Αχ, τι μας λες τώρα, που για 4ο συναπτό καλοκαίρι οι διακοπές θα παραμείνουν... όνειρο θερινής νυκτός.
Πάντως από νησιά μου είχαν αρέσει πάρα πολύ τα Κουφονήσια (το 1993, αν θυμάμαι καλά, όταν δεν τα 'ξερε κανείς και δεν υπήρχε ψυχή) και ο μεγάλος μου έρωτας, η Αμοργός.
Όμως και η βόρεια ηπειρωτική Ελλάδα έχει τις χάρες της και σκέφτομαι, πέρα απ'την κλασσική Χαλκιδική, περιοχές όπως η Μαρώνεια, κοντά στην Κομοτηνή, ή η Τούζλα, λίγο πριν την Καβάλα, ερχόμενοι από Θεσσαλονίκη: υπέροχα μέρη που συνδυάζουν βουνό και θάλασσα και καθόλου αλλοιωμένα από τον τουρισμό.
Για εξωτερικό, η Λισσαβώνα είναι must: πανέμορφη και με λίγα λεφτά την περνάς βασιλιάς, με πανέμορφες παραλίες κοντά, στις οποίες φτάνεις πανεύκολα με το υπέροχο δίκτυο προαστιακών σιδηροδρόμων. Φυσικά top of the top Κούβα: απλά μαγευτική.