Θα γράψω πως έγινε το όλο πράγμα (και πόσο κόστισε περίπου) και αν θεωρεί καποιος admin ότι είναι σε λάθος μέρος το ποστ το μετακινεί...
Καταρχήν η κιθάρα ήταν μαύρη. Είχε πολλά σημάδια απο μπόλικη χρήση (είχαμε γεμάτο χειμώνα μουσικά
) και κανα δυο σημάδια ήταν πολύ γερά. Ετσι είπα να την βάψω. Ξέρω τις τιμές έξω και ήταν απαγορευτικές για μένα στην παρούσα φάση. Είχα ξαναβάψει και παλιότερα κιθάρα, οπότε είχα μια μικρή προυπηρεσία και είπα να το κάνω μόνος μου...
Αφού έλυσα όλη την κιθάρα και έμεινε μόνο το σώμα, αγόρασα απο το χρωματοπωλείο της γειτονιάς ΔΙΑΒΡΩΤΙΚΟ ΧΡΩΜΑΤΟΣ. Κοινό διαβρωτικό δηλαδή. Αυτό αν θυμάμαι καλά πάει κανα 10ευρω το κουτάκι. Δυστυχώς χρειάστηκα και δεύτερο. Διαβρωτικό για λούστρο βασικά θα ήθελα, αλλα δεν βρήκα (ισως να υπάρχει, θα είναι και το πιο σωστό). Το βγάλισμο του χρώματος ήταν και η πιο επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία νομίζω.
Το διαβρωτικό είναι σε μια μορφή υγρό παχύρευστο (σαν το μέλι ένα πράγμα), και συνήθως απλώνεται καλύτερα με μια σπάτουλα. Υποτίθεται ότι μετά από 2-3 ώρες έχει ξεράσει το χρώμα και το αφαιρείς εύκολα. Δεν ξέρω τι λούστρα είχε η κιθάρα επάνω, αλλα εμένα με δυσκόλεψε πολύ.
Αφού πέρναγα μια παχειά στρώση, άφηνα το σώμα όλη τη νύχτα ώστε να επιδράσει όσο το δυνατον περισσότερο το διαβρωτικό. Την επόμενη μέρα με την σπάτουλα αφαιρούσα ότι χρώμα είχε ξεφλουδίσει
(1). Χρειάστηκε να το κάνω αυτό 5-6 φορές, δηλαδή μου πήρε 5 μέρες (αν θυμάμαι καλά).
!!! ΠΡΟΣΟΧΗ. ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ χρειάζονται οπωσδήποτε γάντια και σίγουρα να γίνονται τα πάντα σε εξωτερικό χώρο. Το διαβρωτικό είναι καυστικό και δεν πρέπει να έρθει σε επαφή με δέρμα και σίγουρα δεν πρέπει να το αναπνέεις.
Οσο και να δουλέψει το διαβρωτικό, χρώμα θα μείνει. Εκεί δουλεύει χέρι και γυαλόχαρτο. Πολύ ΥΠΟΜΟΝΗ μέχρι να φύγουν τα πάντα (όσο είναι δυνατόν
(2)). κανα δυο μέρες μου πήρε να φτάσω σε επιθυμητό αποτέλεσμα.
Μετά ήρθε η ώρα του χρώματος. Πήγα σε χρωματοπωλείο αυτοκινήτων, όπως είπα, πήρα χρώμα, αστάρι, λούστρο (σπρει).
Πρώτα μπαίνει το αστάρι. Δημιουργεί μια επιφάνεια με πολλά σπυράκια σε υφή και μοιάζει πολύ σαν να πέρασες γύψο (!!!)
(3) το ξύλο. Αυτό θέλει πολυ (μα πάρα πολύ) προσεκτικό και γυαλοχαρτάρισμα ώστε να γίνει τέλεια η επιφάνεια. Πρέπει να γίνει γυαλί. Οτιδήποτε φαίνεται στο αστάρι θα φαίνεται και μετά το βάψιμο (τρύπες, γρατσουνιές κλπ.). Τα καλύπτει όλα όμως και έτσι έχεις στο τέλος εικόνα πως θα είναι η επιφάνεια.
Παίρνεις μια παλιά μεταλική κρεμάστρα, την γυρνάς ανάποδα και την κάνεις γάντζο για να κρεμάσεις κάπου το σώμα να στεγνώσει. Εγώ το κρέμασα στο εσωτερικό μιας σκάλας. Το άφησα ενα βράδυ να στεγνώσει
(3).
Την επόμενη μέρα το χρώμα. Εκεί αν έχεις ξανακάνει με σπρέι καλώς. Αν όχι θέλει λίγο θάρρος και αυτοπεποίθηση. Δεν είναι και δύσκολο. Το κρατάς σε απόσταση όχι μικρότερη απο 20-30 εκατοστά και ψεκάζεις σταθερά και ομοιόμορφα με παράλληλες κινήσεις. Το κάνεις αρκετές φορές, από ένα πέρασμα την φορά, περιμένοντας στα ενδιάμεσα λίγη ωρίτσα να στεγνώσει.
Την πρώτη μέρα πέρασα έτσι όλο το πρώτο μπουκάλι. Επειδή φαινόταν ότι θέλει και άλλο, το άφησα όλο το βράδυ να στεγνώσει, όπου την επόμενη πέρασα με την ίδια διαδικασία άλλη μια ποσότητα (το επόμενο σπρέι) και έγινε όπως είναι το τελικό
(4).
Μία ώρα περίπου υπομονή περίπου και περνάς το λούστρο. Σε σπρέι πάλι με την ίδια διαδικασία. Το άφησα επίσης μια ολόκληρη μέρα να στεγνώσει και αυτό ήταν όλο
(5).
ΑΥΤΑ
EDIT: Το κάθε σπρέι έκανε 12-13 ευρώ (αν θυμάμαι), το λούστρο (όπως και το αστάρι) νομίζω 10, τα διαβρωτικά επίσης 10 το καθένα. Συν σπάτουλες, γυαλόχαρτα, είναι κάτι λιγότερο απο 70 ευρώ σύνολο
ΕDIT2: Το
λούστρο ΔΙΑΒΡΩΤΙΚΟ δεν κάνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΜΙΑ ΖΗΜΙΑ στο ξύλο (μόνο σε εμας, προσοχη λοιπόν)
