Θέλω να πω την άποψή μου σαν ένας άνθρωπος στα 38 μου και με πιθανό "χάσμα γεννεών" οπότε ας μου συγχωρεθούν κάποιες αστοχίες. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια ,είχα μπει στο τρυπάκι των ανθρώπων της ηλικίας μου ,να είμαι πολύ αυστηρός με τα νέα παιδιά. Τα τελευταία τρία χρόνια όμως που έχω τη μπάντα και έχω έρθει σε επαφή μαζί τους ,έχω καταλάβει ότι πρόκειτε για μια πολύ καλή γενιά ,με διάθεση για αλλαγές ,αν και επηρρεασμένη από το όλο συντηριτικό περιβάλλον. Η δικιά μου γενιά (οι έφηβοι των 80's) ,παρ' όλο που είχαμε πολλά πανκιά,ροκάδες ,μέταλλα ,μεγαλύτερη πολιτικοποίηση,στην πλειοψηφία της μεγάλωσε με το όνειρο μιας θεσούλας στο Δημόσιο...Αυτό δεν το βλέπω τόσο πολύ πια και με χαροποιεί. Βλέπω πολύ περισσότερους ανθρώπους με όνειρα για δημιουργία και προσφορά. Δύο πράγματα σίγουρα στερείτε αυτή η γενιά και δεν ξέρω πια θα είναι τα αποτελέσματα αυτής της στέρησης .Το ένα είναι η επαφή με τους γονείς ,μιας και οι σημερινοί γονείς ως επί το πλείστον εργάζονται και οι δύο,σε αντίθεση με εμάς ,που είχαμε οι περισσότεροι τη μάνα ότι ώρα την θέλαμε στο σπίτι και το δεύτερο τη σεξουαλική "ανεμελιά" που είχαμε εμείς στην προ-aids εποχή. Πάντως όπως και να'χει δεν είναι χειρότερη αυτή η γενιά από τις προηγούμενες ,τις οποίες μπορεί και να τις έχουμε μυθοποιήσει λίγο ,λόγω της απόστασης του χρόνου. Και ο καθρέφτης του χρόνου ,συνήθως παραμορφώνει...
