Οι PRS και SE πιστεύω είναι η ίδια περίπτωση με Gibson και Epiphone. Δεν είναι καθόλου άσχημες κιθάρες οι SE, αλλά δεν περιμένεις να παίξεις και PRS όταν την αγοράσεις, έτσι? Προσωπικά μια χαρά κιθάρες μου φάνηκαν, και το περίεργο ήταν ότι και κατασκευαστικά δεν ήταν προχειροδουλειές, αντιθέτως ήταν αρκετά προσεγμένες για τα λεφτά τους, αλλά είναι πάλι και το ρίσκο του τι θα πετύχεις. Μερικές φθηνές κιθάρες βγαίνουν καλύτερες από άλλες, επίσης φθηνές κιθάρες, της ίδιας εταιρίας πάντα.
Κοιταξτε να δειτε.
Σας εγγυωμαι πως αν και οι SE ειναι της ιδιας φιλοσοφιας με Epiphone, ειναι πολυ πιο τιμιες κιθαρες απο τις epiphone η τις Squier κ.ο.κ.
Επιπλεον δεν ισχυει αυτο που λεει ο Τονυ περι ρισκου, διοτι εδω δεν εχεις να κανεις με lite ash tele η fender mexico.
Το quality control των SE ειναι πρωτοφανες. Εχω πιασει στα χερια 3 διαφορετικες (ιδιο μοντελλο φυσικα, custom w/ trem), και στο βαθμο που το σχετικα απειρο αυτι μου μπορει να αντιληφθει διαφορες, δεν υπηρχε καμια... Πιστευω οτι η PRS δεν ειναι ακομα, ευτυχως για μας να ρισκαρει το καλο της ονομα, με μαιμουδιες.
Το συγκεκριμενο οργανο (ε ναι, δεν εχω παιξει μ ολη τη σειρα) αξιζει και το τελευταιο του ευρω.
Το αν κανει για τον φιλο Μιδα, θα το κρινει βεβαια αυτος. Ειναι βεβαια αρκετα all-around κιθαρουλα,ελαφρια, με το τρεμολλακι της, και αν και φοραει humbuckers, εχει και μια σταλα παραπανω ατακα απο μια LP. (νομιζω ειναι λογω του scaling της, πιο κοντα σε strat προτυπα).
Οσο για το αν καποιος που, οπως λεει ο Τονυ, θα πιασει μια SE και θα περιμενει να ακουσει santana III, θα απογοητευτει, ε τοτε δεν φταιει η PRS, αλλα η μαλακια που δερνει το εν λογω παλληκαρι
