Το έχω δηλώσει πάρα πολλές φορές (και εδώ μέσα) ότι με διαιτησία και παρασκήνια δεν ασχολούμαι.. Προτιμώ να με λένε "ζώο" παρά να φανατίζομαι για πράγματα που δεν αποδείχθηκαν και μάλλον δεν θα αποδειχθούν ποτέ (εκτός αν θεωρείτε καναδυό εκπομπές του Μάκη πειστήρια)..
Παρολ'αυτά, μπορώ να καταλάβω όσους "πατάνε" σε μία ποδοσφαιρική φάση για να δηλώσουν ότι είχαμε αλλοίωση αποτελέσματος.. Στην ουσία αυτό γίνεται είτε από λάθος του διαιτητή, είτε από δόλο.. Προτιμώ να πιστεύω το πρώτο μέχρι να αποδειχθεί το δεύτερο.. Η φύση του ποδοσφαίρου είναι τέτοια που ένα πέναλτι που δίνεται (δεν δίνεται), μια οριακή φάση off-side που σφυρίζεται (δεν σφυρίζεται), μία κόκκινη κάρτα που βγαίνει (δεν βγαίνει) μπορεί να διαμορφώσει ένα αποτέλεσμα..
Από την άλλη πλευρά έχεις ένα άθλημα, το μπάσκετ, όπου κατά τη διάρκεια του λαμβάνουν χώρα πάνω από 100 φάσεις (πολλές φορές και αρκετές περισσότερες).. Σε αυτές τις 100 φάσεις, το ποσοστό της "αλλοίωσης αποτελέσματος" από ένα σφαλτσοσφύριγμα είναι τρελά μικρό για να καθόμαστε να το συζητάμε.. Και έρχομαι εγώ και ρωτάω.. Τι διαφοροποιεί το αν η λανθασμένη απόφαση είναι η τελευταία με το να είναι η πρώτη; Το ίδιο effect δεν έχουν; 2 πόντοι που δεν μέτρησαν στην αρχή δεν είναι ισοδύναμοι με 2 πόντους που δεν μέτρησαν στο τέλος; Γιατί όλοι στεκόμαστε στην τελευταία/τελευταίες φάσεις ενός αγώνα για να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι μια ομάδα αδικήθηκε και η άλλη ευνοήθηκε και δεν κοιτάμε όλο τον αγώνα; Στον τελικό τότε είχε γίνει foul στον Γιαννάκη απ' όπου προέρχεται το κλέψιμο της Μπαρτσελόνα and the rest is history.. Επιπροσθέτως, πιστεύω 1000% ότι αν κάτσει κάποιος και δει πάλι τον αγώνα, σίγουρα θα βρει μια φάση όπου "αδικήθηκε" ο ΠΑΟ και δεν μέτρησαν κάποιοι πόντοι του ή "ευνοήθηκε" η Μπαρτσελόνα.. Το αποτέλεσμα πάλι το ίδιο θα ήταν.. Για αυτό το λόγο πιστεύω ότι το να κοιτάμε μεμονωμένα την τελευταία φάση ή μια συγκεκριμένη φάση σε έναν αγώνα μπάσκετ είναι να ψάχνουμε ψύλλο στα άχυρα..
Εντωμεταξύ το μπάσκετ μπορεί προσωπικά να μου αρέσει λιγότερο από το ποδόσφαιρο, αλλά ομολογώ ότι είναι περισσότερο εγκεφαλικό απ'ότι το ποδόσφαιρο και επίσης οι προπονητές του μπάσκετ έχουν πολύ μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τη νίκη ή την ήττα της ομάδας τους απ'ότι οι αντίστοιχοι του ποδοσφαίρου.. Είναι το άθλημα που πλησιάζει περισσότερο στο σκάκι απ'ότι τα άλλα (μιλάμε πάντα για ομαδικά αθλήματα).. Νομίζω ότι είναι αδικία να καθόμαστε να δηλητηριάζουμε το συγκεκριμένο άθλημα με το να κρίνουμε τους διαιτητές.. Ευτυχώς οι ελληνικές ομάδες (ΠΑΟ, ΟΣΦΠ, ΑΕΚ, Άρης, Μαρούσι και παρ'ολίγον και ΠΑΟΚ) καθώς και η Εθνική, μας έχουν χαρίσει πολλές στιγμές χαράς.. Ας τους αφήσουμε να παίξουν το παιχνίδι τους και αν θέλουμε καφρίλες, ας κοιτάξουμε προς το ποδόσφαιρο όπου οι παράγοντες εκεί είναι ο Κομπότης, ο Ψωμιάδης, ο Κούγιας και δεν συμμαζεύεται...
