@hot_sauce
Οχι, πληροφορικη περασα
@Fteo
Εχω λυση μονο για τα dive. Χρησιμοποιωντας εναν απλο μηχανισμο leizer, θα μπορουσαμε να αναμειξουμε αεριο χλωριο με υπεροξειδιο του υδρογονου, με αποτελεσμα να παραχθουν μορια οξυγονου με μεγαλη κινητικη ενεργεια. Επειτα, πεπιεσμενο αζωτο θα ωθει το οξυγονο αυτο μεσα απο ενα υγρο ιωδιου, ετσι ωστε η κινητικη ενεργεια των μοριων του οξυγονου θα μεταβιβαζοταν στα μορια του ιωδιου, προσπαθοντας να το κανουμε αυτο με τις μικροτερες δυνατες απωλειες. Ετσι τα μορια του ιωδιου θα εξεπεμπαν την ενεργεια αυτη με την μορφη εντονου φωτος.
Υστερα να οπτικο αντηχειο, θα αναγκαζε το φως να ανακλαστει μεταξυ κατοπτρων, υποχρεονωντας ετσι τα μορια ιωδιου, να εκπεμψουν περισσοτερα φωτονια, για να αυξηθει η ενταση της δεσμης. Απο εκει μεσω ενος στεγανου σωληνα, το φως θα εφτανε στην οπτικη τραπεζα, οπου σερβομηχανισμοι θα προσδιοριζαν την θεση της χορδης και την ποιοτητα της δεσμης.
Μεσω ενος μηχανισμου αντιστροφου τηλεσκοπιου (μεγεθυντης δεσμης), το παχος της δεσμης θα προσαρμοζοταν αναλογα το gauge της εκαστοτε χορδης που θα θελαμε να κανουμε dive (να σημειωσω, οτι η ταχυτητα που θα εναλλασεται η εστιαση της δεσμης αναμεσα στις χορδες θα ειναι τοσο μικρη, ετσι ωστε πρακτικα ολες οι χορδες θα κανουν dive ταυτοχρονα)
Ετσι με τον απλο αυτο μηχανισμο θα μπορουσαμε να κανουμε αυτοματα dive.
Βεβαια υπαρχουν καποια προβληματα, καθως η δεσμη αυτη θα διαπερνουσε οχι μονο την κιθαρα, αλλα και τον παικτη τον ιδιο.
Νομιζω το ξεφτυλισαμε αρκετα ε?
