Εγώ έπαθα κάτι αντίστοιχο με τον θεολόγο. Κάθε Πέμπτη, την 6η ώρα είχαμε θρησκευτικά. Αυτός ο καθηγητής δεν συγκρατούσε με τίποτα τα ονόματά μας. Το κορυφαίο ήταν όταν έκανε μια ερώτηση σε μια συμμαθήτρια μου ονόματι Γρηγορία, αποκαλώντας την Μαριορή (

). Εμείς προσπαθήσαμε να μην γελάσουμε. Στο διάλλειμα όμως εγώ η έπιασα στην κουβέντα τον καθηγητή της φυσικής ο οποίος καθόταν στην πόρτα του γραφείου. Και κάποια στιγμή του λέω: "Κύριε ξέρετε οτι την Γρηγορία την λένε και Μαριορή; Ο κύριος θεολόγος το είπε!" Και να με πιάσουν τα γέλια και να προσπαθεί ο καημένος ο φυσικός να μου πει (αλλά γελούσε κι αυτός) οτι ο θεολόγος είναι πίσω από την πόρτα και τα έχει ακούσει όλα. Μετά άντε να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα. Ευτυχώς μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων, μας φέραν άλλο θεολόγο, πιο cool και το γλύτωσα το 12αρι στα θρησκευτικά.
Η "τραγική" ειρωνεία ήταν οτι μέσα στο μάθημα ο εν λόγω καθηγητής μου είχε δώσει συγχαρητήρια για κάτι που απάντησα σωστά και δεν ήξερε κανένας άλλος στην τάξη. (μη φανταστείτε οτι είμαι κανένα φυτό, απλώς το είχα γράψει στο θρανίο μου

)