Ξεκινησα να ακούω το κομμάτι με μαλλί heavy metal, και κατέληξα να εχω δυο κοτσίδακια στυλ τσουρέκι σαν το Οβελιξ!!!
Κώστακη, δεν μπορεις να φανταστείς πόσο χαίρομαι κάθε φορα που σε ακούω. Μπράβο και πάλι μπράβο!!! Είσαι φοβερός, το έχεις και το σημαντικότερο, το δουλεύεις!!!
Κωστάρα, αν και έχω καλυφθεί με το σχόλιο μου στον δωρικό σου αυτοσχεδιασμό, να σου πω επιπλέον "της θειάς σου ο μπουγαδοκόφτης"!!! Ε, αμάν πια....