Θα συμφωνήσω με αρκετά που έχουν γραφτεί παραπάνω,αλλά θα προσθέσω κάτι ακόμα...Το άγχος όταν φεύγει από το επίπεδο της απλής ένοιας για κάτι και περνάει σε σωματικά συμπτώματα(ταχυκαρδίες,δύσπνοια,αστάθεια,νευραλγίες κ.α),πρέπει να αντιμετωπίζετε από ειδικούς...Μια κρίση άγχους,ή ακόμα και μια κρίση πανικού που είναι λίγο πιο βαριά περίπτωση,αντιμετωπίζετε στην αρχή της ,πολύ εύκολα και με 100% επιτυχία ,χωρίς φάρμακα που μπορεί να τρομάζουν...Επειδή ζούμε πλέον σε ρυθμούς για τους οποίους δεν είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος ,η βοήθεια ενός ψυχολόγου είναι πια αναγκαία όπως ,ενός οποιουδήποτε άλλου γιατρού(και μη ξεκινήσουμε συζήτηση με τίποτα φίλους φοιτητές ιατρικής για το αν οι ψυχολόγοι είναι γιατροί,για την οικονομία της συζήτησης το γράφω έτσι..). Εγώ δεν είμαι ψυχολόγος ,ούτε ψυχίατρος ,ούτε έχω κανέναν δικό μου να διαφημίσω...Απλά η εμπειρία μου, μου λέει ότι πρέπει να σταματήσουμε να θεωρούμε αυτού του τύπου την ιατρική ως taboo.Μια αγχωμένη καρδιά ,χτυπάει περισσότερο και ζεί λιγότερο.Ένα αγχωμένο στομάχι κάνει κάποια στιγμή από απλά έλκη ,μέχρι και διατρήσεις...Για να μη μιλήσουμε για καρκίνους...Τα επόμενα χρόνια το άγχος θα γίνει η πρώτη αιτία θανάτου και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε σοβαρά ,χωρίς φόβο και πάθος.Έτσι κι αλλοιώς είναι ότι είναι μια απλή γρίπη για τη κλασσική ιατρική. Λίγη φροντίδα θέλει...
