Λοιπόν, για όποιον έχει διάθεση και χρόνο....
Δεν ξερω. Δεν νομιζω οτι υπαρχει και θα υπαρξει ορισμος που θα τους καλυπτει ολους. Βασικα, εγω νομιζω οτι ελευθερια ειναι η δυνατοτητα να οριζει πληρως ο καθε ανθρωπος την μοιρα του, χωρις να παρεμποδιζεται, να καταπιεζεται, να εξουσιαζεται, να κατευθυνεται απο αλλα ατομα και απο διαφορες συνθηκες. Απο αυτη την κατασταση βγαινει και η ολοκληρωση του ανθρωπινου πνευματος και των δυνατοτητων του καθε ανθρωπου.
Θα συμφωνήσω κατά ένα μεγαλο μέρος. Αυτόβουλες κινήσεις, προσωπικές και μόνο επιλογές μακρία από κάθε όργανο καταπίεσης ή επιρροής, είτε αυτό είναι ένα άτομο (ένας δικτάτορας πχ), είτε είναι ένα καθεστώς, είτε είναι ένας κοινωνικός θεσμός, είτε είναι ένα στερέοτυπο ή ακόμα και μοιρολατρία...
Ναι, θα συμφωνήσω σ΄αυτό.
Θέλω όμως ν' αναφέρω μια άλλη οπτική με δικαιολογία ότι δεν επισημάναμε για ποιον τομέα μιλάμε:Όχι, απόλυτη ελευθερία για το αμθρώπινο γένος, για τον άνθρωπο ως ψυχοπνευματική οντότητα νομίζω ότι δε μπορεί να υπάρξει!Υπάρχουν πάντα κάποιες εξωτερικές συνθήκες, που "δεσμεουν" τον άνθρωπο ως πνέυμα και ως σώμα...
Δε μπορώ να αγνοήσω την επίδραση του χρόνου, του σμηλευτή...δε μπορώ να αγνοήσω τη φθορά, τη σήψη, το θάνατο. Ούτε ακόμα μπορώ να αγνοήσω τη σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα πολύ συχνα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αυτά, νομίζω είναι πολλοί πιο ισχυροί εχθροί της ελευθερίας... Τα άλλα είναι δικά μας κατορθώματα! Τι γίνεται μ'αυτά εδώ όμως; Τι γίνεται με το απροόπτο του θανάτου; Με το αλλόκοτο της ύπαρξης και της μη ύπαρξης;
Αυτά, είναι τα δεσμά μου...και να γιατί θεωρώ την ελευθερία, σύμφωνα με τον ορισμό που της δίνω εγώ πάντα, μεγαλύτερο αγαθό και βάσανο μαζί που έχει ο άνθρωπος...
Δημοκρατια ειναι αυτο που λεει η λεξη. Κυριαρχια του δημου, του λαου. Οταν πρωτοφτιαχτηκε η δημοκρατια, στην αθηνα πχ προφανως και ειχε αλλη εννοια, αφου αποφασιζε αμεσα ο λαος, οχι εκλεγμενοι αντιπροσωποι του. Σημερα εχει εκφυλιστει τοσο πολυ, που ο λαος κανει ολα τα αλλα εκτος απο το να αποφασιζει.
Οι λέξεις έχουν έχθρες με τα νοήματα τους.Όχι, δε θα συμφωνήσω δεν ήταν ποτέ υγιής η δημοκρατία στην Αθήνα. Όντως η τελική απόφαση ήταν του λαού μέσω της άρσης του χεριού στην εκκλησία του δήμου, για όόόόλα τα ζητήματα! Από την πιο ασήμαντη απόφαση μέχρι αυτή που θα καθόριζε αν θα κάνουν πόλεμο ή ειρήνη.
Όμως ας μη ξεχνάμε ότι
1ον) δεν επιτρεπόταν σε όλους να εκφράσουν την αποψή τους στην εκκλησία του δήμου και
2ον) την υπάρξη των δημοκολάκων, των δημαγωγών, των διάφορων ρητόρων που κατεύθυναν τον απλό αθηναϊκό λαό πριν από κάθε απόφαση, ανάλογα με τα συμφέροντα ή με τις προσωπικές ιδεολογίες.
Τέτοιοι δημαγωγοί υπάρχουν μύριοι και σήμερα βέβαια, αλλά σήμερα λειτουργούν κάπως υπόγειως για να εξαπατούν πιο εύκολα τον α π λ ό αθηναϊκο λαό...
Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα και όχι κατάλληλο για εδώ.
Επίσης, όσον αφορά στην αθηναϊκή δημοκρατία ας θυμηθούμε ακόμα, ότι οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά...το δικαιώμα ψήφου εννοείται όπως καταλαβαίνετε, ότι δεν το είχε λοιπόν!
Και τέλος, ουτοπική η ιδεά της απόλυτης ελευθερίας...νομίζω ότι σε μια τέτοια περίπτωση δε θα υπήρχε και δυστυχία τότε, σύμφωνα πάντα με την οπτική που βλέπω εγώ τη δημοκρατία....Με φοβίζει κάπως αυτή η ιδέα.
Ουφ,Αυτά!
Εντελώς υποκειμενικά και σχετικά τα λογια αυτά βέβαια!
Πως να καταλήξεις σε έναν ορισμό γι΄αυτό το θεμα; Κι όπως είπα, οι λέξεις έχουν έχθροις όχι μόνο με τις άλλες λέξεις (όπως λέει η Δημουλά..) αλλά και με τις έννοιες τους..! Εμείς τους έχουμε δώσει αυτό το δικαίωμα...
Ελπίζω να μη σας κούρασα....
