα.....

[papous]

Δεν πάω στα μπλόκα
φυτεύω κόκα
Δεν έχω κρίση
βάζω χασίσι.

Τα πορτοκάλια?
Χμ... πάνε χάλια
και το σιτάρι
τρώει π**άρι.

Αν πεις τα λάδια
ταμεία άδεια
και οι πατάτες
Αιγύπτου απάτες.

Να φτιάχνω γάλα?
για πες μου άλλα...
Να εκτρέφω πάπια?
άσε τα σάπια!

Μα και το μέλι
λίπασμα θέλει
και πετρελαίο
κόστος σου λέω...

Δεν πάω στα μπλόκα
πουλάω κόκα
Δεν έχω κρίση
πουλώ χασίσι.

[mantinada]

Καυστικός ο pappous 

Πολύ σε χαίρομαι,
να είσαι καλά,
καλό βράδυ!

[papous]

Νωρίς φέτος τσουτσούρωσαν τα ρόδα και τα κρίνα
και τα τρακτέρ θελήσαν να οργώσουν την Αθήνα.

Να ξεχερσώσουν άσφαλτο, αλάνες, πεζοδρόμια
και να εισάγουνε αυλές, αλαίες, ονειροδρόμια.

Κι ενώ η Πόλις έκανε, όπως συνήθως, πίπες*
οι διανοούμενοι έβγαλαν τα φίδια απ' τις τρύπες:

-Έρχεστε με πολυτελή τρακτέρ από επαρχία
τέσσερα επί τέσσερα, για φόβο κι αναρχία
μα θάπρεπε τ' αλέτρια σας να σέρνετε με βόδια
εξόχως οικολογικό, δεν θάχατε και διόδια.

Δεν φχαρειστείσθε που δύνασθε να βάζετε στον τράκτορα
φρέζες κι αλυσοπρίονα και του ΟΓΑ τον πράκτορα?
Αχάριστοι μα και θρασείς, ζητάτε επιδοτήσεις
χρήματα πια δεν έχουμε. Δεν βλέπετε ειδήσεις?

-Μα δίνετε στις τράπεζες....
-Καλύτερα να τάπαιζες
παρά ν' άκουγ' απ' το αισχρό σου στόμα τέτοια λόγια.
Γέμισ' ο τόπος αδαείς, λακέδες και λαμόγια....

Κάνεις μεγάλο ολίσθημα
ανήκουνε στο σύστημα

και δεν δίνουμε χρήματα, μον' δίνουμε πιστώσεις
για ν' ανεχθεί το σύστημα ακραίες ταλαντώσεις.
Σ' εσάς όμως τι να δώσουμε? Πολυεύσπλαχνε Θεέ!
Θα μυνηθούμε για Κρατισμό αμέσως απ' την ΕΕ....

-Μα τι αγροικάς... Για τις τράπεζες δεν είναι Κρατισμός?
-Όχι, είναι ξεκάθαρος μετα-φιλελευθερισμός.
Το κράτος ως επιχείρηση διορθώνει αυθορμήτως
τις αγορές, τους κραδασμούς, το χρήμα αδιακρίτως.

-Μα αυτό δεν έχει λογική! Ω! Άνταμ Σμιθ βοήθεια.....
-Ποιός μίλησε για λογική? Αυτή είναι η Αλήθεια...
Η Αλήθεια μου. Η αλήθεια σου ως φαίνεται είναι άλλη
κι έλα να τις μετρήσουμε: Ποιανού είναι πιο μεγάλη?



* της ειρήνης

[papous]

(Ο τραπεζίτης, ανεβασμένος στην γλώσσα απευθύνεται στα υπόλοιπα δόντια)

"Αδέρφια δόντια ανάδελφα, του έθνους η ορφάνεια
σ' αυτήν την συγκυρία σ' άμυνα μας καλεί
εμπρός λοιπόν, το στήθος σας γεμίστε περηφάνεια
για ευρύτερη συναίνεση. Τη λύσ' αποτελεί.

Πρώτος απ' όλους συναινώ εμείς οι τραπεζίτες
να εφοδιαζόμαστε απ' όλους τους τομείς
'μεις να μασάμε το φαϊ απ' τις χοντρές μαρμίτες
η βάση του συστήματος να είμαστε εμείς.

Τ' άνεργα δόντια να εξάγονται με ποντοπόρα πλοία
για Βόρειο Πόλο, Ανταρκτική και για την Αραπιά
να σώσουν και την εθνική πληχθήσα ναυτιλία
συναινώ να τα βάλουμε κάτεργο στα κουπιά.

Συναινώ για επιδότηση στους συμπαθείς εμπόρους
όταν εισάγουν αγαθά, για πτώση των τιμών
συναινώ για να βάλουμε νέους μεγάλους φόρους
στα δόντια τα εργατικά, αιτίους πληθωρισμών.

Οι λίγοι να έχουν τα πολλά και οι πολλοί τα λίγα
δεν γίνεται ο κόσμος μας αλλιώς να λειτουργήσει
συναινώ για να βγάζουμε ξύγκι κι από την μύγα
μην δώσουμε τον πλούτο μας και κουτσαθεί η φύση.

Τέλος, συγκαταβατικά, στο πλήθος συναινώ
να με δοξάζουν να χρωστούν σ' εμέ ευγνωμοσύνη
-που εσώθει απ' την καταστροφή σ' αυτήν την κρίση- ενώ
το άγαλμά μου στήνουνε. Αλλά χωρίς βιασύνη......"

[papous]

Τις απόκριες βρέθηκα χωρίς να θέλω Πάτρα
και τα άρματα κοίταζα μέσα σε μία μάντρα.
Ντυμένη ήταν η Ελλάς με έλλειμα μεγάλο
και είχε εις το στόμα της Ευρώπης παπαγάλο
Είχε στο στόχαστρο η ΕΛΑΣ ένα μικρό ελικόπτερο
και ο Ριζάι ήτανε μέσα σε ένα κότερο
Οι υπουργοί φαινόντουσαν ωσάν μικροί δικτάτορες
κι οι άσχετοι είχαν ντυθεί μεγίστατοι διδάκτορες.
Στα ράσα είχαν προστεθεί πολλές μεγάλες τσέπες
και έμπαζαν από παντού ως ψύχος απ' τις στέπες.

Τι θόρυβος! Τι μουσικές! Ποία χαρά μεγάλη!
Χωρίς να θέλω στου χορού αφέθηκα τη ζάλη.

Μου εφάνει πως είδα τον εξ βερς ωσάν μικρό σακάτη
να παρελαύνει ευθυτενής στου Ιππέα το άτι
και είδα κάποιον να φορά πολλά λαμπρά μπλιμπλίκια
ποιος ήταν δεν κατάλαβα, μα 'χε χοντρά μπιμπίκια.

Τι έκσταση! Τι χαβαλές!! Τι όνειρα!!! Τι μπρίο!!!!
Τύφλα να έχει και ο Μπραζιλκαρνάβαλος του Ρίο.
Κι αν είναι εδώ να φαίνεται το τρις κακό μας χάλι
δεν ήταν Θέ μου νάτανε συνέχεια καρναβάλι!

[gkou]

Τι να σου πω pappou, μια πολύ πολύ πολύ βαθιά υπόκλιση τα λέει όλα!Πολύ πολύ εύστοχος!

[x-versous]

Δυστυχως παππου δεν ημουνα εκει αλλα χαιρομαι που εστω και μεσα απο την φαντασια σου εζησα αυτο το εθνικο καρναβαλι