Αν δεν πιω καφέ το πρωϊ με την ησυχία μου, η μέρα μου δεν ξεκινά καλά και όλα μου πάνε στραβά. Σαν ιεροτελεστία - δεν θέλω να με διακόπτουν όταν πίνω τον καφέ μου γενικότερα και ειδικά όταν δεν με αφήνουν να τελειώσω τις τζούρες μου από τον φραπέ μου και τρέχω με την ψυχή στο στόμα, εκνευρίζομαι.
Δύσκολα έβαζα τελεία στα κείμενά μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Είχα πάντα τη συνήθεια να "σέρνω" τις παραγράφους μου, είχα πρόβλημα στις εκθέσεις μου. Αν και μία καθηγήτριά μου το λάτρευε.
Είμαι πολύ αφοσιωμένη στην εικόνα του σπιτιού μου. Οπότε, δεν μου αρέσει να αλλάζουν θέση στα αντικείμενά μου αφού η ίδια προσέχω ακόμη και τα εκατοστά που θα πρέπει να απέχουν μεταξύ τους.
Όταν οδηγώ και ακούω μουσική, με ενοχλεί να μου χαμηλώνουν το ραδιόφωνο για να μου πιάσουν κουβέντα. Όταν είμαι στο αυτοκίνητο είμαι στην κοσμάρα μου.
Εκνευρίζομαι παραπάνω από όσο θα έπρεπε όταν με διακόπτουν την ώρα που συζητώ, όταν με ειρωνεύονται και όταν υποτιμούν την νοημοσύνη μου.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα να δανείζω τα πράγματά μου - ακόμη και το αυτοκίνητό μου - αλλα αποκλείεται να μοιραστώ τον καφέ μου.
Όταν γυρνάω από τη σχολή ή από τη δουλειά κουρασμένη και με νεύρα σπασμένα, με ενοχλεί να φλυαρεί κάποιος με τις ώρες και να μην καταλαβαίνει πως θέλω να ηρεμήσω.
Αργώ πολύ να τελειώσω το φαγητό μου. Αυτό μάλλον εκνευρίζει τους άλλους
Περπατώ μονίμως ξυπόλητη - χειμώνα καλοκαίρι.
Το να ξυπνώ απότομα - με αρρωσταίνει απλά.
