Χτυπάμε κόκκινο σε ευαίσθητο σημείο...
Λένε πως κάθε άνθρωπος γεννιέται με ένα ταλέντο και φτάνει μια μικρή στιγμή για να το ανακαλύψει, να το μάθει, να το καλλιεργήσει, να το αγαπήσει και να γίνει ένα μαζί του...
Το ωραίο μας σχολείο δεν πρόσφερε Τέχνη Κατεύθυνσης, οπότε, μικρά και -ατάλαντα- παιδάκια αρκεστήκαμε σε ό,τι άλλο είχε να προσφέρει το σύστημα. Δύο χρόνια με προσωπικά μαθήματα, ανάμεσα σε παστέλ και μολύβι, ζωγραφίζοντας νεκρές φύσεις... Βέβαια, μέσα στις "ευτελείς καθημερινές συνήθειες" και όλες τις "μικροπρέπειες κι αδιαφορίες" ξεχάσαμε τι αγαπάμε περισσότερο και κυρίως ξεχάσαμε πώς να το αγαπάμε.
Ζωγράφοι λατρεμένοι... ο Μονέ κυρίως και από Έλληνες, τα κλασσικά, Ιακωβίδης και Λύτρας, αλλά και ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας.